28
แผนการ (ชั่ว) เลโอนาร์ด
ลิเดียยิ้มทั้งน้ำตา เธอค่อย ๆ หันหน้ากลับไปตามเสียงฝีเท้านั้น...ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวังว่า
เขาต้องเป็นพี่ชายที่เธอเฝ้ารอที่จะพบเจอมาตลอดแน่ ๆ แต่แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อย ๆ จางหายไปในทันที
คนตัวเล็กขมวดคิ้วและจ้องหน้าเขาอย่างไม่มั่นใจ แต่พอเห็นรอยสักรูปจระเข้ที่ท่อนแขนที่ดูน่ากลัวนั้น เธอก็จำขึ้นมาได้ในทันทีว่าเขาคือ…
“คุณลุง?” เสียงของเธอแผ่วเบาราวกับคำถามที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
“ดีจ้ะ..หลานสาวคนสวยของลุง” ชายวัยกลางคนร่างสูงใหญ่ ผมเริ่มแซมด้วยสีเทา ใบหน้าของเขาแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะอบอุ่น แต่สายตากลับแฝงความเจ้าเล่ห์ลึก ๆ รอยยิ้มนั้นอาจทำให้ใครหลายคนคิดว่ามันจริงใจ แต่ลิเดียรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลอย่างบอกไม่ถูก
“ลุงคิดว่าลิ เติ้ล เดียร์จะจำลุงไม่ได้ซะแล้วนะคะ” ชายคนนั้นพูดด้วยโทนเสียงที่อ่อนโยน มีคะขา...เหมือนจงใจ
