30
เอาถึงตาย!
ไลออนค่อย ๆ เดินตรงมาหยุดต่อหน้าลิเดีย ดวงตาคมกริบมองเธอนิ่ง ร่างสูงใหญ่ของเขาทำให้เธอรู้สึกกลัวจนไม่กล้าจะขยับตัวอีกเลย
“ฉะ...ฉัน... (ลิเดีย)/ยิงแม่นดีเหมือนกันนะ (ไลออน)” เสียงเย็น ๆ ของเขาเอ่ยขึ้น พลางยื่นมือเหมือนจะช่วยดึงเธอลุกขึ้น
ลิเดียเหลือบมองฝ่ามือหนาของเขาแต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเอื้อมมือไปสัมผัสมัน จน...ฟุ่บ!! มือหนาของไลออนกลับกระชากที่คอเสื้อของเธอลุกขึ้นมาจากพื้น
“ถ้าคิดจะฆ่าฉัน...ก็ต้องฆ่าให้ตายเข้าใจไหม?” เสียงต่ำกร้าวถาม แต่สายตาเย็นชาของเขาบอกชัดเจนว่าเขาโกรธมากแค่ไหน
“เพราะถ้าฉันไม่ตาย เธอนั่นแหละที่ต้องตาย” กระบอกปืนสีดำกดจ่อตรงที่อกด้านซ้ายของลิเดีย
“….” คนตัวเล็กหลับตาลงทั้งน้ำตา เหมือนเธอยอมจำนนต่อทุกอย่างแล้วจริง ๆ ในตอนนี้
ลิเดียพยายามสูดหายใจ รู้สึกถึงความแน่นหนาที่คอ เสื้อของเธอถูกดึงขึ้นจนแทบลอยจากพื้น
“หึ ๆ ๆ” จู่ ๆ ร่างสูงก็หัวเราะใส่หน้าเธ
