32
กวางล่อสิงโต
ฟุ่บ!!!
ผ้าเช็ดตัวผืนบางที่พันรอบเอวหนาของมาเฟียหนุ่มค่อย ๆ หลุดออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะร่วงหล่นลงไปกองที่พื้นตรงหน้า
ลิเดียค่อย ๆ เหลือบมองเรือนร่างกำยำของมาเฟียหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า มัดกล้ามเนื้อที่เด่นชัด รอยสักตัวอักษรที่สีข้างและรอยสักรูปสิงโตคำรามที่เด่นสง่าอยู่บนท่อนแขนแกร่งนั้น...
มันทั้งดูน่ากลัวแต่ก็น่าค้นหาอย่างบอกไม่ถูกเลย... สายตาของเธอค่อย ๆ เลื่อนลงมาจดจ้องไปที่แก่นกายที่ค่อย ๆ ผงาดขยายใหญ่ตั้งลำขึ้นมาตรงหน้าของเธอ
หัวเห็ดบานสีแดงก่ำมีน้ำใส ๆ ไหลเยิ้มออกมาเล็กน้อย
ลิเดียช้อนสายตาหวาน ๆ ของเธอเงยหน้าขึ้นเพื่อสบสายตาสีเทาคู่นั้น และครั้งนี้เธอไม่ได้หลบสายตาเขาเหมือนที่ผ่าน ๆ มา
“หึ ๆ นี่ขนาดยายังออกฤทธิ์ไม่เต็มที่นะ” ไลออนเหยียดยิ้มมุมปากเล็กน้อยกับฤทธิ์ของยาปลุกอารมณ์ที่เขาผสมลงไปในน้ำเปล่าขวดนั้น
“…ยะยา?” คนตัวเล็กทวนคำนั้นเบา ๆ แต่ในตอนนี้สมองของเธอมัน
