“ฟ้า อยากไปเที่ยวพักผ่อนไหม? เผื่อจะได้สบายใจขึ้น”
อิงดาวเสนอไอเดีย เธอพยายามคิดหาทางออก หรือวิธีที่จะช่วยให้พี่สาวสบายใจขึ้น ถึงแม้พราวฟ้าจะพยายามไม่แสดงออกถึงความเสียใจให้เห็น แต่เธอสามารถรับรู้ได้ อาจเป็นสัญชาตญาณของฝาแฝดก็เป็นได้ ที่ทำให้พอเข้าใจความรู้สึกของพี่สาวในขณะนี้ อย่างน้อยการไปที่อื่นอาจจะทำลืมปัญหาที่เกิดขึ้นไปได้ชั่วคราวก็ยังดี ดีกว่าการอยู่กับที่มีชีวิตแบบเดิม ๆ
“ไปเที่ยวเหรอ?”
พราวฟ้ารู้สึกแปลกใจในข้อเสนอของอิงดาว ที่ตรงกับความคิดของตนเอง นี่อาจจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์ของฝาแฝดก็เป็นได้ที่มีใจสื่อสารถึงกันได้ แม้ว่าจะไม่ได้พูดออกมา เธอรู้สึกสนใจในข้อเสนอที่ตรงกับใจของเธอเป็นอย่างยิ่ง และการไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาอาจจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นก็ได้ แต่เธอยังมีร้านที่ต้องดูแลการหายไปหลาย ๆ วันคงจะไม่ดีแน่
“ไม่ต้องเป็นห่วงร้านหรอกฟ้า...อิงจะอยู่ช่วยป้าณีเองช่วงนี้งานที่บริษัทไม่เยอะมาก ฟ้าไม่ได้ไปเที่ยวไหนมานานแล้วถือว่าไปพักร้อนก็ได้นะ เปลี่ยนบรรยากาศ กลับมาจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่”
อิงดาวรีบออกตัวขันอาสาเพราะรู้ความคิดของพี่สาว ถึงแม้ว่างานร้านอาหารแบบนี้ไม่ใช่งานที่ถนัดของเธอเลยสักนิดเรียกได้ว่าไม่เป็นเลยจะดีกว่า งานบ้านงานครัวปกติเธอแทบจะไม่เคยแตะ พยายามจะช่วยหลายครั้งแต่เละไม่เป็นท่า เป็นอีกอย่างหนึ่งที่แสดงถึงความแตกต่างของฝาแฝดอย่างเธอได้ แต่ยังไงเพื่อความสุขของพี่สาว เวลาแค่ไม่กี่วันเธอพอจะทนได้ ที่สำคัญยังมีป้าณีกับใบบัวอยู่ด้วยน่าจะปลอดภัย
“ว่าแต่...อิงจะช่วยที่ร้านไหวเหรอ?”
พราวฟ้าถามด้วยความเป็นห่วง เพราะทราบดีว่าน้องสาวไม่ได้ชอบงานเข้าครัวเลยสักนิด ทำอาหารหรือขนมสักอย่างยังไม่เป็น และไม่เคยสนใจจะทำเลยสักครั้ง ปกติจะเข้ามาช่วยที่ร้านบ้างเป็นบางครั้งเพราะงานบริษัทที่ทำอยู่มีเวลาไม่แน่นอน
“เอาเถอะน่า... ยังไงป้าณีก็ยังอยู่ ฟ้าไม่ต้องเป็นห่วง อิงไม่ทำลูกค้าหายหมดหรอก รับประกัน!”
อิงดาวพูดด้วยความมั่นใจ พยายามยามไม่ให้พราวฟ้าเป็นกังวล ถึงเวลาค่อยว่ากันอีกที ยังไงขอให้ป้าณีกับใบบัวช่วยเยอะหน่อยละกัน
‘ขอโทษนะคะป้าณี ใบบัวช่วยพี่ด้วย’
“ตกลงตามนั้นนะฟ้า อิงจะจัดการจองตั๋วกับที่พักให้นะ ไปเที่ยวให้สบายใจแล้วค่อยกลับมา”
เธอพยักหน้ายอมรับข้อเสนอในที่สุด พร้อมกล่าวคำขอบคุณที่ออกมาจากใจ เพราะพราวฟ้าเห็นความกระตือรือร้นของน้องสาวฝาแฝดแล้วอดที่จะยิ้มไม่ได้ เธอรับรู้ได้ถึงความเป็นห่วงเป็นใยที่แท้จริง นอกจากพ่อแม่ที่เสียไปแล้ว ตอนนี้เหลืออิงดาว ป้าณี และใบบัว ที่มีความรักความห่วงใยให้อย่างจริงใจ โดยที่ไม่ต้องการผลตอบแทนใด ๆ
“ฟ้าขอไปช่วงวันธรรมดาไม่กี่วันนะ วันปกติลูกค้าไม่ค่อยเยอะเท่าไรเกรงใจอิงด้วยจะได้ไม่ต้องลำบาก ที่จริงสงสารป้าณีกับใบบัวมากกว่า”
พราวฟ้าตอบพร้อมหันมายิ้มให้น้องสาวแบบรู้ทัน
.....