ZOEY TYLER
MALUNGKOT na tinitignan ko ang mga larawan ni danielle mula nang maliit hanggang ngayong nagdalaga na kami ang iba puro stolen shots ko sa kanya. "Sigurado po ba kayo ma'am zoey? baka naman lalong pagsisihan niyo" nag-aatubiling wika ni yana habang naglalagay ng gas sa trash bin doon ko balak sunugin ang mga bagay na nagpapaalala kay danielle. Buong gabi ko siyang iniyakan binuhos ko ang lahat ng luha ko kahit walang kami ang sakit pa din pero siguro ito na ang tamang oras para unahin ko naman ang sarili ko. "Ma'am sisindihan ko nato baka magbago pa ang isip niyo" muling usal ni yana tumango naman ako "Sige na yana sindihan mo na" malungkot kong utos nakita ko naman ang lungkot sa mga mata niya alam kong nasasaktan din siya para sa akin.
"Sana ma'am dumating na yung taon
