ตอนที่ 12 เป็นผม
“ไม่ทราบว่ารถทะเบียน 888 สีดำคันนี้ของคุณผู้หญิงไหมครับ”
พนักงานชายคนหนึ่งทำทีท่าเดินมาหาสองสาวด้วยสีหน้าร้อนใจ จนแอนนี่กับมารีอาหันมามองหน้ากันด้วยความสงสัย
“ชะ ใช่ค่ะ ทำไมเหรอ”
“พอดีมีคนถอยรถไปเฉี่ยวรถคุณผู้หญิงนะครับ”
“หาาา จอดมิดชิดขนาดนั้น ชนได้ไง อ่อ…เอ่อ…ได้ค่ะได้ เดี๋ยวออกไปดูเลย พวกเรากำลังจะกลับกันพอดี” แอนนี่ตกใจรีบคว้ากระเป๋าก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้จ่ายเงิน
“งั้นแกออกไปดูรถแกก่อนเลย ฉันเคลียร์บิลตรงนี้เอง เดี๋ยวฉันว่าจะไปเข้าน้ำก่อนกลับด้วย เสร็จแล้วเดี๋ยวตามแกออกไป” มารีอาพยักพเยิดบอกเพื่อนให้รีบไปส่วนตัวเองจะอยู่เคลียร์ค่าใช้จ่ายตรงนี้
“ไม่เอาอ่ะ ไปด้วยกันดีกว่า เผื่อแก…”
“เออน่า ฉันไม่ใช่เด็กๆ เดี๋ยวตามออกไป” มารีอายิ้มพลางโบกมือไล่
แอนนี่จึงยอมเดินตามพนักงานออกไป แม้จะแอบห่วงเพื่อนอยู่ก็ตามทีจนต้องหันหลังกลับมามองบ่อยๆ
แปลกที่พอมาถึง รถของเธอก
