ตอนที่ 19 ความรักมันเป็นอย่างนี้
มารีอารู้สึกตัวในยามเช้า เมื่อสัมผัสถึงอ้อมแขนแกร่งที่พาดอยู่ที่เอวของเธอ ดวงตากลมโตกะพริบถี่
~อีกแล้วเหรอ มารีอา นี่เธอแค่ตามมาทวงแหวนจากเขา ไม่ใช่ให้เขามาทำแบบนี้สักหน่อย~
แค่เพียงคนตัวเล็กขยับตัวจะลุกขึ้น ลี่คุนก็กลับดึงร่างเธอเข้ามากระชับกอดทั้งที่เขายังไม่ลืมตา
“นอนต่อเถอะครับ วันนี้วันหยุด ผมยังเพลียอยู่เลย”
~เหอะ ไม่เพลียก็บ้าแล้ว เมื่อคืนเล่นทำกับเธออย่างกับคนตายอดตายอยาก พักแป๊บทำต่อ พักแป๊บทำต่อ ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ไม่คิดถึงคนตัวเล็กๆ อย่างเธอเลยสักนิดว่าจะไหวไหม~ มารีอาได้แต่นึกค้อนเขาอยู่ในใจแต่ไม่ได้พูดมันออกมา
“ฉะ ฉันจะไปอาบน้ำ จะกลับบ้านแล้ว” มารีอาได้แต่ตอบอู้อี้ในอ้อมอก เพราะเขาดึงตัวเธอมากอดจนแนบแน่น ใบหน้าสวยที่แนบชิดกับแผงอกมันกำยำแบบนี้
~บางทีมันก็…อบอุ่นดีนะ~
มารีอาจำต้องซบใบหน้าอยู่อย่างนั้น รู้สึกกลิ่นกายของเขามันทำใ
