The Forgotten One

Chapter 2

Thunder's POV.

"Ma, okay lang ba na dito muna sa inyo si Celestine. I can't bring her to Italy since may school sya" sabi ko kay mama. Ngayon ang flight namin nila Josh papuntang Italy dahil ngayon lang natuloy yung expansion namin with Mr. Ricci.

"Of course, okay na yun. Ayoko namang isama mo ang apo ko dyan kay Hailey" nakasimangot na sabi ni mama.

She doesn't like Hailey.

"Ma, you know Celestine needs a mother figure and Hailey is doing her best to be like that" sagot ko.

"So? Kailangan ba pumayag kang maging girlfriend sya, baka mamaya yayain ka bigla ng kasal nyan ay pumayag ka. Kung hindi lang sana namatay si Akira"

"Ma, enough. Wag na natin syang pag usapan. My wife is at peace now. Alam kong ito rin ang gusto nya. 2 yeard had already passed ma, Hailey is not a bad person"

Hailey is my girlfriend. Dumating sya nung time na sobrang down ko dahil kamamatay lang ni Akira which is 2 years ago. She is a great friend and companion. And last 2 months ago, nung nag decide kami na i level up na lang ang relationship.

Hindi naman dapat, pero one time I came home na umiiyak si Celestine. She's been bullied dahil wala na daw syang mommy. I know hindi masyadong valid ang reason para pumasok ako sa isang relasyon pero bilang isang ama, isa yun sa mga naisip kong paraan. Isa pa, I can't move on. Dalawang tao na pero nahihirapan pa rin akong tanggapin na wala na sya, na hindi na talaga sya mabubuhay pa. Maybe Hailey can be a stepping stone for me to start again.

I can't afford to be weak, kailangan ako ng anak namin. I don't want to disappoint Akira.

"Bahala ka, pero bilang isang ina, hindi ko sya gusto. Opinyon ko yun" sabi ni mama bago umalis.

"Daddy, are you going na po?" sabi ni Celestine sakin na kakalabas lang mula sa kusina.

"Yes baby, nandoon na sila papa cloud mo, I have to go na. Be a good girl okay?" sabi ko.

She smiled at me at tumango.

Noong bata sya, lahat sila sinasabing kamukha ko sya. Siguro may anggulo pero kapag ngumiti sya, kamukhang kamukha nya ang mommy nya. Si Akira, dahil sa anak namin ay kahit papano naiibsan ang pagka miss ko sa kanya.

"Yes daddy"

"May gusto ko bang pasalubong?" tanong ko.

"Wala naman po. Mag iingat ka daddy, don't leave me too" nakaramdam ako ng sobrang kalungkutan. Ramdam kong takot si Celestine na magagaya ako sa mommy nya.

Just thinking about it, hanggang ngayon wala pa din silang lead on whose those heartless people that killed my wife and I freakin feel useless dahil wala akong magawa o maisip kung sino ang pwedeng gumawa nun kay Akira at Luna.

"Don't worry, babalik si daddy. You take care of yourself too" sabi ko bago sya niyakap ng mahigpit. I kissed her head bago tumayo. "Wendy, ikaw na muna ang bahala dito" sabi ko sa yaya nya.

"Oo kuya, ako ng bahala. Ingat po" sabi nya kaya tumango ako. 

"Babe!" sigaw ni Hailey ng makita nya ko. Nandito na kami sa airport. We're travelling to Italy via private jet.

That's still 18 hours kahit one stop flight lang yun.

"Good, now that we're all here tara na para masulit naman natin yung pagpunta natin sa Italy" Josh.

"Geez, sinong nag aalaga kay Brent?" tanong ni Cloud.

Brent is Sanya and Josh 1 year old son.

"Sa magulang ko muna sila iniwan, atsaka gustong gusto naman nilang inaalagaan si Brent" saad ni Sanya.

"Tara na, nandyan na yung piloto" sabi ko at hinila na ang maleta ko.

This is a business trip pero mag i stay kami ng 1-2 weeks dito para na din magbakasyon. We all need it.

Sanya's POV.

"I will take a rest, do whatever you want pero please lang wag kayong maglasing dahil may business meeting tayo bukas" sabi ni Thunder bago sinarado ang pintuan ng suite nya.

"Magtu tour ako mag isa. I prefer to be alone" sabi ni Cloud and I understand him since mamatay si Luna ay naging super loner sya.

Tumango lang ako at tumalikod na si Cloud. Nakapamulsa syang naglalakad.

Napatingin naman ako sa babae sa harapan ko. Awtomatikong napataas ang kilay ko. I don't like her, sino ba namang bestfriend ang magugustuhan ang babaeng umagaw sa pwesto ng kaibigan nya.

Hindi ko asawa si Thunder pero as bestfriend of Aki, hindi tama na may babaeng papalit sa posisyon nya kahit pa matagal na syang patay.

"What now Sanya?" mataray din nyang sabi.

"Too bad, mukhang hindi kayo share ng room ni Thunder. I guess he'll never be ready. Sabi ko sayo, sumuko ka na, mahirap palitan si Akira" sabi ko.

Tumawa sya ng maarte.

"Too bad, matagal ng patay ang kaibigan mo. Move on Sanya, ako na ang present"

"Pasalamat ka, patay na si Aki kasi kung hindi, hindi ko alam kung san ka pupulutin. Tara na Josh" sabi ko sa asawa ko at hinila sya.

"Pinapatulan mo pa rin talaga si Hailey. Baka later on, mahalin talaga sya ni Thunder" sabi sakin ni Josh.

Hindi ko napigilan ang mag roll eyes.

I sighed. Tama naman sya.

Aki is long dead.

Nasa mall kami ngayon dito sa Italy dahil nababagot ako sa suite namin. 

Nag ikot ikot lang kami ni Josh

Naisipan naming kumain sa restaurant. Papasok na sana kami ng may maka banggaan ako.

"Hey! Watch where you going!" sigaw ko.

Humarap naman sakin ang babae mukhang may katarayan to. Sasagot sana sya ng may lumabas sa restaurant na babae. At halos panlambutan ako ng tuhod.

"Si scusa ora Teria" sabi nito sa nakabanggaan ko. She speaks Italian at naiintindihan ko yun. Pinapag apologize nya sakin yung babae na ang name is Teria.

Napalingon ako kay Josh at gulat na gulat din sya.

"Sorry" sabi nung Teria at tumalikod. Nakita kong hahakbang at susunod na sana yung babae pero di ko na napigilan ang sarili ko.

Hindi ako nililinlang ng mata ko. 2 taon mang hindi ko sya nakita, alam kong sya to.

"Akira" tawag ko sa kanya.

Tumaas ang kilay nya.

"You know me?"

"Aki! Ikaw nga, nandito ka lang pala" sabi ko. Yayakapin ko na sana sya kaso hinarang nya ang kamay nya na kinagulat ko.

"Sorry miss, yes Akira is my name pero hindi kita kilala"

What?

"Ako to si Sanya. You're Akira Montenegro"

Tumawa sya.

"Nice try miss, I'm Akira, Akira Ferrero, not Montenegro. Hindi ako ang hinahanap mo. If you don't mind, I'll be going" sabi nya bago tumalikod. Gusto ko pa sana syang pigilan pero nakalabas na agad sya.

Hindi. Hindi ako pwedeng magkamali. Si Akira yun

Iba lang ang kulay ng buhok at pananalita but she's Aki

"Babe, si Akira yun diba?" Josh.

Tumango ako.

"Pero bakit sabi nya hindi ka nya kilala? Baka kamukha lang"

"No. Ramdam ko si Akira sya, babe we have to tell Thunder"

"Kung buhay si Aki, pwedeng buhay din si Luna" 

Thunder's POV.

Napabalikwas ako sa pagkakatulog dahil sa malakas na pagkatok sa suite ko.

Damn! Pagod ako sa biyahe.

Binuksan ko ang pinto at sumalubong sakin si Sanya at Josh.

"Fck natutulog yung tao diba? Ano ba yun? May suite naman kayo ah!" sigaw ko.

"Thunder, makinig ka kay Sanya at wag kang magugulat"

Kumunot naman ang noo ko. Ano bang pinagsasabi ng mga to.

"What is it Sanya?" tanong ko.

Palakad lakad si Sanya. She's so tensed and weird.

"Thunder si Aki, buhay sya. Nakita namin sya ngayon lang"

Hindi agad ako nakagalaw.

"Kung prank to epic fail kayo, tigilan nyo ko magpapahinga ako"

Just hearing her name gives me pain.

"Thunder totoo, nasa mall si Akira. She speaks Italian. She said her name is Akira Ferrero. Red lang ang buhok nya pero believe me sya yun" sabi ni Sanya.

"She's long dead why do you keep insisting that you saw her?!" I can't help but shout at them.

Kung ipagpapatuloy nila to, aasa na naman ako and I can't afford that! Hindi ako pwedeng tuluyan mag break down, our daughter needs me.

"Pero totoo Thunder, nakita ng dalawang mata ko si Akira"

"What?"

Akira Sapphire Montenegro is alive?

Buhay nga ba talaga ang asawa ko?

How?

And why is she here?