เมื่อมาถึงหอเฝิงไหลมู่หรงเจี่ยนจึงปลดหน้ากากออก หลงจู๊ที่นี่เคยเห็นมู่หรงเจี่ยนบ่อยครั้ง ยามที่เขาต้องการผูกสัมพันธ์กับ ขุนนางใน
ราชสำนักก็มักจะนัดพบเจอกันที่หอเฝิงไหลแห่งนี้ หลงจู๊รีบเข้ามาคารวะแล้วพามู่หรงเจี่ยนไปยังห้องส่วนตัวชั้นสอง
หลี่ซวงเจี้ยงราวกับแมวน้อยช่างสงสัย นางมองสำรวจหอ เฝิงไหลแห่งนี้อย่างสนอกสนใจ ชั้นล่างโปร่งโล่งมีทั้งเหล่านักแสดงศิลปะทั่วทุกแขนงรวมทั้งนักดนตรี เสียงขับร้องเพราะพริ้งลอยมาไม่ขาดสาย
แขกผู้สูงศักดิ์เช่นมู่หรงเจี่ยนแม้กระทั่งทางไปยังห้องส่วนตัว ชั้นสองยังต้องเป็นทางเฉพาะพิเศษ ก่อนจะถึงทางนั้นหลี่ซวงเจี้ยงถูกมู่หรงเจี่ยนจูงมือให้เดินตาม แต่ตัวนางนั้นกลับหันหน้ามองเพียงด้านหลังไม่ได้ละสายตาจากการแสดงงิ้วในชั้นล่างเลยแม้แต่น้อย
จนจะถึงทางเดินแยกหลี่ซวงเจี้ยงย่อมมองไม่เห็นการแสดงหลากหลายตระการตาเหล่านั้นอีกต่อไป ด้วยความอยากอยู่ดูต่อนางจึงกระตุกมือมู่หรงเ
