เสียงน้ำตกที่ไหลรินหลังภูเขาจำลองเป็นเพียงเสียงเดียวที่ ดับความเงียบงันระหว่างพี่น้องสกุลมู่หรง แต่ไม่อาจคลายความ ตึงเครียดระหว่างบุรุษผู้สูงศักดิ์ทั้งสอง ทั่วทั้งบรรยากาศในสวนร่มรื่นแห่งนี้คล้ายถูกแช่แข็งไว้
มู่หรงเจี่ยนกวาดตามองน้องชายต่างมารดาของตนอย่างเย็นชา
ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะข่มความโมโหกับเหตุการณ์ที่หลี่ซวง-เจี้ยงพบมู่หรงชวี่เมื่อครู่ไว้ก่อน แล้วเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา “เจ้ามาที่นี่มีธุระอันใด”
ก่อนเข้ามามู่หรงเจี่ยนเห็นรถม้าจอดอยู่หน้าจวนเพียงหนึ่งคันมีตราสกุลไป่ติดอยู่ ถึงมู่หรงชวี่จะขออภัยที่มาจวนเขาโดยไม่แจ้งก่อนแต่อีกฝ่ายไม่เพียงแต่มาโดยไม่แจ้งล่วงหน้า ยังถึงกับกล้าปืนกำแพง 'ลักลอบ' เข้าจวนเขา
อีกทั้งเหล่าองครักษ์ลับเห็นแล้วคร้านจะตอแยกับกว่างหลิงอ๋องผู้หน้าหนาผู้นี้จึงได้แต่จับตาดูแล้วรายงานมู่หรงเจี่ยนเท่านั้น
เมื่อได้เห็นมู่หรงเจี่ยนยอมหักใจไม่พูดถึงเรื่องก่อนห
