คอนโด…….
พอเข้ามาปุ๊บก็ตรงขึ้นไปที่ห้องนอนปั๊บ ความนุ่มของที่นอนทำให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายมาก ในขณะที่หัวสมองเริ่มหนักอึ้งไปด้วยความมึน เปลือกตาถูกปิดลงอย่างควบคุมไม่ได้ ร่างกายกำลังอยู่ในโหมดกึ่งเมากึ่งรู้สึกตัว ความเวิ้งว้างในสมองดึงสติให้แหวกว่ายอยู่ในกลุ่มหมอกสีขาวจาง ๆ ที่เบาและสบายอย่างบอกไม่ถูก จนกระทั่งรู้สึกว่าร่างกายถูกใครบางคนทาบทับไว้อยู่
อ้ะ….!
ฉันลืมตาโพลงขึ้นทันทีเมื่อโดนปลายนิ้วมือใหญ่สัมผัสลงบนปลายคาง เจ้าของมือนั้นคือพี่สิงห์! ทำไมเขามาไวแบบนี้ล่ะ
“ใครมาส่ง” น้ำเสียงแข็ง ๆ มาพร้อมกับการไล้ข้อนิ้วไปตามกรอบหน้า “ไอ้หน้ายิ้มนั่นเหรอ?”
“กลับเอง มาแท็กซี่" ทำไมเขาชอบพาดพิงอาร์มนักนะ ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จดต่อล้อต่อเถียงด้วยหรอก เลยบอกให้เขาลุกออกไป “เนตรอยากนอน พี่สิงห์กลับห้องไปได้แล้วค่ะ”
“ก็นอนด้วยกันเลยเป็นไง” ฝ่ามือหนาลูบแขนฉันไปมาด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ไม่ต่างจากใบหน
