Rrrr…..Rrrrrr…Rrrrr
เสียงโทรศัพท์ดังพร้อมสั่นไหวอยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ที่เขาสวมใส่อยู่ พี่สิงห์ทำเป็นไม่สนใจเพราะเขายังมัวเมากับการปรนเปรอจูบที่ฉันไม่ต้องการ เขาปล่อย่ให้มันดังไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดโทรศัพท์ก็หยุดสั่น เขาถึงค่อยถอนริมฝีปากออกให้ฉันได้พักหายใจหายคอ
Rrrr…Rrr
แต่ยังไม่ทันไรเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฉันเดาว่าคงเป็นเรื่องงานแน่ ๆ เพราะก่อนที่เขาจะไปผับเห็นมีงานค้างอยู่มาก แต่คนเหนือร่างก็ทำเป็นหูทวนลมไม่ใส่ใจที่จะหยิบขึ้นมารับสาย ฉันเลยต้องเอ่ยทัก
“รับโทรศัพท์ แฮ่ก..ก่อนไหมคะ” เพราะด้วยความเหนื่อยในการขัดขืนและประจวบกับเพิ่งได้ออกซิเจนเข้าปอด เลยยังหอบหายใจอยู่
“......” คนถูกถามจ้องหน้ากันเพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้น เขาก็ประกบริมฝีปากลงมาอีกครั้ง แต่ฉันเอียงหน้าหลบทันเรียวปากหนาจึงปัดเฉียดโดนข้างแก้มแทน
เขายังไม่ยอมแพ้จึงเคลื่อนใบหน้าตามมาในทิศทางที่ฉันหันหนี แม้จะเม้มปา
