“ดะ เดี๋ยวว” น้องเนตรร้องประท้วงพร้อมทุบมือลงบนบ่าผม
ยิ่งห้ามก็เหมือนเป็นแรงยุให้อยากคุกคามมากขึ้นไปอีก ผมลากริมฝีปากต่ำลงมาตรงเนินอกคู่สวยที่โผล่พ้นบาร์ลูกไม้สีดำออกมาเล็กน้อย เห็นตัวเล็กแต่หน้าอกหน้าใจไม่ธรรมดา รู้สึกได้ตั้งแต่ที่เธอเคยบดเบียดลงมาเมื่อครั้งก่อน ๆ กลิ่นหอมบนตัวเธอสร้างความมึนเมาจนตามัว ร่างกายที่ดิ้นเร้าไปมาทำให้ช่วงล่างของเราเสียดสีกันผ่านเสื้อผ้าที่สวมใส่
“หยุด ๆ น้องเนตรปั่นป่วนน”
พอได้ยินเสียงกระเส่าของคนตัวเล็กก็ยิ่งเพิ่มการรุกเร้ามากขึ้นด้วยการกดตัวเธอลงบดเบียดจนส่วนนั้นเริ่มแข็งคัด มือข้างที่ว่างเริ่มดึงร่นชุดเดรสขึ้นมาจนเลยหน้าท้องจังหวะนั้นผมเงยหน้าขึ้นมองคนตัวเล็กจึงได้เห็นอาการแปลก ๆ น้องเนตรยกมือขึ้นมาปิดปากไว้ผมเลยรีบดันตัวเธอออกห่างเมื่อได้ยินเสียงอู้อี้ในลำคอ
“อื้อ อุบ....แหวะ”
อื้อหืออ...อารมณ์ความอยากถูกดับสนิทด้วยอ้วกของเธอ!
END
ฉันรู้สึกตัวอีกครั
