หล่อเลือกได้
1044 Words
“คอนโดครับ น้องเนตรไม่สะดวกหรือเปล่า?” สะดวกเป็นที่สุดค่ะ! เพราะอะไร ๆ จะได้ง่ายขึ้น
“ดีค่ะ งั้นเนตรขอคอนโดที่มีสองห้องนอน เราจะแยกห้องกัน เนตรคิดว่าพี่สิงห์คงรักชีวิตอิสระเหมือนกันใช่ไหมคะ เราต่างคนต่างอยู่ ใช้ชีวิตในแบบที่เป็น ไม่ก้าวก่ายกัน ตกลงไหมคะ?”
พี่สิงห์ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ ผ่านทางสีหน้า เขาวางตะเกียบลงแล้วยืดตัวนั่งหลังตรง ท่าทางจริงจังเริ่มทำให้หวั่นใจ บางครั้งก็เดาไม่ออกหรอกว่าผู้ชายคนนี้คิดอะไรอยู่
“พี่สิงห์ถามตรง ๆ นะครับ ทำไมน้องเนตรถึงยอมแต่งงาน” สีหน้าคนพูดมีความตึงเครียดแบบที่นาน ๆ จะได้เห็นที
“เพราะแม่ค่ะ แม่อยากให้แต่ง” ฉันตอบไปตามตรง เพื่อจะได้เข้าใจเจตนาของอีกฝ่าย
“ดี! พี่ก็ทำเพราะแม่เหมือนกัน ข้อตกลงของน้องเนตรคือ ระหว่างเรา ไม่มีความรัก ไม่มีความผูกพัน ไม่มีหึงหวง แค่ทำตัวเหมือนรูมเมท ถูกต้องไหม?” เข้าใจแจ่มแจ้งมาก!
“ค่ะ แบบนั้นแหละ”
“พี่มีสิทธิ์พาใครมานอนก็ได้ใช่ไหม? จะไปเที่ยวไม่กลับห้องก็ได้ใช่ไหม?” พี่สิงห์ถามด้วยสีหน้ายิ้มระรื่น ตอนแรกเขาคงกลุ้มใจแน่ ๆ ที่โดนคลุมถุงชน คงมองว่าฉันจะเข้ามาคุกคามชีวิต
“เอาที่สบายใจเลยค่ะ เนตรไม่ก้าวก่ายพี่ และพี่ก็ไม่มีสิทธิ์ล้ำเส้นเนตรเช่นกัน วินวินทั้งสองฝ่าย ต่างคนต่างอยู่” คนฟังขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะคลายออก นี่ไม่ใช่ว่าพี่สิงห์คิดว่าเขาทำได้อยู่ฝ่ายเดียวนะ “พี่ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวหรอกใช่ไหม? เนตรก็มีชีวิตในแบบของเนตร ไลฟ์สไตล์เราไม่ต่างกันหรอก”
เขาเที่ยว ฉันก็เที่ยวเหมือนกัน ในเมื่ออนาคตอันใกล้ว่าที่ภรรยาในนามอย่างฉันต้องแบ่งปันเขากับผู้หญิงคนอื่นที่พร้อมจะเดินตามเข้าห้องนอนไม่ขาดสาย เขาก็ควรที่จะแฟร์ ๆ แบ่งปันฉันกับหนุ่มคนอื่นด้วยสิ
“รู้แล้วครับ พี่ก็แค่ห่วง....” หืม?
“ห่วงอะไรคะ”
“ถ้าวันไหนพวกแม่ ๆ มาเยี่ยมล่ะ?” ฉันก็คิดเรื่องนี้ไว้เหมือนกัน เลยเตรียมหาทางออกที่แนบเนียนจนผู้ใหญ่จับไม่ได้ว่าเราอยู่กินกันยังไง
“ก็ไม่เห็นจะยาก เล่นบทคู่รักปานกลืนกลิ่นให้พวกท่านดู ก็จบเรื่อง” นักแสดงตุ๊กตาทองอย่างเขา มีหรือเรื่องแค่นี้จะทำไม่ได้ ไอ้บทกาม ๆ รัก ๆ ใคร ๆ ฉันว่าเขาน่าจะถนัด
“มีอีกเรื่องครับ พี่กับเนตรเที่ยวคนละที่แต่ก็มีบ้างที่เราเจอกัน พี่ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราแต่งงานกัน” ก็คิดไม่ต่างกันหรอก ฉันเองก็ไม่อยากให้ใครรู้เช่นกัน เดี๋ยวเรตติ้งตกหมด!
“แน่นอนว่าไม่มีใครรู้ เพราะเนตรก็จะไม่บอกเหมือนกัน ขืนเขารู้กันว่าแต่งงานแล้ว หนุ่ม ๆ ก็หายหมดสิคะ” รอยยิ้มฉีกกว้างของฉันทำให้เขายิ้มตามไปด้วย แต่รอยยิ้มของพี่สิงห์มันทำให้รู้สึกว่าเขากำลังหมั่นเขี้ยวฉัน!
“ฮอตจริง ๆ แม่เสือสาว”
“เอาเป็นว่าเราเข้าใจตรงกันแล้วนะคะ” ฉันถามสรุปจบอีกครั้ง เพื่อย้ำให้แน่ใจว่าข้อตกลงของเราจะไม่มีปัญหาอะไรในอนาคต
“แล้วถ้าวันนึง น้องเนตรหรือพี่เกิดถูกใจใครขึ้นมาอยากคบอย่างจริงจัง...คงไม่คิดว่าเราจะอยู่กันไปแบบนี้ตลอดหรอกใช่ไหมครับ” ฉันไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย การคบหาอย่างจริงจังเป็นเรื่องที่น่ากลัวพอ ๆ กับความตาย แต่หากวันนึงพี่สิงห์มีคนที่อยากใช้ชีวิตด้วย ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก
“งั้นอย่างนี้ดีไหมคะ ไม่ว่าเราสองคนจะมีใครหรือไม่ แต่ครบหนึ่งปีเมื่อไหร่ ค่อยทำเรื่องหย่ากัน” ฉันว่าพอถึงตอนนั้นพวกผู้ใหญ่คงไม่ว่าอะไรแล้วมั้ง บอกว่าเราเข้ากันไม่ได้อะไรก็ว่าไป มีเหตุผลร้อยล้านแปดที่ขุดมาบอกเลิกกันได้
“ตกลงตามนั้น” พี่สิงห์ยิ้มอย่างเข้าใจ เขาเองก็คงอยากหลุดพ้นจากสถานะ ‘สามี’ เร็ว ๆ เหมือนกันสินะ หวังว่าเราคงทนกันได้จนถึงหนึ่งปี
หึ....ไม่ใช่สิ หวังว่าพี่สิงห์คงทนฉันได้จนครบหนึ่งปีต่างหาก!
ระหว่างนี้เราทานอาหารอย่างเงียบ ๆ ต่างคนต่างดูสมาร์โฟนของตัวเอง ฉันกำลังคุยแชทกับน้ำหอมเพราะเราไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่ปิดเทอม แต่นางไม่ค่อยอยากจะตอบสักเท่าไหร่สงสัยจะยุ่ง เลยเลื่อนเปิดไปคุยกับคนอื่นบ้าง ปน ๆ กันไป ส่วนพี่สิงห์ก็ง่วนอยู่กับมือถือของตัวเอง ไม่มีใครสนใจกันบรรยากาศเหมือนเพื่อนร่วมโต๊ะที่มานั่งด้วยกันเพราะพื้นที่เต็มน่ะ เข้าใจอารมณ์มะ!
Rrrrr Rrrrrr Rrrrrr
ผ่านไปสักพักเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของพี่สิงห์ก็ดังขึ้น เขามองอยู่พักนึงก่อนจะกดรับทักทายอย่างสุภาพ แต่เสียงแจ๋น ๆ ที่ดังลอดออกมาจากรูลำโพงทำให้รู้ว่าเขากำลังคุยกับผู้หญิงอยู่
“คืนนี้เหรอ? ไปอยู่แล้วครับ” ฉันลอบมองเห็นว่าเขาคุยไปยิ้มไป คงเห็นหนึ่งในบรรดากิ๊ก เอ่อเรียกกิ๊กไม่ได้เพราะเขาไม่มีแฟน ต้องเป็นหนึ่งในบรรดาสาว ๆ ในสต๊อกแน่นอนทำเสียงอ่อนเสียงหวานขนาดนี้
“ได้ครับ แล้วเจอกัน” พูดเสร็จเขาก็วางสายสนทนา แล้วเปิดไลน์แชทต่อ...
คงเพราะฉันอยู่ด้วยมั้งเลยคุยไม่สะดวกรีบตัดจบ หรือไม่นังชะนีคนนั้นก็ไม่สำคัญเท่าไหร่ ฉันไม่ได้ติดตามข่าวสารพี่สิงห์อย่างใกล้ชิด แต่ก็พอรู้ความเคลื่อนไหว ตอนนี้น่ะผู้หญิงคนไหนที่เข้าให้ความสำคัญเกินควร ทุกคนที่เขาหาเขาให้ความเท่าเทียมกันหมด คิดแล้วอยากเบ้หน้าใส่....พ่อหล่อเลือกได้!
- Writer
