ห้องคอนโดยามค่ำ ท่ามกลางเสียงฝนพรำเบา ๆ ที่หน้าต่าง
ลลิษาเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวบางเบา
ผิวเนียนเปียกชื้นเล็กน้อยจากไอน้ำอุ่น กลิ่นสบู่กลิ่นมะลิหอมอ่อนลอยฟุ้งทั่วห้อง
ครามยังคงนั่งพิงโซฟา มือถือแท็บเล็ตแน่นเหมือนทุกครั้งที่เขาพยายามดึงสติกลับ
แต่ครั้งนี้...เขารู้สึกได้ว่าอะไรบางอย่างในห้องมัน “เปลี่ยนไป”
เธอเดินเข้าไปหยุดยืนตรงหน้าเขาเงียบ ๆ
สายตาของครามเลื่อนไปชั่ววูบ...แต่ก็รีบเบือนหนี
เธอมองเห็น...การชะงักนั้นชัดเจน
“ฝนตก...” เธอพูดเสียงนุ่ม แล้วทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ
“มันทำให้หนูนึกถึงตอนอยู่มหา’ลัย หนูชอบเปิดหน้าต่างให้ลมเย็น ๆ พัดเข้ามา แล้วก็...ไม่ใส่อะไรเลย”
เสียงหัวเราะเบา ๆ ของเธอดังขึ้นในลำคอ
ครามเบือนหน้าหนีทันที กัดกรามแน่น
เขารู้ว่าตัวเองกำลังอยู่ในจุดอันตรายยิ่งกว่าการลอบเข้าระบบรักษาความปลอดภัย
ลลิษาลุกขึ้นช้า ๆ เดินไปหยุดยืนหน้าตู้เสื้อผ้า
เธอหันก
