เสียงประตูรถปิดดังแผ่วในความเงียบของลานจอด ครามอ้อมมาด้านคนขับ สตาร์ทรถอย่างเงียบงัน ลลิษานั่งกอดกระเป๋าไว้บนตัก สายตายังเหม่อไปทางแสงไฟจากบาร์ที่ค่อย ๆ เลือนหายไปด้านหลัง
“คืนนี้…คุณหนูไม่ควรอยู่ต่อ” ครามเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ สายตายังคงมองถนนตรงหน้า “ชายคนนั้น…ไม่น่าไว้วางใจ”
ลลิษาหันมามองเล็กน้อย “คุณหมายถึงคนที่มาคุยด้วยเมื่อกี้?”
“ใช่” ครามตอบสั้น “ผมจำหน้าเขาได้จากแฟ้มข้อมูลบางอย่าง แต่ไม่จำเป็นต้องบอกคุณตอนนี้”
คำพูดนั้นทำให้ลลิษาขมวดคิ้ว ความทรงจำบางอย่างผุดขึ้นมาภาพงานเปิดตัวแบรนด์แฟชั่นหรูเมื่อปีที่แล้ว แสงแฟลชวูบวาบ เสียงผู้คนพูดคุย เธอยืนอยู่ในกลุ่มแขกวีไอพี และชายคนนั้น…ยืนอยู่ไม่ไกล สบตาเธอเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะหายไปในฝูงคน
“ฉันเคยเห็นเขามาก่อน…ตอนนั้นเขามาชวนคุยด้วยแต่หนูไม่ชอบเขา” เธอพูดช้า ๆ คล้ายกำลังต่อภาพในหัวให้ชัดขึ้น “ในงานเปิดตัวแบรนด์นึงเมื่อปีที่แล้ว”
ครามเหลื
