ณ มหาวิทยาลัยรัฐชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ภายในโรงอาหารของคณะนิเทศศาสตร์ กลุ่มสาวสวยเอกประชาสัมพันธ์ที่ประกอบด้วย พริมรดา สาวน้อยหน้าตาสวยหวานหุ่นสูงเพรียว รูปร่างเย้ายวน เธอเป็นดาวคณะและพ่วงด้วยตำแหน่งดาวมหาวิทยาลัย นอกจากความสวยที่ยากจะหาใครเทียบเธอยังเป็นนักศึกษาที่มีความประพฤติดีเยี่ยม ทำให้เธอเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย และ 2 เพื่อนสนิท ปารายา และ มาเรีย กำลังนั่งทานอาหารและสนทนากันหลังจากเพิ่งหมดคาบเรียนของวันนี้
“แก~ ดูนี่ นี่มันคุณแมท เทพบุตรสุดหล่อสุดสวาทขาดดิ้นของช้าน~” ปารายา หรือปลา ยื่นสมาร์ทโฟนที่มีรูปหนุ่มหล่ออย่าง ฟาเบียน เอ็มมานูเอล นักธุรกิจสุดฮอตและสุดหล่อ คาสโนว่าตัวพ่อของแวดวงสังคมชั้นสูง เขาเป็นที่จับตาทั้งความรวยและความหล่อที่สมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่าง อีกทั้งยังเปลี่ยนคู่ควงบ่อย ทั้งแวดวงสังคมไฮโซ ดารา นางแบบ ให้เพื่อนทั้งสองดู
“เฮ้ยแก เขาเปลี่ยนคู่ควงอีกแล้วเหรอ รอบนี้นางเอกสาวสวยอย่างอลิสซะด้วย” มาเรียกล่าวหลังจากดูรูปที่ปารายายื่นให้ดู
“เขาก็เหมาะสมกันดีนะ” พริมรดากล่าวและยิ้มบาง ๆ หลังจากที่ได้ดูรูปนั้น รูปที่ฟาเบียนกำลังนั่งดินเนอร์ใต้แสงเทียนในร้านอาหารสุดหรูกับนางเอกสาวสวยอย่างอริสรา
“นี่ยัยพริม ไม่ว่าชั้นจะเอารูปคุณแมทขวัญใจชั้นกับผู้หญิงคนไหนให้แกดู แกก็ตอบแบบนี้” ปารายาเหน็บเพื่อนรักอย่างล้อเล่นเพราะหญิงสาวมักจะตอบแบบนี้ทุกครั้งเวลาเธอเอารูปฟาเบียนกับสาว ๆ ให้ดู
พริมรดาได้แค่เพียงหัวเราะบาง ๆ แต่ในแววตาหากเพื่อนรักจะสังเกตให้ดีจะเห็นแววตาที่วูบลงอย่างอ่อนไหวของเธอ ใช่เขาเหมาะสมกันดี ฟาเบียน เอ็มมานูเอล ถึงแม้เขาจะเปลี่ยนคู่ควงบ่อย แต่ผู้หญิงทุกคนก็ช่างเหมาะสมกับเขาไปเสียหมด แตกต่างจากเธอยิ่งนัก
“อริสราเนี่ยสวยหวานเรียบร้อยน่ารักวางตัวดีทำไมคุณแมทถึงได้ควงวะแก ไม่เห็นจะแซ่บถึงใจเหมือนคนอื่นเลย” ปารายาวิจารณ์ข่าวที่เธออ่าน เธอปลื้มฟาเบียน ตามประสาเหมือนกับสาว ๆ หลายคนที่ปลื้มหนุ่มหล่อรวยในฝัน
“แต่ยังไงคนที่น่าอิจฉาที่สุดก็ยัยพริมป้ะ อยู่บ้านเดียวกันกับคุณแมทนะแก แกไม่หลงรักเขาบ้างเหรอยัยพริม” มาเรียกล่าวขึ้นมาเพราะเพื่อนสาวของเธออาศัยอยู่บ้านเดียวกันกับฟาเบียน เอ็มมานูเอล เพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่เธอเสียชีวิตตั้งแต่อายุ 16 ปี ป้าชื่นป้าของเธอที่เป็นแม่บ้านของตระกูลเอ็มมานูเอลเลยนำเธอมาเลี้ยงดูที่คฤหาสน์ของตระกูลเอ็มมานูเอล โดยมีประมุขของบ้านอย่างพ่อแม่ของฟาเบียนให้ความเอ็นดูและอุปการะเธอตลอดมา
“บ้า ชั้นจะไปหลงรักเขาทำไม คุณฟาเบียนน่ะเจ้าชู้จะตาย อีกอย่างชั้นก็ไม่ค่อยเจอเขาหรอก” พริมรดารีบตอบเพื่อนอย่างรวดเร็วด้วยใจที่เต้นระรัว ใช่เขาเจ้าชู้ แต่เธอก็แอบชอบเขามานาน แต่เธอก็ได้แต่เจียมตัวเเละเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้ เขาเป็นลูกของผู้มีพระคุณ เป็นผู้บริหารธุรกิจมูลค่านับหมื่นล้าน อยู่ในสังคมชั้นสูง แตกต่างกับเธอที่เป็นเพียงเด็กสาวธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ซ้ำยังเป็นเพียงเด็กรับใช้ในบ้านของเขา สิ่งนี้มันทำให้เธอตอกย้ำกับตัวเองเสมอว่าคนอย่างเธอไม่มีอะไรคู่ควรกับเขา เธอทำได้เพียงแอบรักเขา อย่าว่าแต่จะคิดเลยขนาดพูดคุยกันยังแทบจะไม่เคยด้วยซ้ำ
“แหมแก หล่อ ๆ แบด ๆ แบบนั้นมันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างไหมอ่ะ ถ้าชั้นเป็นแกนะยัยพริมชั้นจะอ่อยให้ถึงที่สุด จะยอมพลีกายให้เขาเลย คงแซ่บลืม ฮ่า ๆ ๆ” ปารามาเอ่ยยั่วเย้าพริมรดาเล่นอย่างสนุกสนาน
“บ้ายัยปลา ไม่คุยด้วยแล้ว เดี๋ยวชั้นกลับก่อนนะ ไม่อยากถึงบ้านค่ำจะได้ไปช่วยงานป้าน่ะ” พริมรดาหน้าแดงก่อนรีบเอ่ยลาเพื่อนสาวทั้งสองก่อนจะเดินออกมาเพื่อเดินทางกลับไปยังคฤหาสน์เอ็มมานูเอล