Chapter 30: Sorry

4167 Words

UMUWI ako ng bahay namin na mugto ang mga mata. Gusto ko sanang hindi na lang umuwi muna rito pero nakasunod si Rohan sa taxi na sinasakyan ko. Kahit saan ako magpupunta masusundan niya pa rin ako lalo na't malakas siyang magpatakbo sa daan. I never surrendering like that before. First time kong makipagsagutan sa kanya ng ganoon katindi. Parang lahat ng nangyari sa aming dalawa noong hinalikan niya ako sa concert ng walang pasabi at nilagay sa kahihiyan. Nabuhos ko lahat sa mga sinusumbat ko sa kanya. Up until now, hindi niya pa rin ako namukhaan. Gusto ko nga rin isumbat sa kanya na nagkita na kami, ako iyong babaeng hinalikan niya s a concert ng walang pasabi. It supposedly, gaganti lang ako pero iba ang nagiging kalabasan ng pangyayari. Mas lumalala lang. Mas lalo lang din kamin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD