“อ้าว ทำไมกลับขึ้นมาวะ” เสียงทุ้มของคนที่ชื่อวาโยเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยด้วยหน้าตาที่งุนงง
“เปลี่ยนใจ” ธามตอบกลับพลางดึงฉันเข้าตามไปและเลื่อนมืออีกข้างดันประตูปิด ฉันเองก็เขอะๆ เขินๆ ทำตัวไม่ถูก เพราะตอนแรกมากับพี่ซันแต่ดันกลับขึ้นมากับอีกคน ทั้งที่ทุกคนที่เจอฉันในตอนแรกก็นั่งอยู่กันครบขาดไปก็แต่พี่ซัน ธามจูงมือฉันมานั่งลงพร้อมๆ กับเขาบนโซฟาตัวที่ว่าง
“อยากแสดงตัวว่างั้น หึ” เสียงวาโยคนเดิมเอ่ยขึ้นแล้วแค่นเสียงหัวเราะในลำคอแบบแปลกๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นกรอกปากตัวเองอึกใหญ่ และตามด้วยเสียงเย้ยหยันของคนชื่อแม็ก
“แสบใช้ได้เลยนะมึงอะ”
ธามแค่ยักคิ้วส่งไปให้แบบกวนๆ ซึ่งฉันเองก็ตีความหมายของประโยคพวกนั้นไม่แตก ไม่รู้ว่าเขาต้องการสื่ออะไร แต่คิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกับการที่ธามมาโผล่ที่นี่แน่ๆ พวกเขารู้จักกันหมดเลยเหรอ รวมถึงคุณหมอคนนี้ด้วยซินะ ตาฉันเบิกกว้างจ้องมองหน้าคุณหมอทันที
“รู้จักเฮียทุกคนแ
