M 29
Mercan
Eymen ile geçirdiğim eğlenceli iki günden sonra kalbimin ritmini bozan bu hava sahasına girmek üzere olmak beni ürkütüyordu.
Mahir dayım beni Uluhanların konağına kadar getirip çantamı bagajdan aldığı esnada Eriz eniştem elinde çantayla bahçeden çıktı. Göz göze geldiğimizde ağladığını kızarmış gözlerinden anladım.
Korkuyla "Kötü bir şey mi oldu? Neden ağladın? Teyzem..." dedim.
"Herkes iyi... Sadece teyzen beni evden attı."
Mahir dayım bunu duyunca kahkahayı bastı. "Harbi mi lan?"
"Maalesef..."
"Aferin bizim sarı kıza, aklı başına gelmiş nihayet."
"Ayıp oluyor ama Mahir."
"Sana bunca yıldır katlanmasına şükret. Ben onun yerinde olsam... Ne yerinde olcam lan, iyiyim ben Hera'mla."
"Gebelikten kafayı yedi, yoksa birbirimizi çok seviyoruz. Bu geçici bir süreç, h
