วันนี้เธอเตรียมใจมาแล้วแท้ๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆกลับไม่รู้ต้องทำตัวอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา
“กินซะ”เขายืนแก้วน้ำหวานให้เธอ
วนาลีรับมันมาดื่ม ถึงแม้จะลังเลว่ามันจะเป็นเหมือนครั้งก่อนที่เธอโดนแกล้งหรือไม่ แต่ก็ยอมดื่มแต่โดยดี
“ดีขึ้นหรือยัง ถ้าดีแล้วก็ไปฉันจะสอนให้ แต่ถ้าเธออยากกลับฉันก็ไม่ว่าอะไร”
“ไม่ๆ ฉันอยากเรียน”ความกระตือรือร้นอยากเรียนรู้ทำให้เธอรีบตอบรับ
“ปลูกกล้วยมันยากนะ สู้เธอไปเดินชอปปิ้งที่กรุงเทพคงง่ายกว่า”
“ฉันทำได้”
“แล้วแต่”ว่าจบพนาพาเธอเดินกลับไปสวนกล้วยพร้อมกับเล่าตั้งแต่การเลือกพันธุ์กล้วยที่ดีต้องเลือกยังไง การปลูกต้องทำยังไงหรือแม้กระทั่งดูแลรักษาให้กล้วยออกลูก
ทว่าหญิงสาวได้แต่ทำหน้ามึนงง เธอไม่ค่อยเข้าใจที่เขาพูดหรือบางทีเขาอาจจะพูดเร็วเกินไปจนเธอจดไม่ทัน
“เข้าใจไหม”
เธอส่ายหน้าไปมา “ไม่เลย นายสอนอีกรอบได้ไหม”
“ตอนเด็กก็ออกจะเรียนเก่ง ทำไมโตมากลายเป็นคน
