ตุ๊กตาของท่านประธาน #14
1116 Words
“หลับรึไงฮะ! จะหลับก็ไปหลับที่อื่น”
“ขอโทษค่ะ” หญิงสาวก้าวขาออกจากห้องน้ำในห้องนอนของวาวสุช้าๆ หลังจากเรื่องบ้าๆ เมื่อคืนมันจบลง เธออยากกรีดร้องให้ลั่นทุ่งแต่ต้องพยายามฝืนยิ้มเหมือนไม่เป็นอะไร หลอกตัวเองด้วยเรื่องราวดีๆ ที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้
“สภาพ!” วสุมองหญิงสาวคนเดิมหลังจากสร่างเมา
เขาคงต้องเพลาเหล้าลงบ้าง เพราะเหล้าทำให้แม่นี้ดูดีจนเขาหน้ามืด
“เดี๋ยวก่อน!”
“คะ อุ้ย!...” ท่อนแขนใหญ่วาดมาโอบไหล่พลอยชมพู เขาไม่ได้ทำเพราะรักเพราะห่วงแต่เพราะรู้ว่าข้างล่างมีใครกำลังนั่งซดกาแฟดำอยู่
รับรองว่าฉากนี้ได้ตาสว่างกันทั้งบ้าน แล้วก็ไม่ผิดตามที่คิดไว้
“เชี่ย...!”
“หนูพลอย...”
สามหนุ่มอยู่ครบองค์ประชุมโดยมิได้นัดหมาย
มานพกลับจากไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดกับพยาบาลพิเศษสุดแซ่บอกสะบึมสะโพกกลมกลึงได้ใจส่วนนาวาที่เขากลับมาก็เพราะแม่บ้านโทรมาฟ้องเหมือนที่โทรไปบอกวาวสุเช่นกัน แต่เพราะติดงานรับรองว่าที่สปอนเซอร์หน้าใหม่ก็เลยแวะมาเกือบรุ่งเช้า
ส่วนเจ้าตัวดีหย่อนตูดนั่งเก้าอี้ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“พลอยมีซ้อมตอนเก้าโมงค่ะ ขอตัวนะคะ สวัสดีค่ะ! คุณท่าน,คุณนาวา,คุณวสุ...”
“เดี๋ยว..!!” นาวารั้งไว้
เขาไม่คิดว่าเด็กในสังกัดยอมทำขนาดนี้เลยเหรอวะ...Amazing!
แต่อย่างไรซะมันก็เกินที่เขาต้องผลักดันพลอยชมพูต่อไปอีก ในเมื่อย้ายข้างกันแบบนี้ก็ควรจบ
“ไม่ต้องกลับไปซ้อมแล้ว ผมขอยกเลิกสัญญาระหว่างคุณตอนนี้เลยและมีผลเดี๋ยวนี้” ตัดบัวอย่าให้เหลือไย พอต่อกันเท่านี้นะพลอยใสที่ไม่ใสอีกแล้ว
“อะไรนะคะคุณนาวา...”
“ก็ดี! ในเมื่อไม่มีสัญญากับใครแล้ว ต่อไปนี้เธอคือเด็กของฉันเต็มตัวแล้วนะ พลอยชมพู”
“ห๊าา...!!” สมาชิกที่นั่งอยู่ทั้งหมดพากันงุนงง
รองประธานประกาศยกเลิกทุกกิจกรรมของพลอยชมพูแต่ท่านประธานกลับยื่นมือเข้ามาโอบอุ้มต่อทันควัน
วาวสุอารมณ์ยิ่งนักที่เห็นสีหน้าแห่งความผิดหวังของนาวา
“พวกแกสองคนทำบ้าอะไรกันฮะ โตๆ กันแล้วนะ” คนเป็นพ่อไม่พอใจนักเช่นกัน
ความมักมากเป็นเหตุ ความไม่รู้จักพอมองสาวรุ่นลูกตาละห้อยด้วยความเสียดายจนปิดไม่มิด มานพอยากจะเอ่ยปากทวงสัญญาที่ลูกสาวมารินเคยให้ไว้มันซะตรงนี้ เดี๋ยวนี้
“พ่อไม่ต้องยุ่งเรื่องงานที่บริษัทหรอกครับเดี๋ยวจะเครียดแล้วพาลความดันเบาหวานกำเริบ พ่อเองก็อายุไม่น้อยแล้วเข้าวัดฟังธรรมปล่อยวางทางโลกเสียบ้าง”
“ไอ้วสุ!”
“คนวัยเดียวกันเขาละตัณหากันหมดแล้วนะครับ พ่อเองก็ควรทำตัวเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้คนรุ่นหลังเคารพ”
“มันจะเกินไปแล้วนะไอ้ลูกคนนี้” คนแก่สุดโดนถอนหงอกกลางโต๊ะอาหารจนหน้าดำหน้าแดง พยาบาลพิเศษสุดแซ่บเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้ามาพยุงตัวมานพออกไป
“แดกไม่ลง!” นาวาเป็นอีกคนที่พาตัวเองออกจากบ้าน รองประธานท็อปวันคงต้องเร่งสร้างตัวตายแทนร่างใหม่มาเป็นผลงานแทนพลอยชมพู
“เดี๋ยวก่อน!”
“อะไรคะ” กบเลือกนายได้นั่งเคียงข้างประธานบริษัทมายังค่ายเพลงท็อปวัน
ก่อนลงจากรถวาวสุมีเรื่องที่ต้องตกลงกับพลอยชมพูให้มันชัดเจน
“เรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านฉัน หวังว่าเธอคงไม่เอาไปป่าวประกาศหรอกนะ ใช่มั้ย”
“ค่ะ! พลอยไม่บอกใครแน่นอน”
“ดี! เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เธอควรภาคภูมิใจ”
“แต่พลอยจะได้ออดิชั่นใช่มั้ยคะ” หญิงสาวปิดปากเงียบต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
เธอยอมทุกอย่างและทำเต็มที่เท่าที่ทำได้
“ฉันจำได้ว่ายังไม่ได้รับปากนะ”
“แต่ว่าพลอย....” เธอกระดากอายที่จะพูด
น้ำตาค่อยๆ เอ่อขึ้นมาจนเกือบล้นกับความโง่เง่าของตัวเองที่เลือกทำเรื่องบ้าๆ นั้น
วาวสุพูดชัดเจนว่าขึ้นอยู่กับความพอใจของเขาเท่านั้นและเธอก็ยินยอมเอง ยอมทั้งๆ ที่ไม่มีการรับประกันใดๆ
“งั้นพลอยขอตัวก่อนนะคะ”
“เชิญ...” วาวสุมองตามหลังหญิงมักใหญ่ใฝ่สูงทะเยอทะยานไม่เลือกวิธีจนลับตา ในใจกลับรู้สึกผิดยังไงไม่รู้ที่พูดแบบนั้นออกไปแต่เขาไม่ได้บังคับและเธอก็เป็นฝ่ายเสนอและตัดสินใจทำด้วยตัวเอง
“มีคนเม้าว่าคุณพลอยมาที่บริษัทพร้อมคุณ”
“เออ!” ประธานค่ายท็อปวันตอบกลับเลขคู่ใจ
ไม่มีเหตุผลต้องโกหกยุรนันท์
“เขามาขอพบคุณวสุเมื่อวาน สรุปคุณพลอยเธอไปเจอคุณที่ไหนเหรอครับ”
“บ้านพ่อกู”
“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ”
“จะให้กูสรุปสั้นๆ ได้ใจความเลยหรือเล่าแบบลงรายละเอียดล่ะ” เจ้านายแบบประชดเลขาเบาๆ
ยุรนันท์เป็นเพื่อนรักและเลขาในเวลาเดียวกัน ทุกเรื่องของวาวสุไม่เคยปกปิดเพราะไว้ใจยิ่งกว่าใคร
“แบบนี้พนักงานจะยิ่งซุบซิบนินทากันหนักขึ้นนะครับ”
“แล้วไง! มีใครบนโลกไม่โดนนินทาบ้างวะ กูอยู่ในฐานะนายจ้างต้องห่วงว่าลูกจ้างจะจับกลุ่มพูดลับหลังถึงกูยังไงด้วยเหรอ”
‘อันนินทา กาเลเหมือนเทแกลบ ไม่เจ็บแสบเหมือนเอาแหนบมาถอนขน ปล่อยให้เขานินทาไปตามใจคน อย่าไปสนใส่ใจให้หม่นมัวเอย...’
วาวสุไม่ต้องกังวลเรื่องฉาวๆ ของตัวเองหรอก เพราะเจ้าพ่อข่าวฉาวตัวจริงคือพ่อกับพี่ชายต่างหาก
“แล้วตกลงคุณวสุจะอนุมัติให้คุณพลอยได้ออดิชั่นมั้ยครับ”
“ให้สิ! เด็กนั่นทำคะแนนทดสอบได้ออกมาตามเกณฑ์มาตรฐานก็ต้องมีสิทธิ์ออดิชั่นเหมือนเทรนนีคนอื่นๆ สิวะ ถูกมั้ย” และทุกอย่างมันจะจบลงด้วยคำตัดสินอย่างเอกฉันท์ในวันนั้น
เรื่องกวนใจนี้คงติดอยู่ในความทรงจำและรบกวนชีวิตของเขาไปตลอดกาลหากเขาเป็นผู้ชายร้ายกาจ เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ฝ่ายเดียวแค่เพียงโอกาสเล็กน้อยในการออดิชั่นก็ยังให้พลอยชมพูไม่ได้
เพราะคนอย่างเธอจะไม่มีทางผ่านการคัดเลือกเด็ดขาดและต่อจากนี้ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาเหยียบที่นี่อีก
ไม่โอกาสแก้ตัวใดๆ อีก ลาก่อนตลอดกาล
- Writer
