“อู้หูว...! ตัวจริงหนูพลอยน่ารักจังเลย เหมือนตุ๊กตาจริงๆ ด้วย มาริน! เธอนี้น่าอิจฉามากเลยนะ”
“แหม! ขอบคุณจ้ะ”
หญิงสาวหาวันว่างไปเยี่ยมมารดาอยู่หลายครั้ง และแต่ละครั้งก็วุ่นวายทั้งโรงพยาบาลคอยกันผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องออกจากสถานที่
ไอดอลสาวไม่มีอีโก้คิดว่าตัวเองโด่งดัง เธออึดอัดเสียด้วยซ้ำเวลามีคนล้อมหน้าล้อมหลังกันเธอออกจากแฟนคลับที่เข้ามาทักทายหรือขอถ่ายรูปด้วย
“อาการเป็นยังไงบ้างคะแม่”
“ดี! พลอยตั้งใจทำงานไปเถอะไม่ต้องห่วงแม่ คุณหมอคุณพยาบาลที่นี่ดูแลแม่ดีมาก”
“ถ้าแม่อยากได้อะไรบอกพลอยนะคะ”
“อืม...แม่รู้แล้ว” มือเหี่ยวลูบปอยผมสีบลอนด์ทอง
รูปลักษณ์ภายนอกพลอยชมพูของแม่เปลี่ยนไปมาก แต่แววตาใสซื่อยังคงเหมือนเดิมเป๊ะ
มารินชื่นใจ ภูมิใจ อิ่มใจที่ลูกสาวสามารถพิสูจน์คำพูดและทำความใฝ่ฝันของตัวเองได้สำเร็จแล้ว คนเป็นแม่ย่อมดีใจเมื่อเห็นลูกเดินในเส้นทางที่ดีงาม
“ทำไมวันนี้คนเยอะจังล่ะคะ” มันผ
