Küçüğüm +21

Bölüm: 1❤️‍🔥

İyi okumalar dilerim🥰🐣

Dipnot:

Arkadaşlar ana karakterim 20 yaşında bir lise son öğrencisidir çünkü iki yıl okulu dondurmuştur. İlerleyen bölümler de kitap da az da olsa bu durumu yer verilmiştir. Kurgum öğrenci öğretmen ilişkisi olduğu için reşit bir karakter yazmak istedim o yüzünden kız karakterin yaşı böyle oldu.

Dipnot bitmiştir:

Tenimin teni üzerinde ki uyumu bizim birbirimiz için yaratıldığımızı gösteriyordu sanki. Büyük elleri ile göğüslerimi yoğururken hissettiğim haz, hiçbir şeyle kıyaslanmayacak kadar büyüktü...

" Ahhh, devam et. Lütfen..."

Bedenim elleri arasında kıvranıyor, ihtiyaçla kasılıyordu. Şehvet aklımı başımdan almış, hiçbir şey düşünmeme izin vermiyordu.

Sağ göğüsümü dudakları arasına alıp emmeye başladığında attığım çığlık dudaklarımın üzerine kapanan elleri arasında hapsoldu. İhtiyaçla saçlarını çekiştiriyor, altında kavramaya devam ediyordum.

" Ahhh, benim güzel bebeğim..."

" Kübra!"

Yataktan sıçradığım da kan ter içindeydim. Rüyamda yine onu görmüştüm. Ama o kadar gerçek gibiydi ki...

" Kübra diyorum!"

Annem ısrarla bana seslenirken kalktığımı bağırdım. Tenim gördüklerimin etkisinden dolayı sıcacıktı, hızlıca banyo yapıp okul formamı giyindim ve beni bekleyen kahvaltı sofrasında ki yerime yerleştim.

" Kızım neden bir gün de erken kalkayım anneme yardım edeyim demiyorsun, zaten geç kalktığın yetmezmiş gibi iki saat hazırlanıyorsun!"

Annem her zaman ki gibi şikayetlerini sıralarken hiçbir cevap vermedim, ne söylersem söyleyeyim duymayacağını çok iyi biliyordum çünkü. Babamın elini masaya vurması ile masada ki çay bardağı devrildi. Bense yerimde korkuyla sıçradım.

" Annen sana bir şey söylediğin de cevap vereceksin! Okulda bunu öğretmiyorlar mı size!"

Öfkeyle dolu gözlerimi babamın nefretle dolu gözlerine çevirdim.

" Okulda bunu öğretmiyorlar. Böyle şeyleri genelde evde öğretirler, ama sizin de öyle bir girişiminiz olmadı."

Babam tam ayağa kalkmışken kapının çalınması ile oturmak zorunda kalmıştı. Gelen ablamdı. Bir kaşını soru sorar şekilde kaldırıp bana baktığında sorun yok dercesine gözlerimi yumdum ve nefretten başka bir şey yiyemediğim sofradan kalktım.

" Hoşgeldin ve görüşürüz abla. İlk ders sınav var, geç kalmayayım."

Ablam beni onaylarken ayakkabılarımı giyinip son kez kendime baktım. Kendiliğinden kızıl olan saçlarımı hiç toplamamış, banyodan sonra ki dalgalı haliyle bırakmıştım. Yaptığım makyaja rağmen gözüken çillerimi göz devirip, kıyafetime baktım. Üzerimde okulumuzun beyaz gömleği ve kırmızı ekoseli, dizlerimin üzerinde biten eteği vardı. Farklı bir kombin yapma şansım olmadığına göre iyi olduğuma karar kılarak evden çıktım ve yavaşça okula doğru yürümeye başladım.

20 yıldır yer kapladığım bu dünyayı düşündüm. 20 yıldır yaşadığım halde hiçbir şey edinemediğim hayatını düşündüm. Bu kadar yıl ne elde etmiştim, neye aittim, ne bana aitti? Hiçbir şey...

Düşünceler canımı yakmaya başladığında kulaklığımı takarak birşeyler dinlemeye ve kendimi düşüncelerden korumaya çalışırken yolu tamamlamaya başladım. Okula geldiğimde ders zilinin çalması da eş zamanlı olmuştu. Hızla sınıfa gidip yerim olan en arkaya geçtim.

" Hişt, çilli. Yanıma gelsene, ikinci sınıfta ki sözlüde kopya verirsin."

" Bırak şununla uğraşmayı ya, kopya verse ne olacak sanki."

Sınıfın sorunlu öğrencileri her zaman ki gibi benimle uğraşırken sinirle ayağa kalkıp onlara karşı birkaç adım attım. Ne kadar uğraşsalar da onlar gibi sahtekarlar ile arkadaş olmadığım için beni düşman bellemişlerdi ama kendimi hiçbir zaman ezdirmemiştim ve böyle bir niyetim de yoktu.

" Bana bak, bir daha benimle uğraşırsan seninle uğraşmaya başlarım çocuk, inan bana ergenliğin boka döner, tamam mı?"

" Öyle mi, ne yapacakmışsın!"

O da ayağa kalkıp karşıma geldiğinde kapının açılması ve kalbimin sahibinin içeriye girmesi bir oldu.

" Ne oluyor, çocuklar?"

Mert öfkeyle oturduğunda bende kendi yerime geçtim.

" Bir şey sordum!"

Kendinden emin sesi sınıfta yankılanırken dudaklarımı ıslattım ve heyecanımı bastırmaya çalışan sesimle cevap verdim.

" Bir şey yok hocam..."

Gözleri birkaç saniye gözlerimde kaldı, doğru söyleyip söylemediğimi tarttı. Bir saniye bile ayırmadım gözlerimi, nefes bile alamadım, ona baktığım hiçbir anımın zayi olmasını istemedim. Hiçbir şeyine sahip olamadığım bu hayatta sahip olduğum tek şey ona karşı duyduğum hayranlıktı. " 18 yaşından beri- yani onuncu sınıftan beri- kalbimin ona karşı hissetmesine engel olamadığım duygulardı hissedebildiğim tek iyi şey..." Başlarda geçecek bir şey olduğunu zannetsem de her geçen gün kalbimde yayılmaya ve bana bile yer bırakmamaya yemin etmişti sanki. Ve buna son zamanlar da gördüğüm rüyalarda eklenmişti. Onu düşünmeyi, hayal etmeyi, hatta arzulamayı bir an bile bırakamıyordum. Doğru bir şey yapmadığımın bilincindeydim, benim gibi bir öğrenci ile bir işi olmayacağını da biliyordum ama ne engel olamıyordum duygularıma ne de engel olmak istiyordum.

" Kübra, sana diyorum?"

Yiğit hoca tepemde dikilmiş bana bakarken düşüncelerimden anca sıyrılmıştım. Aşağıdan ona bakarken heyecanıma karşı bacaklarımı birbirine bastırdım.

" E.. efendim hocam?"

" Tahtada ki soru için seni seçtim"

Evet, yanmıştım. Onun gözünde olabildiğimin en iyisi olmak istiyordum, ama şuan önümde durduğum soruya dair hiçbir fikrim yoktu. Geçen dersi kaçırmıştım ve sabahtan beri de kafam derste değil, düşüncelerimdeydi. Tam arkamda durup konuşmaya başladı. Konuşmasıyla ensemde ki saç diplerime kadar elektrik yayılmış gibi hissettim.

" Bakarak değil, yazarken çözebilirsin Kübra."

" Bilmiyorum hocam. Son dersi kaçırmıştım."

Sesim içime kapmış gibi çıkıyordu ama buna rağmen duymuştu. Bana daha fazla yaklaşıp sorunun çözümünü fısıldadı, söylediği gibi yazdıktan sonra tahta kalemini ona verdim. Ellerim eline değdiğinde yüzümde oluşan kırmızılığı görmemesi için hızla sırama geri döndüm ve tüm dersi onunla ilgili hayaller kurarak geçirmeye devam ettim.

" Ne olurdu şimdi sırtımı o tahtaya dayasaydı, ya da masanın altında erkekliğini ağzımın içine alsaydım." Sonu bitmeyen pozisyonlar da onunla kendimi hayal edişim bacak aramın islanmasına sebep olmuştu, bacaklarımı gücüm yettiğince bastırıyor, farklı şeyler düşünmeye çalışıyordum ama karşımda tüm heybeti ile dururken başka bir şey düşünmek hiç kolay olmuyordu.

Baştan aşağı süzmeye başladım arsız gözlerimle. Siyah bir pantolon giyinmişti, üzerinde siyah bir gömlek vardı. Gömleğinin ilk üç düğmesi açıktı, esmer tenini süsleyen gümüş zincir kolyesi ise her zaman ki gibi boynundaydı. Boynunda bir kısmı gözüken ve aşağı inen dövmesi gömleğinin altında saklanıyordu. Bana sarılsaydı tek koluyla beni sarmalayabilirdi... Kaslı vücudu ve seksi sesiyle onu hayran olmuş bir şekilde tüm ders boyunca izledim. Bana her baktığın da gözlerimi kaçırsam da, bakmadığı her an ona bakmaya devam ediyordum. Yanımda ki kız önünde oturan kıza Yiğit hocayla alakalı bir şey diyince istemsizce sohbetlerine dahil ettim kendimi.

" Yiğit hoca ne kadar büyük değil mi?" İstemsizce dudaklarımdan dökülenler tamamen kontrolüm dışında çıkmıştı.

" Neyi büyük?"

Yanımda oturan Buse cevap verdiğinde önümüzde ki Yeliz tüm sınıfı dolduracak şekilde kahkaha attı.

" Boyundan bahsediyorduk."

Yeliz'in kahkahası ile Yiğit hoca da dahil herkesin dikkati bize döndüğünde Yiğit hoca yanımıza doğru gelmeye başladı. Keşke her yarılsaydı şuan...

" Hayırdır kızlar, neye gülüyorsunuz. Söyleyin biz de gülelim."

Yeliz'e sakın söyleme dercesine bakarken tabi ki beni dinlememişti.

" Kusura bakmayın hocam. Ben Buseye boyunuzun ne kadar büyük olduğundan bahsederken Kübra ne dediğimi anlamayıp neyi büyük diye sorunca, birden gülesim geldi. Pardon gerçekten."

Kan bütün yanaklarımı hücum ettiğin de ders boyunca kaçırmadığım gözlerimi ondan kaçırdım.

" Ben... Boyunuzla alakalı konuşuyorduk, neyi büyük derken normal bir uzunlukta olduğunuzu kast etmiştim."

Tamamen yalan söylüyordum. Yiğit hoca kızgın mı yoksa değil miydi anlamıyordum. En sonunda konuşmaya başladı.

" Ben 1.92'im Kübra, normal bir uzunluk sayılmaz bu."

Başımı kaldırmadan öylece ayakkabılarına bakmaya devam ediyordum. Dersi dinlememiz gerektiğini söyledikten sonra birinci dersimizin bittiğini duyuran zilimiz çalışmıştı.

Ama gün benim için çok daha

uzundu...