THE MAFIA'S INNOCENT SLAVE

CHAPTER TWO

NAYA MALIA

Yakap ko ang aking sarili na tanging puting kumot lang ang nagtatakip sa aking kahubdan, nagising ako sa sarili kong kama kinaumagahan na wala nang ni isang saplot sa katawan. Ano pa nga bang bago, kahit wala akong malay wala pa rin siyang patawad.

Ang akala ko ay hindi na ako magigising pa, akala ko katapusan ko na, hindi pa pala.

Mapait na lang akong napangiti…

Sayang.

Nagdesisyon akong tumayo na pero ramdam na ramdam ko pa ang panginginig ng mga binti ko at pananakit ng gitnang bahagi ko. Siya ang lalaking nakauna lahat sa akin. I’m just newly turned 18th nang makuha niya ako dalawang buwan na ang nakalilipas…

Nagkaroon ng problema sa negosyo ng pamilya ko noong mga panahong iyon, nagkaroon ng bankruptcy dahilan para magkaroon ng kalat-kalat na utang si Daddy dahil sa pagkalulong sa masamang bisyo at sugal.

At ang isa sa mga nalapitan at napangakuan niyang ibabalik agad ang perang nahiram ay si Fabian Fierro, at nang hindi naibigay ni Daddy ang naipangakong bayad sa araw na naipangako, humingi ito ng collateral o pamalit sa nahiram na malaking halaga na hindi rin biro ang laki and Fabian was about to kill my parents including me, each member of the family but he suddenly stopped the moment he spotted me.

At doon nagmistulan akong isang laruang manikang kinuha na lang basta mula sa mga magulang ko, and to my shocked, my parents agreed to take me without refusal, walang paki-pakiusap na h'wag akong dalhin basta na lang sila pumayag which upset me and break my heart.

But still, I don't want to get mad at them, kahit kagalit-galit ang dinadanas ko ngayon dahil sa kagagawan nila, pakiramdam ko wala akong ibang masisi dahil para saan pa, hindi na rin naman nito mababago pa ang sitwasyon ko.

But I keep on praying na baka isang araw may mabuting puso ang makarinig ng bawat hinaing at pag-iyak ko sa bawat araw na lumiliipas na nandidito lang ako sa bahay ng binata para lang pagsilbihan ito, ibigay ang pangangalaiiangan nito na dapat hindi ko naman ginagawa dahil hindi naman kami mag-asawa, inaalila niya lang ako na para bang hindi buo ang araw niya kapag hindi niya ginagawa.

“Malia… hija.”

Malambing na boses ni Manang Agnes ang pumukaw sa akin habang nakatingin ako sa kawalan at dali-daling pinalis ko ang naglalandas sa magkabila kong pisngi at tumikhim saka ko lang ito nilingon.

“Po? Manang?” Ngumiti ako at nakitang ginagawaran niya ako ng naaawang tingin.

Nakalimutan ko, nakakumot pa pala ako.

Tumayo ako kaagad, itinago ang panlalambot ko.

Humarap ako. “Susunod na po ako sa baba, pasensya na tinanghalli po ako ng gising—”

Pero natigilan ako nang mabilis siyang nakalapit sa akin at niyakap ako na para bang kasalanan niya.

“Pasensya ka na,” nahahabag niyang sambit at kumalas mula sa pagkakayakap sa akin at hinawakan ako sa magkabilang braso, pinagmasdan niya ako at tumagal ang tingin niya sa leeg ko kaya napaiwas ako ng tingin.

“Kasalanan ko, kung hindi kita inutusan hindi ito mangyayari, pero sumosobra na talaga iyang batang iyan!” Magkahalong galit at awa niyang sinabi. Siya ang mayordoma rito at siya rin ang nag-alaga kay Fabian simula nang maliit pa ito.

Nanginit naman ang mga mata ko pero sinikap kong h'wag magpakita ng kahinaan at ayaw ko nang magaalala pa ito sa akin, at sa loob-loob ko masaya ako dahil may kahit isang tao na may pakialam sa akin sa bahay na ito kaya nagpapasalamat pa rin ako.

“Ayos lang ho ako, Manang. Hindi pa po ba ako masasanay?” Dinaan ko na lang sa biro at pagtawa kahit gumuguhit sa akin pait, nagawa ko na lang isinantabi dahil wala nang bago rito.

“Sige na po, magliligo at magaayos lang po ako bababa na rin ho ako.” Muli na lang akong ngumiti at kita kong siya na lang ang naluluha para sa akin pero tumango na lang din ito at ngumiti.

“Siya, sige… sumunod ka na lang at kumain. Ipinagtabi na kita. Nasa kusina.”

Tumango na lang ako at nagpaalam na rin ito at saka lumabas ng silid ko saka ako muling napaupo sa gilid ng kama at mariiin napapikit. Isa na namang umaga, natapat pang araw ng linggo at siguradong buong maghapon siyang nasa bahay.

Tanging kalansing lang ng pares ng kubyertos na tumatama sa plato ang tanging maririnig sa dinning room habang may hawak akong pitsel ng orange fresh juice at kasalukuyan nagsasalin sa baso ni Fabian na nakaupo sa sentrong upuan ng lamesa panaka-nakang kumakain.

At ang mga kasambahay naman na kasamahan ko ay mga nakahanay sa may gilid mula sa tamang distansya lang, at walang ni-isang lumulikha ng ingay at walang nagtatangkang magsalita.

Kakain na sana ako pero naudlot lang dahil saktong pagbaba ko kabababa lang din niya mukang tinanghali rin ng gising kaya mamaya na lang.

Bahagya pang nanginginig ang kamay ko habang sinasalinan ang baso ng marahan sa takot kong matapon kaya napasulyap siya sa akin na ikinahakbang ko paatras dahil sa natural na niyang matalim na mga mata.

Gusto niya na parati ako ang magsisilbi sa kanya habang walang ginagawa ang iba. Pero kahit ang tagal ko na itong ginagawa hindi pa rin ako masanay-sanay dahil likas siyang nakakatakot.

Lihim naman akong nakahinga ng maluwag nang matagumpay kong naisalin kaya makakalayo na rin ako sa kanya sa wakas pero nagulat ako nang hawakan niya ang pulsuhan ko nang akmang aalis na ako para sana dalhin ito sa kusina na alibi ko lang, gusto ko lang talaga makasagap ng hangin.

Napangiwi ako sa higpit ng hawak niya.

“I-IIalagay ko lang po ito sa kusina—aray!”

“Sinabi ko bang umalis ka, hmm?”

Tila baliiwala sa kanya ang pag-inda ko dahil marahas niya pa akong hinila at sakto namang pasok ni Manang Agnes at naabutan niya si Fabian sa ginagawa sa akin, at ako, napapangiwi at naluluha pilit binabawi ang pulsuhan ko na balak ata nitong baliin.

“Fabian! Ano bang ginagawa mo sa bata?!” pagalit nito pero tila wala siyang naririnig.

Nanatili lang ang tingin niya sa akin, hindi siya kumukurap habang pinapanuod niya ang paghihirap sa mukha ko na napapaiyak na lang. Ngayon pa lang sinasabi ko na na ang lalaking ito walang konsensya at mas natutuwa pa kapag nakikitang nakakasakit.

Natigilan naman ang lahat at napaiwas ng tingin sa amin nang balingan niya ang mga naririto, kitang-kita ang awa nila para sa akin pero katulad ko, wala rin silang magawa. At sinalakay ako ng kaba nang utusan niya ang mga ito na lumabas.

“All of you, get out. Leave us,” he ordered them still holding my wrist.

Nataranta naman si Manang. “Fabian—”

“Even you, get out of my sight,” he immediately cut the old woman na mababasa sa mga mata na hindi na ang binata ang batang dati niyang inalagaan.

Kaya wala na lang din nagawa ang matanda kundi ang lumabas kasunod na ang mga kasambahay ayaw man nila akong iwan dahil alam na rin nila kung anong mangyayari sa akin. Pero napilitan silang i-lock ang pinto ng dinning room para walang makapasok sino mang nasa labas.

Napaatras ako nang tumayo siya nang kami na lang dalawa.

He towered me, I swallowed hard.

He never let go of me, he still holds me.

“What did I do now?” I asked while my eyes are red and puffy.

Umiling ako. W-Wala akong ginagawa para magalit ka—”’

Pero natigilan ako at napasinghap sa gulat nang ang kamay kong hawak niya bigla niyang inihawak sa umbok ng pantalon niya sabay ngumisi nang mahawakan ko ang mala-blokeng tigas. Gusto ko bawiin ang kamay ko pero hindi niya ako hinayaan.

“You feel it?” he asked which shocked me. “This is what you did, and it's very bad.”

At napa-irit ako sa sunod niyang ginawa nang hinila niya ako at pinadapa ang kalahati ng katawan ko sa bakanteng lamesa na parteng walang nakapatong saka niya inilagay ang isang kamay ko sa likod ko. Napaigik ako at bumilis ang paghinga ko kasabay ng pag-inda dahil tumama ang tiyan ko sa kantuhan.

Napasinghap ako nang dumungaw siya kaya ramdam ko ang paglapat ng katawan niya sa likod ko suot ang puting tshirt at ako nakahamahabang cream princcess dress at ang manggas hanggang pulsuhan ko dahil sa tinatago kong mga pasang siya rin ang may gawa.

Inilapit niya ang bibig sa tainga ko saka bumulong. “I was bored last night. you know?” He chuckled just bring me tears.

“You were unconcious while I was f*cking you so hard and even I c*m multiple times in your pinkish p*ssy I didn’t get a chance to enjoy your beautiful body.”

Muli akong napasinghap nang hawakan niya ang buhok ko at hinila para itingala ako sa kanya habang ang bibig ay nanatiling malapit sa tainga ko.

“Now, baby… show me what you can do for me to spare you after making me mad last night.”