CHAPTER -1❤️
1008 Words
Tulalang pina-panuod ni Vanessa ang dalawang kambal na mga anak habang kasalukuyang masayang nag lalaro ang mga ito.
Mahigit tatlong taon narin niyang pilit inaalala ni Vanessa ang kaniyang tunay na pagka tao, Kung minsan ay nakaka kita siya ng mga tao sa kaniyang panaginip subalit napaka labo ng mga mukha ng mga ito kaya hindi niya makilala o maaninag ang mga ito, at nakikita niya sa kaniyang panaginip ay nasa marangyang malaking bahay siya at kung nagigising naman siya ay nakaka limutan naman niya ang mga pangalan ng mga tao sa kaniyang panaginip kaya nag tataka siya kung sino ba talaga s'ya at saan s'ya nag mula. at kung ano ngaba talaga ang nangyare sa kanya.
'Sino ba talaga ako bakit wala parin akong maalala? 'Tanong niya sakinyang isipan, muli ay inalala na naman niya kung paano siya napunta sa lugar na ito.
FLASHBACK !!!
Nagising si Vanessa sa hindi pamilyar na silid, Nang ilinga niya ang kaniyang paningin ay napa kunot nuo siya at napa hawak siya sa kaniyang ulo dahil naka ramdam siya ng kirot, habang hawak niya ang kaniyang ulo ay nilinga niya ulit ang kaniyang tingin sa loob ng silid na iyon, kulay puti ang nasa paligid kaya napa isip siya at napa tanong siya sakaniyang sarili
'Nasaan ako ' ani ng kalooban niya
ilang sigundo lamang ay inakma niyang bumangon subalit bigla siyang napa hawak ulit sa kaniyang ulo na naka balot na puting Benda at duon niya napag tanto kung nasaan siya ng makita niyang may naka tusok na aparatos sa kaniyang kaliwang kamay.
'Hospital? Ba-bakit ako nasa hospital?' Kunot nuong tanong niya sa kaniyang sarili.
Naagaw lamang ang kaniyang pansin ng biglang bumukas ang pinto kaya napa tingin siya duon at nakita nga niyang pumasok ang tatlong tao. Ang dalawa ay matanda na kung titignan ay nasa 50's na pataas ang mga ito habang ang isa naman ay naka suot ng kulay puti na kung hindi siya nag kakamali ay isa itong Doctor.
Lumapit ang mga ito sa kaniya at kunot nuo naman niyang tinignan isa-isa ang mga ito.
"Ano pong nangyare? bakit ho ako nandito At sino ho kayo" Sunod sunod na sabi ni Vanessa sa mga ito
"Misis wala kabang natatandaan? Alam moba kung anong pangalan mo? May nararamdaman kaba? " tanong sa kaniya ng Doctor
Umiling naman siya bago sumagot "Masakit ho ang ulo ko at-at sino ho ako? Bakit wala akong maalala. Ano bang nangyare saakin?" Naguguluhan niyang sabi.
Tumango naman ang Doctor pagka tapos niyang mag salita.
"Base sa observation ko sa'yo ay meron kang temporary amnesia, kaya wala kang maalala at pitong buwan kanang comatose at mabuti nalang ay walang ng yareng masama sa Twins mo dahil sa tindi ng nangyare sayo" Sagot ng Doctor na siyang nag pagulat kay Vanessa at dahan-dahan siyang napa tingin sa kaniyang tiyan. At ganuon na lamang ang labis na pagka gulat niya at nanlaki ang kaniyang mata dahil sobrang laki na pala ng kaniyang Tiyan. At hindi man lang niya iyon napansin.
"Bu-buntis ako?" hindi maka paniwala niyang sambit. At napa tingin naman siya sa dalawang matanda na naka tingin rin sa kaniya.
"sino ho kayo?"Pag tatanong niya sa dalawa.
" iha ako si Pising at ito naman ang asawa ko si Baldo, nakita ka namin sa dalam-pasigan na walang malay at duguan at ng makita naming humihinga kapa ay mabilis ka namin naisugod dito. Salamat sa d'yos at ligtas kanamaging ng mga anak mo. Buntis kana pala nung maisugod ka namin dito" pag kukwento sa kaniya ng matandang babae.
"Kung ganun po ay maraming salamag ho sa inyo. Utang kopo sa inyo ang buhay naming tatlo." Aniya at hindi parin siya maka paniwala na may dalawang anghel sa kaniyang tiyan at mukhang malapit na siyang manga-nganak.
"walang anuman iha. Mag pagaling ka at mag palakas. Saamin kana muna tumira habang hindi pa bumabalik ang mga ala-ala mo At nanay at tatay narin ang itawag mo saamin dahil iyon ang tawag ng karamihan saamin dito" naka ngiting sabi ng Matanda.
END OF FLASHBACK!
"Huy trulaley kana naman." naputol siya sa pag babalik tanaw ng pitikin ng kaniyang kaibigan ang kaniyang nuo.
" ano ba Jessa nang gugulat ka na naman eh " naka nguso niyang sabi sa kaibigan
"eh kanina pa kaya ako dito sa harapan mo hindi mo man lang ako naririnig. Ano bang iniisip mo?" taas kilay na tanong sa kaniya nito
" ang tagal ko ng may amnisia Jessa, Mahigit tatlong taon narin. Kahit isa wala parin akong na aalala. taga saan kaya ako at sino ba talaga ako? " malungkot niyang sabi.
"Wag mong pilitin, darating rin ang araw na makaka-alala karin" sagot nito.
" hmmn Jessa sino kaya ang tatay ng mga anak ko. Satingin ko ang gwapo niya, wala man lang kasing nakuha saakin si Stepen at sa tingin ko sa mukha ng papa niya siya nag mana. Sabi ni Nanay Pising naka Wedding Gown raw ako nung matagpuan nila ako sa tabing dagat. Ano kayang nangyare saakin?"
" haayst ang dami mong tanong. 'Wag mo nalang pilitin mag hintay kalang, Ohh nasaan pala ang mga ina-anak ko may binili ako sa kanila" Pag-iiba nito sa usapan.
"Nasahara--- oh nasaan na ang mga anak ko?" Kunot nuo niyang sabi ng mapa tingin siya sa pwesto ng mga bata kanina. Subalit wala na ang mga ito ruon.
"Aba Malay ko sa'yo bakit ako ang tinatanong mo?" Pabalang niyang sagot na ikina irap ko naman.
" moma/mama! tita ninang Jenny datin na siya " bulol na sabi ng dalawang kambal na sina Stepani at Stepen.
" ang tita ganda niyo wala bang kiss?" pag tatampo kunwari ni Jessa. Mas malapit kasi ang Dalawang bata kay Jenny. Ang panganay na kapatid ni Jessa.
"pumasok na kayo para maka panang-halian na tayo" ani naman ng Nanay Pising nila.
Sobrang pasasalamat ni Vanessa dahil napunta siya sa pamilyang ito, masaya at puno ng pag-mamahal. Na kahit hindi siya kadugo at kaano-ano ng mga ito ay tinuring sila mag-iina na parang tunay na pamilya.
//Next Chapter 2
- Writer
