HANNA’s POV
Natapos ang reunion namin na hindi ako masyadong nakapag-enjoy. Sa halip na maki-bonding sa mga kamag-anak namin at iba kong pinsan, mas pinili kong magpaalam sa kanila upang magpahinga sa kwarto. Idinahilan ko na lamang na masama ang pakiramdam ko dahil sa pagbubuntis ko. At naintindihan naman ‘yon ng mga kamag-anak namin kaya wala na akong masyadong narinig sa kanila.
Pero ang totoo, kaya ko mas piniling mapag-isa sa kwarto ay dahil hanggang ngayon hindi pa rin maalis sa isip ko ang mga ikinuwento sa akin ni Minzy kahapon sa chat.
Hindi ko alam kung bakit pati ako ay sobrang apektado. Ilang beses kong inulit na basahin ang mga chat niya at sa tuwing babasahin ko ‘yon, lalo na sa part na nawalan siya ng anak ay sobra akong nagiging emosyonal.
Kaya pala ayaw niyang sabihi
