รักนี้ต้องรีเทิร์น

7

น้ำแข็ง...

เช้าวันอาทิตย์ที่ฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อลงมารอพี่เอิร์ธหน้าคอนโดยัยแฟน วันนี้พี่เอิร์ธมารับฉันแต่เช้าเพราะจะแนะนำฉันให้รู้จักเพื่อนพี่เอิร์ธที่เพิ่งกลับมาจากฮ่องกง แล้วก็อยากให้ฉันกลับไปอยู่เป็นเพื่อนคุณน้าในช่วงกลางวันด้วยเพราะยังไงแล้วคืนนี้ฉันต้องกลับไปค้างที่บ้านอยู่ดี

ปริ๊นๆ! เสียงแตรรถพี่เอิร์ธดังขึ้นเมื่อมาจอดตรงหน้าฉัน

"ไงเรารอพี่นานมั้ย" พี่เอิร์ธลดกระจกรถลงมาก่อนจะโผล่หน้าออกมาถามฉัน

"ไม่ค่ะ ว่าแต่พี่เอิร์ธมากับ..." หรือว่าคนนี้เป็นเพื่อนที่จะแนะนำให้ฉันรู้จัก?

"ผะ... / เพื่อน" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบผู้ชายหน้าตี๋หล่อเกาหลีผิวขาวที่นั่งข้าง ๆ พี่เอิร์ธก็ทำท่าชะโงกหน้ามาตอบฉัน แต่ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะพูดพี่เอิร์ธก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน สรุปว่าเป็นเพื่อนพี่เอิร์ธสินะหล่อดีแต่ดูท่าทางเขาจะไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่ ดูจากสีหน้าหงุดหงิดกับสายตาเพชรฆาตรที่ส่งมาให้ฉันนั่นแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเลยแฮะ

"น้ำแข็ง นี่ไอ้เอลฟ์เพื่อนพี่" เมื่อฉันขึ้นไปนั่งประจำเบาะหลังเรียบร้อยแล้วพี่เอิร์ธที่ทำหน้าที่รถอยู่ก็เอ่ยขึ้น

"สวัสดีค่ะ หนูชื่อน้ำแข็งนะคะ เป็นน้องสาวพี่เอิร์ธ" ฉันแนะนำตัวเองผ่านกระจกซึ่งพี่เอลฟ์ที่นั่งฝั่งข้างคนขับก็จ้องฉันกลับด้วยสายตาดุ ๆ

จนเวลาผ่านไปรถของเราก็มาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน ช่วงกลางวันพวกพี่เขาออกไปทำธุระข้างนอก มีแค่ฉันกับคุณน้าเท่านั้นที่อยู่ด้วยกัน พอช่วงเย็นพี่เอิร์ธกับพี่เอลฟ์ก็พากันกลับเข้ามาเพื่อทำหน้าที่ไปส่งฉันที่งานวันเกิดพี่เหมันต์

"ไม่เห็นบอกพี่เลยว่างานวันเกิดรุ่นพี่เราจัดที่ผับน่ะ" พี่เอิร์ธหันมาคุยกับฉันพร้อมส่งสายตาดุ ๆ มาให้ก่อนจะเดินตามฉันเข้ามาที่ผับ โดยมีพี่เอลฟ์เดินตามหลังมาเงียบ ๆ

"อ่า ขอโทษค่ะ พอดีน้ำแข็งตื่นเต้นไปหน่อยก็เลยลืมบอก" ฉันแก้เขินทั้งที่รู้อยู่แล้ว แต่กลัวว่าถ้าบอกสถานที่ไปตั้งแต่วันนั้นแล้วพี่เขาจะไม่ให้มา

"น้ำแข็ง! ทางนี้!" เมื่อฉันเดินเข้ามาในโซนวีไอพีตามที่พี่เหมันต์มันบอกเอาไว้ เสียงเรียกของใครบางคนที่โบกไม้โบกมือให้ฉันก็ดังขึ้น โต๊ะที่พี่เหมันต์นั่งอยู่มีบรรดาเพื่อน ๆ ของเขา แต่ไม่เห็นคนที่ฉันไม่อยากเจอหน้านั่นก็คืออัคคี ก็ดีแล้วนี่...

"เดี๋ยวนะ! ยัยแฟน!" ฉันฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับโบกมือกลับเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักก็มาด้วย เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!

"งั้นน้ำแข็งไปนั่งกับเพื่อนเถอะเดี๋ยวพี่กับเพื่อนนั่งรอเราอยู่แถวนี้แล้วกัน" พี่เอิร์ธพูดพลางพยักหน้าให้ฉันก่อนจะส่งยิ้มบาง ๆ ให้แล้วเดินไปอีกทางโดยมีพี่เอลฟ์เดินตามไปอย่างเงียบ ๆ เช่นเคย

"ยัยแฟน! ไหนแกบอกว่าวันนี้ต้องทำงานไง" ฉันถามเพื่อนสาวตัวดีเพราะเมื่อวานนี้นางบอกฉันว่าต้องเข้ากะดึกเลยมาส่งฉันไม่ได้ และอีกอย่างนางกับพี่เหมันต์ก็ไม่ได้รู้จักกันแบบสนิทสนมถึงขั้นชวนกันมางานวันเกิดได้สักหน่อย

"ก็หัวหน้าแผนกฉันโทรมาบอกว่าวันนี้ไม่ต้องเข้ากะ เพราะคุณเหมันต์ให้ไปช่วยงานฉันก็ตอบตกลงแบบงง ๆ แต่ไม่คิดว่าจะได้มางานวันเกิดนี่" ยัยแฟนพูดพลางกระดกเครื่องดื่มสีอำพันลงคอ

"พอดีเจ้าถิ่นกับเรดาห์มาไม่ได้ เห็นบอกกลับต่างจังหวัด พี่กลัวเราเหงาเลยชวนคุณแฟนมาด้วยน่ะ" พี่เหมันต์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามฉันอธิบาย อ่อเป็นแบบนี้นี่เอง แต่ก็ดีแล้วล่ะฉันจะได้มีเพื่อน

"เมื่อกี้แฟนน้องน้ำแข็งเหรอครับ" พี่เทอร์โบที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พี่เหมันต์ถามขึ้น หรือว่าพี่เขาจะเห็นพี่เอิร์ธกับพี่เอลฟ์?

"อ๋อเปล่าค่ะ นั่นพี่ชายน้ำแข็งเองแล้วก็เพื่อนพี่ชายน้ำแข็งเขามาส่งน่ะค่ะ น่าจะรอรับน้ำแข็งกลับด้วยแหละเพราะเห็นไปหาที่นั่งดื่มกันด้วย" ฉันตอบยิ้ม ๆ ก่อนจะมองไปยังทิศทางที่พวกพี่ชายฉันนั่งอยู่

"ไอ้นี่ก็พูดไม่คิดแฟนบ้าอะไรจะมาส่งพร้อมกันสองคน" พี่พายุที่นั่งคลอเคลียกับผู้หญิงสองคนเอ่ยขึ้นบ้าง

"อ้าวมึง กูก็คิดว่าคนใดคนนึงไงที่เป็นแฟนน้องเขาอะ" พี่เทอร์โบหันไปคุยกับพี่พายุ

"แล้วนี่เมื่อไหร่ไอ้อัคคีมันจะมาวะ รอผับปิดก่อนหรือไงแม่ง" พี่เหมันต์บ่นพลางหันซ้ายหันขวาเหมือนกำลังมองหาคนที่พูดถึงอยู่ พอได้ยินชื่อเขาฉันก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมา หวังว่าคงมาตอนผับปิดจริง ๆ นะจะได้ไม่ต้องเจอกัน

ตุบ!

แต่แล้วเสียงกล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กที่ถูกห่อด้วยกระดาษสีทองก็หล่นลงกลางโต๊ะที่พวกเรานั่งอยู่ คนที่โยนลงเป็นใครไม่ได้เลยนอกจากคนที่เพิ่งถูกพูดถึงไปเมื่อกี้นี้

"ไอ้ห่ากูคิดว่ามึงจะมาปิดผับช่วยเด็กเสริฟ์ซะอีก" พี่เทอร์โบพูดแซวคนมาใหม่ด้วยท่าทีกวน ๆ ขณะที่เจ้าตัวนั้นนั่งลงฝั่งตรงข้ามยัยแฟนพร้อมกับเหลือบมองมาที่ฉันเล็กน้อย

"รถติดน่ะ โทษทีมึง" คนถูกว่าหันไปบอกพี่เหมันต์

"แล้วนี่มึงห่ออะไรให้กูวะ แหวนแต่งงานเหรอทำไมกล่องเล็กงี้?" พี่เหมันต์ยกกล่องของขวัญขึ้นพลางพลิกไปมาราวกับกำลังสำรวจว่าด้านในเป็นอะไร

"ถุงยางอนามัยไง กูรู้ว่ามึงใช้บ่อยเลยซื้อมาให้" อัคคีตอบติดตลก

"รู้ใจกูจริง ๆ มึงเนี่ย" พี่เหมันต์หันพูดยิ้ม ๆ ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินตรงไปยังโต๊ะข้าง ๆ ที่มีสาว ๆ นั่งยิ้มให้พี่เขา กล่องของขวัญขนาดเล็กนั่นพี่เหมันต์ก็ถือมันติดมือไปด้วย ชักสงสัยแล้วสิว่าเขาเอาถุงยางอนามัยห่อให้พี่เหมันต์จริง ๆ

"เออ พวกมึงเดี๋ยวกูเปิดห้องแป๊บนะ" พี่พายุพูดขึ้นบ้างก่อนจะโอบเอวสองสาวทรงโตเดินหายเข้าไปในโซนหนึ่ง ถ้าให้เดาก็คงไม่พ้นเรื่องเดียวกันกับที่พี่เหมันต์จะทำสินะ

"แก เราลงไปแดนซ์กันเถอะ ข้างล่างคนเยอะมากเลยอะ ถ้าจะสนุก" ยัยแฟนที่นั่งข้าง ๆ ฉันกระซิบเบา ๆ พร้อมบุ้ยปากลงไปยังชั้นล่าง ตอนนี้ผู้คนกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามเสียงดนตรีและแสงไฟหลากสีที่กระพริบตามจังหวะ

"ไม่อะ แกไปเหอะ" เพราะฉันไม่ชอบคนเยอะ ๆ ขอนั่งเงียบ ๆ ตรงนี้สักพักแล้วค่อยขอตัวกลับบ้านดีกว่า

"ไอ้เทอร์โบ เอาอีกแล้วนะมึง! แดกเหล้าทีไรคอพับทุกที" นั่งมองคนนั้นคนนี้เดินผ่านไปมาและนั่งฟังเพลงเคล้ากับบรรยากาศไปได้สักพัก เสียงคนบางคนที่นั่งอยู่ก็พูดขึ้นขณะที่เจ้าตัวกำลังจัดแจงให้พี่เทอร์โบนอนบนโซฟาดี ๆ ตอนนี้คนที่มีสติอยู่คงมีแค่ฉันกับอัคคีและมันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดเป็นบ้า