อัคคี...
แสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้าที่เล็ดลอดเขามาในห้องผ่านผ้าม่านปลิวไสว ทำให้ผมค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะหันไปมองคนในอ้อมกอดที่ตอนนี้ยังหลับสนิทอยู่ ผมค่อย ๆ เกลี่ยเส้นผมที่ปิดบังใบหน้าขาวเนียนของคนในอ้อมกอดออกอย่างเบามือเพราะกลัวว่าเธอจะตื่น แต่อุณหภูมิอุ่น ๆ ของตัวเธอตอนนี้นี่สิเป็นปัญหา
เธอกำลังมีไข้!
"เมื่อคืนก็อ่อนโยนอยู่นี่นา หรือว่าเผลอรุนแรงไปตอนไหนนะ..." ผมพึมพำเบา ๆ ขณะผละตัวออกจากผ้าห่มช้า ๆ เพราะไม่อยากรบกวนเวลานอนของเธอ
เดินออกมาจากห้องได้ก็รีบต่อสายหาใครบางคนเพื่อฝากให้เธอช่วยเป็นธุระให้
"ฮัลโหลนี่เบอร์แฟนใช่มั้ยครับ" ผมทวนชื่อเจ้าของเบอร์ที่ก่อนหน้านี้ผมขโมยมาจากมือถือของน้ำแข็ง ก่อนจะรีบทักทายหลังจากที่ปลายสายกดรับ
[อืมใช่ ว่าไง]
"คือวันนี้น้ำแข็งไม่สบายน่ะ เธอช่วยจัดการเรื่องเรียนให้น้ำแข็งได้มั้ย พอดีฉันไม่รู้ว่าพวกนักศึกษาแพทย์เขาต้องลาหรือทำยังไงถ้าไม่ได้เข้าเรียน
