น้ำแข็ง...
"นี่บ้านนายเหรอ" ฉันรีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะรู้สึกหวั่นไหวไปกับใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาที่กำลังจ้องมองฉันอยู่ก่อนจะปลีกตัวเดินหนีออกมา
"ใช่ เป็นบ้านสวนน่ะ" คนที่เดินตามฉันมาตอบก่อนจะเดินเข้ามาใกล้แล้วกุมมือฉันให้เดินไปพร้อมกัน
"ฉันใช้เงินเก็บส่วนตัวสร้างมันขึ้นมา เมื่อก่อนมีคนบางคนเคยบอกว่าถ้าแต่งงานกันแล้วอยากสร้างเรือนหอเป็นบ้านสวน" คนที่เดินจับมือฉันอยู่หันมาตอบพร้อมกับกระชับมือให็แน่นขึ้นจนรู้สึกได้ ตอนนี้เขากำลังรื้อฟื้นเรื่องเก่า ๆ ของเราขึ้นมา และฉันก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขายังจำเรื่องนั้นได้แถมยังตั้งใจทำมันอีก
"งั้นเหรอ" เพราะฉันไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องราวเก่า ๆ ขึ้นมาก็เลยพูดออกไปแค่นั้น หวังว่าเขาจะเข้าใจความหมายที่ฉันสื่อออกไปนะ
เราสองคนเหมาะที่จะเป็นแค่แฟนเก่า เป็นแค่คนเคยรักเคยรู้จักมากกว่าเป็นแฟนกันในตอนนี้เสียอีก ฉันว่าตอนนี้มันดีมาก ๆ
