TINA’S POV
“ Tina.” Nagising ako sa mahinang pagtawag ni Ambassador sa aking pangalan kasabay ng paghaplos nito sa aking pisngi.
Marahan kong iminulat ang aking mga mata. Ang sama ng pakiramdam ko, parang ang bigat bigat ng katawan ko. Nararamdaman ko na rin ang pagsakit ng aking kaselanan.
Tinulungan pa niya akong makaupo at isinandal sa headrest. Kinuha nito ang tray ng pagkain na nakalagay sa ibabaw ng side table.
“Inaapoy ka ng lagnat. Kumain ka muna para makainom ka ng gamot, I'm sorry I was rough with you,” hingi nito ng paumanhin.
“Alam ko naman na una pero ginawa ko pa rin, I’m sorry hindi ko kasi napigilan ang sarili ko. I should be gentle.”
“O-Okay lang. Akin na iyan, kaya ko naman kumain mag-isa,” pag-iiba ko ng usapan dahil nahihiya akong pag-usapan ang tungkol sa bag
