Walang Hanggan ( Kwento ng bampira na umibig sa isang mortal

Chapter 4- Kasal ng mga bampira

Ako ay abala sa pag-aayos ng mga detalye para sa aking kasal kay Valentin. Kami ay nag-usap tungkol sa mga huling detalye, tulad ng mga bulaklak, musika, at pagkain.

"Gusto kong magkaroon tayo ng isang espesyal na pagkain para sa ating kasal," sabi ko kay Valentin. "Gusto kong magkaroon tayo ng isang pagkain na magpapakita ng ating pagmamahal at pagkakaisa."

Valentin ay tumango, at ngumiti. "Gusto ko din iyon, Ava. Ang pagkain na iyon ay talagang bagay sa ating kasal."

Ako ay masaya at kontento sa aking puso, at ako ay hindi makapaghintay na magsimula ng aking bagong buhay kasama si Valentin.

"Gusto kong magkaroon tayo ng isang espesyal na sayaw para sa ating unang sayaw bilang mag-asawa," sabi ni Valentin. "Gusto kong magkaroon tayo ng isang sayaw na magpapakita ng ating pagmamahal at pagkakaisa."

Ako ay ngumiti, at tumango. "Gusto ko din iyon, Valentin. Ang sayaw na iyon ay talagang bagay sa ating kasal."

Kami ay nagpatuloy sa pag-aayos ng mga detalye, at nag-usap tungkol sa mga huling bagay. Kami ay masaya at kontento sa aming mga puso, at kami ay hindi makapaghintay na magsimula ng aming bagong buhay sa isa't isa.

Masaya ako sa aking pag-aasawa kay Valentin, ngunit may isang bagay na nag-aalala sa akin. Napansin ko kasi na si Lucas, ang kapatid ni Valentin, ay tila hindi sang-ayon sa aming pag-aasawa.

"Valentin, may problema ba sa pagitan mo at ng iyong kapatid?" tanong ko sa kanya habang kami ay naglalakad sa hardin.

Ngumiti siya at hinawakan ang aking mga kamay. "Wag kang mag-alala, mahal ko. Ako ang nasa tabi mo, at hindi ko papayagan na may mangyari sa iyo."

Ngunit hindi ko maiwasan ang pag-aalala ko kay Lucas. Tila may galit siya sa puso, at hindi ko alam kung ano ang kanyang mga motibo.

"Valentin, ano ba ang nangyayari sa iyong kapatid?" tanong ko ulit sa kanya. "Siya ay tila may galit sa puso, at hindi ko alam kung ano ang kanyang mga motibo."

Tumingin siya sa akin at ngumiti. "Wag kang mag-alala, mahal ko. Ako ang makikipag-usap sa kanya, at sisiguraduhin ko na hindi siya makakasakit sa iyo."

Ngunit sa kabila ng kanyang mga salita, hindi ko maiwasan ang pakiramdam na may isang bagay na hindi tama. Kailangan kong maging maingat, para sa ikabubuti naming dalawa.

*Kabanata 19: Ang Pag-aalala*

Habang kami ay naglalakad sa hardin, hindi ko maiwasan ang pag-aalala ko kay Lucas. Tila may isang bagay na hindi tama sa kanya, at hindi ko alam kung ano ang kanyang mga plano.

"Valentin, kailangan kong malaman kung ano ang nangyayari sa iyong kapatid," sabi ko sa kanya. "Hindi ko gusto ang pakiramdam na may isang bagay na hindi tama."

Tumingin siya sa akin at ngumiti. "Huwag kang mag-alala, mahal ko. Ako ang makikipag-usap sa kanya, at sisiguraduhin ko na hindi siya makakasakit sa iyo."

Ngunit hindi ko maiwasan ang pag-aalala ko. Kailangan kong malaman kung ano ang nangyayari kay Lucas, at kung ano ang kanyang mga plano.

"Valentin, pwede ba akong makipag-usap sa iyong kapatid?" tanong ko sa kanya. "Gusto kong malaman kung ano ang nangyayari sa kanya."

Tumingin siya sa akin at nag-isip. "Okay, mahal ko. Pero kailangan mong maging maingat. Hindi ko alam kung ano ang kanyang mga plano."

Tumango ako at ngumiti. "Huwag kang mag-alala, Valentin. Ako ang makikipag-usap sa kanya, at sisiguraduhin ko na hindi siya makakasakit sa iyo."

Nagpunta ako sa kwarto ni Lucas, at kumatok sa pinto. "Lucas, pwede ba akong makipag-usap sa iyo?" tanong ko sa kanya.

Binuksan niya ang pinto, at tumingin sa akin. "Ano ang gusto mong pag-usapan?" tanong niya sa akin.

"Gusto kong malaman kung ano ang nangyayari sa iyo," sabi ko sa kanya. "Tila may isang bagay na hindi tama sa iyo, at hindi ko alam kung ano ang iyong mga plano."

Tumingin siya sa akin at ngumiti. "Wala namang problema sa akin, Ava. Bakit mo ba iniisip na may problema sa akin?"

"Hindi ko alam," sabi ko sa kanya. "Pero may isang pakiramdam ako na may isang bagay na hindi tama. At gusto kong malaman kung ano ang iyong mga plano."

Tumingin siya sa akin at nag-isip. "Okay, Ava. Sasabihin ko sa iyo ang totoo. Hindi ko gusto ang pag-aasawa mo kay Valentin. Hindi ko gusto ang mga bampira, at hindi ko gusto ang kanilang mga paraan."

*Kabanata 25: Ang Buhay May Asawa*

Kami ay nag-aadjust sa aming bagong buhay bilang mag-asawa. Ang mga responsibilidad at papel ko bilang asawa ni Valentin ay nagbabago sa akin. Ngunit sa kabila ng mga pagbabago, kami ay naging mas malapit sa isa't isa.

Ang aming mga gabi ay puno ng mga tawanan at mga kwentuhan. Kami ay nagbabahagi ng mga pangarap at mga plano para sa aming kinabukasan. Ang pagmamahal namin sa isa't isa ay patuloy na lumalaki.

Matapos ang ilang buwan ng pag-aasawa, kami ay nagdesisyon na maglakbay sa iba't ibang lugar. Kami ay pumunta sa Paris, Roma, at iba pang mga lungsod sa Europa. Ang aming paglalakbay ay puno ng mga magagandang alaala at mga karanasan.

Sa bawat lugar na kami ay pumunta, kami ay nakakita ng mga bagong bagay at nakaranas ng mga bagong karanasan. Ang aming paglalakbay ay nagbigay sa amin ng mga bagong perspektibo at mga bagong alaala.

*Kabanata 27: Ang Anino sa Likod*

Habang kami ay naglalakbay sa iba't ibang lugar, may isang pakiramdam ako na may isang bagay na hindi tama. Parang may isang anino na sumusunod sa amin sa bawat lugar na kami ay pumunta.

Hindi ko alam kung ano ang nangyayari, ngunit ang pakiramdam na ito ay patuloy na lumalaki. Sinimulan kong mapansin ang mga maliliit na detalye na hindi ko napapansin dati. Ang mga tao sa paligid namin ay tila nagbabago ng kanilang mga ekspresyon kapag kami ay lumalabas.

"Valentin, may isang bagay na hindi tama," sabi ko sa kanya isang gabi habang kami ay naglalakad sa isang tahimik na kalye.

Tumingin siya sa akin at nagtatanong. "Ano ang ibig mong sabihin, Ava?"

"Hindi ko alam," sabi ko sa kanya. "Pero may isang pakiramdam ako na may isang bagay na hindi tama. Parang may isang anino na sumusunod sa amin."

Valentin ay tumingin sa paligid at nag-isip. "Huwag kang mag-alala, Ava. Ako ang nasa tabi mo. Hindi ko papayagan na may mangyari sa iyo."

Ngunit ang pakiramdam na ito ay patuloy na lumalaki. Sinimulan kong mapansin ang mga kakaibang mga bagay sa paligid namin. Ang mga anino sa mga gusali ay tila nagbabago ng kanilang mga anyo. Ang mga tao sa paligid namin ay tila nagbabago ng kanilang mga boses.

Isang gabi, kami ay nakatanggap ng isang misteryosong mensahe. Ang mensahe ay walang pangalan, ngunit ang mga salita ay tila naglalaman ng isang babala.

"Huwag kang magtiwala sa mga taong nasa paligid mo," sabi ng mensahe. "May isang bagay na hindi tama sa iyong buhay."

Kami ay nagtatanong kung sino ang maaaring magpadala ng mensahe na ito. Ang mga salita ay tila naglalaman ng isang katotohanan na hindi namin alam.

"Valentin, ano ang ibig sabihin ng mensahe na ito?" tanong ko sa kanya.

Valentin ay nag-isip at tumingin sa paligid. "Hindi ko alam, Ava. Pero kailangan nating mag-ingat. May isang bagay na hindi tama sa ating buhay."