วันที่สองของการแต่งงาน เขาก็มิได้นอนร่วมห้องกับนางอีก ฟ่านหลี่เจี๋ยแยกตัวออกไปอยู่เรือนอันสุขสงบของเขาที่มีต้นไม้ร่มรื่นล้อมรอบและทำราวกับไม่เคยแต่งงาน
ท่านหญิงจีให้องครักษ์จากวังจีเข้ามาช่วยจัดอาวุธไว้ที่มุมห้องโถงของเรือนนาง ส่วนด้านหน้าก็จัดใหม่ให้เป็นลานฝึกอาวุธ
“ฮูหยินน้อยเหตุใดท่านดูหงุดหงิดนักเจ้าคะ?” ปานเหมยกุ้ยมองดูเจ้านายตนแล้วรู้สึกว่าวันนี้นางไม่ค่อยจะมีสมาธิ
จีลี่อิงตวัดกระบี่แล้วหยุดยืนนิ่ง “ฮึ่ม!”
“หากท่านไม่อยากฝึกก็อย่าฝืนใจตัวเองเลยเจ้าค่ะ” ปานหวงหลานรีบสนับสนุน
“ก็ได้! ข้าหยุดดีกว่า” จีลี่อิงใคร่รู้นักว่ายามนี้สามีของนางทำสิ่งใดอยู่? ตะวันคล้อยต่ำแล้ว วันพรุ่งนี้จะเป็นวันที่สามของการแต่งงาน สามีจะต้องพานางกลับไปเยี่ยมวังจีเพื่อคารวะท่านพ่อและท่านแม่
“หรือว่าฮูหยินน้อยเป็นห่วงการเดินทางวันพรุ
