KANINA PA NAMUMUTI ang mga mata ni Georgianne kahihintay kay Luiz. Naroroon na siya sa tagpuan nila. Naiinip na iginala niya ang paningin at tinitignan kung baka-sakaling ang binata na 'yon.
Piliit niya ring tinatawagan ito pero busy na ang linya nito. Napa-frustrate na napabuntong-hininga siya. "Luiz... oh come on! Answer the damn phone!"
Bumalot sa katawan niya ang presko at malamig na hangin. Kung hindi lang talaga niya mahal ang city life, masasabi niyang maganda ang lalawigan na kinaroroonan niya ngayon. Marunong naman siyang maka-appreciate kahit papano. Pero hindi 'yung tipo na magi-istay siya roon at doon na magse-settle.
Pero kahit anong gawin niya, operator na ang nagsasalita sa cellphone. Pero hindi siya nawalan ng pag-asa. Unti-unti na rin siyang nagaalala sa kasintahan. Kil
