ซูมมมมม..
ลมแรงพัดกระทบบนใบหน้าของชายหนุ่มตัวสูง ผู้ขับเคลื่อนยานพาหนะ..
“ พลอย.. เอาแบบนี้จริงเหรอวะ.. ”
“ ทูน.. มาถึงขนาดนี้แล้วยังจะกลัวอะไรอีกวะ ”
ผมขับมอเตอร์ไซค์อยู่กลางถนนหมายเลขสองหนึ่งหก.. พวกเรากำลัง.. จะกลับไปที่โรงเรียนครับ..
บนแฮนมอเตอร์ไซค์ข้างซ้ายห้อยถุงพลาสติกที่บรรจุไข่ไก่เอาไว้ทั้งหมดยี่สิบฟอง..
อย่างน้อย.. ผมควรทำอะไรกับเรื่องนี้บ้าง
ผมเองก็แค้นเป็นเหมือนกัน..
“ ทูน เจาะยางรถยนต์ไปเลยเป็นไง แค่โยนไข่ไก่ใส่รถ มันจะไปสะใจอะไรเล่า ”
“ ใครบอกว่าทูนจะโยนไข่ไก่ใส่รถกันพลอย.. แบบนั้นมันไม่สะใจหรอก พลอยอย่าประเมินทูนต่ำเกินไป.. ”
ใช่ครับ.. ผมไม่ทำอะไรง่ายง่ายแบบนั้นหรอก
จะไปโยนใส่รถมันทำไม.. ใส่ตัวคนทำผิดนี่ซิ..
“ แต่ทูน.. นี่มันจะเลิกเรียนแล้วนะเว้ย สุรางคณาจะยังอยู่เหรอวะ ”
“ พลอย.. นี่มันยังไม่บ่ายสามโมงครึ่งเลย.. ถึงถูกสั่งย้าย มันก็ต้องอยู่ทำหน้าที่ของมัน
