เป็นเจ้าหญิงพิเศษของคุณ

บทที่ 3

　　“ฉัน ฉัน.... คุณเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า ฉันไม่มีความคิดแบบนั้นเลย...” นาตาลีพูดด้วยความตื่นตระหนก

　　“คุณไม่มีความคิดอะไรเลยเหรอ?” ชายคนนั้นเอนตัวไปทางเธอ มือของเขาอยู่บนเตียงขณะที่เขาก้มลงมองนาตาลี

　　เขาจงใจลากพยางค์สุดท้ายของประโยคเพื่อให้ได้ผล มีเสน่ห์ที่ไม่สามารถบรรยายได้ในน้ำเสียงของเขา

　　ใบหน้าของชายผู้นี้อยู่ห่างจากเธอเพียงไม่กี่นิ้ว ดังนั้นใบหน้าของเขาจึงดูขยายใหญ่ขึ้น อย่างไรก็ตาม ไม่พบข้อบกพร่องบนใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขา ตรงกันข้าม เขาดูน่าทึ่งยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

　　ดวงตาของเขาซึ่งดูลึกราวกับมหาสมุทร ดูเหมือนจะมีพลังวิเศษที่สามารถดึงดูดใจใครๆ ได้

　　นาตาลีหยุดหายใจครู่หนึ่ง

　　“อืม มันดูไร้เหตุผลสำหรับฉันที่จะบอกว่าฉันไม่มีความคิดใดๆ เกี่ยวกับผู้ชายที่หล่อเหลาสมบูรณ์แบบเช่นนี้ เมื่อฉันได้อยู่ใกล้เขาในตอนนี้”

　　เธอกลืนน้ำลายอย่างแรง

　　“นาตาลี ศีลธรรมของคุณอยู่ที่ไหน” เธอก็รู้สึกตัวขึ้นมาทันใด

　　“ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ มีคนตามฉันมา ฉันเลยขอความช่วยเหลือจากคุณ...” นาตาลีละเลยความจริงที่ว่าแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอขอให้เธอนอนกับคนโง่เพื่อเงินเมื่อสักครู่นี้เองโดยอัตโนมัติ

　　หัวใจของเธอเจ็บปวดทันทีที่เธอคิดถึงมัน ไม่มีทางที่เธอจะพูดออกมาเป็นคำพูดได้

　　ริมฝีปากของชายคนนั้นโค้งเล็กน้อย และดวงตาของเขาลึก เขาเย้ยหยัน "คุณคิดว่าฉันจะเชื่อเรื่องโกหกที่น่าสงสารเช่นนี้หรือไม่"

　　เขายกกรามของนาตาลีขึ้นและบังคับให้เธอมองมาที่เขา “ความอดทนของฉันมีขีดจำกัด ฉันไม่สนใจที่จะเล่นแรงเพื่อจะได้อยู่กับคุณ”

　　หลังจากนั้น เขาก็อุ้มเธอไว้ข้างหลังแล้วแตะเอวเธอ “ถ้าคุณจะแสร้งทำเป็นน่าสงสารอีกครั้ง ฉันเกรงว่าความสนใจของฉันจะหมดไป”

　　เขากระซิบที่หูของเธอ และความร้อนที่ออกมาจากปากของเขาก็ส่งเสียงดังที่ติ่งหูของเธอ

　　นาตาลีชะงักไปในทันที เธอไม่เคยมีการติดต่อใกล้ชิดกับผู้ชายมาก่อน

　　"ลูก เงียบ" ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

　　ความปรารถนาที่ชัดเจนบางอย่างแวบผ่านดวงตาสีดำสนิทของเขา

　　เขาผลักนาตาลีลงบนเตียงแล้วกดเธอลง

　　เมื่อเธอรู้ว่าชายตรงหน้าเธอกำลังจะทำอะไร นาตาลีก็ตกใจกลัว

　　เธอพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะผลักชายคนนั้นออกไป

　　แต่ความแข็งแกร่งของเธอไม่สามารถเทียบได้กับเขา

　　ชายคนนั้นยกมือของนาตาลีและตรึงไว้เหนือศีรษะของเธอ

　　“คุณทำอะไรฉัน...คุณทำแบบนี้ไม่ได้!” ความกลัวถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าของนาตาลีขณะที่เธอตะโกนอย่างสิ้นหวัง

　　มีแววของความไม่อดทนในดวงตาของชายคนนั้น

　　“ฉันเคยบอกไปแล้วว่าไม่ชอบผู้หญิงที่เล่นหนัก อย่ามาเล่นตลกกับฉัน” หลังจากนั้น เขาก็ปิดผนึกริมฝีปากของนาตาลี

　　ผู้ชายคนนี้ไม่ชอบจูบปากผู้หญิง

　　ลิปสติกสีแดงของผู้หญิงมักทำให้ท้องปั่นป่วน

　　เมื่อเขาเห็นนาตาลีไม่มีลิปสติกทาเธอ เขาก็อยากจะกลืนริมฝีปากของเธอ

　　หัวใจของเขาสั่นไหวเมื่อเห็นริมฝีปากที่สมบูรณ์แบบและผิวที่อ่อนโยนของเธอ

　　เมื่อเขาจูบเธอจริงๆ รู้สึกดีกว่าที่เขาคิด

　　ริมฝีปากของผู้หญิงคนนั้นนุ่มมาก และมีความหวานราวกับน้ำผึ้งอยู่ในนั้น

　　ดวงตาของชายผู้นั้นเย็นชา และการหายใจของเขาก็ขาดหายไปในทันใด

　　นาตาลีรู้สึกได้ชัดเจนว่าชายที่กดทับเธอเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่พร้อมจะจู่โจม

　　แม้ว่าเธอจะไม่ประหลาดใจเลย แต่ในฐานะผู้ใหญ่ เธอรู้ดีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น

　　อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เธอไม่มีทางที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้ได้!

　　ทุกอารมณ์; ความสิ้นหวัง หมดหนทาง และความตื่นตระหนกโจมตีเธอในคราวเดียว

　　“ฉันไม่มีโอกาสหนีจริง ๆ เหรอ?” เธอบ่นเบาๆ

　　นี่เป็นวันที่เธอบอกลาความบริสุทธิ์ของเธอหรือเปล่า?

　　ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง

　　นาตาลีไม่สามารถแม้แต่จะร้องไห้

　　ริมฝีปากของเธอถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา

　　ตาของนาตาลีเบิกกว้างและขนตายาวของเธอสั่นเหมือนปีกผีเสื้อ

　　มือของเธอกำผ้าปูที่นอนแน่น และดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง ไม่ว่าเธอจะพยายามระงับความกลัวมากแค่ไหน มันก็ไร้ประโยชน์

　　“ที่รัก คุณน่ารักมาก...” ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูของเธอ

　　เสียงของเขาต่ำและแหบ นำมาซึ่งโมเมนตัมที่น่าทึ่ง แต่เมื่อเขาเริ่มร้องด้วยความรัก มันทำให้เธอรู้สึกอ่อนโยนและอบอุ่น

　　ท้องฟ้าด้านนอกหน้าต่างเริ่มมืดลง และห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศที่คลุมเครือ