แม่ผมเป็นซัคคิวบัส

บทที่ 6: คืนเรียกหา

บทที่ 6: คืนเรียกหา

ในที่สุด วันที่นนท์รอคอยก็มาถึง คืนเดือนดับ ที่ความมืดมิดกลืนกินท้องฟ้าทั้งผืน สี่สิบวันแห่งการทรมานและการกักเก็บตัณหาสิ้นสุดลงแล้ว พลังงานมหาศาลที่ถูกสะสมไว้กำลังทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นภาชนะที่พร้อมจะแตกออก

นนท์รอจนกระทั่งเสียงเคาะประตูจากมารีเงียบไป และบ้านทั้งหลังตกอยู่ในความเงียบงันอย่างแท้จริง เขาใส่กลอนประตูห้องนอนอย่างแน่นหนา มือของเขาที่สั่นเทาเล็กน้อยไม่ได้มาจากความกลัว แต่มาจากความตื่นเต้นและความกระหายที่กำลังพุ่งถึงขีดสุด

ห้องนอนถูกจัดเตรียมไว้สำหรับการประกอบพิธีอย่างสมบูรณ์แบบ ผ้าคลุมสีดำสนิท ถูกปูไว้กลางห้องอย่างเรียบร้อย สัญลักษณ์และตราเรียกที่เตรียมไว้ถูกวางตรงกลาง นนท์จุดเทียนไขสีดำสี่เล่มตามมุมห้อง แสงสลัวๆ ทำให้เงาของเขาดูบิดเบี้ยวและน่ากลัว

เขาเปิดตำราโบราณที่หน้าสุดท้าย: "ยามวิญญาณว่างเปล่า และร่างกายเต็มไปด้วยความกระหาย จงเปล่งวาจาเรียกหา... และนางจะมาเป็นของเจ้า"

นนท์ถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ร่างกายของเขาเผยให้เห็นความตึงเครียดของกล้ามเนื้อที่อ่อนล้าแต่เต็มไปด้วยพลังงานอันตราย เขาเดินไปที่กลางห้องและล้มตัวลงนอนทับลงบนตราเรียกนั้น ปล่อยให้พลังงานตัณหาทั้งหมดไหลออกจากร่างกายไปรวมกันที่สัญลักษณ์

เขาเพ่งสมาธิไปที่ภาพจินตนาการของซัคคิวบัสในฝัน รูปร่างที่เย้ายวน, หน้าอกใหญ่เต็มอิ่ม, ดวงตาที่เร่าร้อน—ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาปรารถนา

"ข้า... นนท์... ผู้ทำตามเงื่อนไขทุกประการ..." เสียงของเขาทุ้มต่ำและแหบพร่าราวกับไม่ใช่เสียงของตัวเอง

"ข้าขอเรียกหา... ซัคคิวบัสผู้สูงศักดิ์ จงตอบรับตัณหาของข้า!"

ทันใดนั้น!

ครืนนนนน!

พื้นห้องเริ่มสั่นสะเทือนเบาๆ อย่างผิดปกติ ไม่ใช่แผ่นดินไหว แต่เหมือนแรงสั่นสะเทือนจากใต้พื้นดิน ความเย็นเยียบที่เคยสัมผัสในคืนเดือนดับเริ่มแผ่ซ่านเข้ามาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงกระซิบจากที่ที่นนท์ไม่สามารถระบุได้

ฟุ่บ!

เทียนไขทั้งสี่เล่มดับลงพร้อมกันอย่างรุนแรง!

กลิ่นหอมต้องห้ามที่นนท์เคยสัมผัสมาก่อนไม่ได้พุ่งเข้ามาอย่างรุนแรง แต่กลับค่อยๆ แทรกซึม เข้ามาในห้องอย่างเชื่องช้า แต่มั่นคง มันเป็นกลิ่นที่ซับซ้อนเกินกว่าจะเป็นแค่กลิ่นดอกไม้หรือกำมะถัน แต่เป็นกลิ่นที่เย้ายวนและชวนให้ร่างกายอ่อนระทวย

นนท์หายใจติดขัดด้วยความคาดหวัง

เงาร่างหนึ่งก่อตัวขึ้นจากมุมมืดที่สุดของห้อง มันไม่ใช่การปรากฏตัวที่ฉับพลัน แต่เป็นการรวมตัวของความมืดที่รวมกันเป็นรูปร่างของหญิงสาวที่สูงเพรียวและสมบูรณ์แบบ

ซัคคิวบัสลึกลับปรากฏตัวแล้ว ในเงามืด สัดส่วนโค้งเว้าของเธอที่ถูกร่างขึ้นจากความมืดนั้นทำให้เลือดในกายของนนท์ร้อนผ่าว

— เธอมาแล้ว!

ซัคคิวบัสลึกลับค่อยๆ ก้าวเดินเข้ามาหาเขา เสียงฝีเท้าของเธอเงียบเชียบและช้าจนน่าสะพรึงกลัว ราวกับปีศาจกำลังเดินออกมาจากห้วงฝันร้ายที่แสนหวาน

เนื่องจากบทที่ 6 จบลงที่ซัคคิวบัสลึกลับปรากฏตัวต่อหน้านนท์แล้ว บทที่ 6.1 จะเป็นการสานต่อฉากนี้ โดยเน้นไปที่บทสนทนาแรกและการตอบสนองต่อความปรารถนาของนนท์ค่ะ

ซัคคิวบัสลึกลับก้าวเข้ามาใกล้ร่างของนนท์ที่นอนอยู่กลางห้องอย่างช้าๆ แรงดึงดูดจากพลังตัณหาของนนท์รุนแรงจนน่ากลัว แต่เธอกลับสง่างามและควบคุมทุกการเคลื่อนไหวได้อย่างสมบูรณ์

นนท์จ้องมองเธออย่างไม่กะพริบตา แม้ว่าใบหน้าของเธอจะถูกปกคลุมด้วยเงามืด แต่ดวงตาของเขาก็สามารถมองเห็นรูปร่างของเธอที่ถูกสร้างขึ้นจากความมืดและจินตนาการของเขาเอง หน้าอกที่ใหญ่เต็มตึง และสัดส่วนที่เย้ายวนนั้นทำให้เขารู้สึกราวกับร่างกายกำลังลอยขึ้นไปบนอากาศ

"เจ้า... เรียกหาข้าด้วยความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่" เสียงของเธอแหบพร่าและนุ่มลึก ราวกับเสียงกระซิบจากความฝันที่อยู่ข้างหูเขา "ตัณหาที่ถูกกักเก็บไว้ของเจ้า... ช่างหอมหวานนัก"

นนท์พยายามควบคุมเสียงตัวเองไม่ให้สั่น "ฉัน... ฉันทำตามเงื่อนไขทุกอย่างแล้ว... ฉันต้องการให้เธอ... มาเป็นของฉัน"

เขาไม่ใช่เด็กหนุ่มที่กำลังขอความรัก แต่เป็นชายที่กำลังเรียกร้องการครอบครอง ซัคคิวบัสลึกลับหยุดยืนอยู่เหนือร่างของเขา พลังงานความร้อนระอุของเธอกดทับลงมา ทำให้นนท์หายใจลำบาก

"เป็นของเจ้า?" เธอทวนคำ เสียงหัวเราะแผ่วเบาเล็ดลอดออกมา "มนุษย์... เจ้าเรียกข้ามาเพื่อทำพันธะ? เจ้าต้องการอะไรจากข้ากันแน่... นอกเหนือจากความสุขทางกาย"

"ฉันต้องการความสมบูรณ์แบบ" นนท์ตอบอย่างเด็ดเดี่ยว "ฉันต้องการให้เธอ... มาเป็น ภรรยาปีศาจ ของฉัน เธอจะมอบความสุขสุดยอดให้ฉัน... และฉันจะมอบพลังชีวิตให้เธอ"

ซัคคิวบัสลึกลับโน้มตัวต่ำลงไปอีก นนท์สามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจเย็นเฉียบที่รินรดอยู่เหนือผิวหนังของเขา

"ช่างกล้าหาญนัก... มนุษย์ตัวน้อย"

เธอไม่ได้ปฏิเสธ แต่กลับยื่นมือที่เรียวยาวและเย็นเฉียบออกมาสัมผัสกับหน้าอกของนนท์อย่างช้าๆ ปลายนิ้วที่เย็นจัดแต่ทรงพลัง สัมผัสลงบนผิวของเขา กระแสไฟที่รุนแรงแล่นผ่านร่างของนนท์ พลังงานตัณหาที่ถูกสะสมไว้ทั้งหมดกำลังถูกดูดออกจากร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

"อ๊า!" นนท์ครางออกมาด้วยความเจ็บปวดผสมความสุขที่รุนแรงเกินจะบรรยาย

ซัคคิวบัสลึกลับดึงมือออกทันที ราวกับความตั้งใจของเธอไม่ได้อยู่ที่การดูดกลืนพลังทั้งหมด แต่เป็นการ "ทดสอบ" เพียงเท่านั้น

"ตัณหาของเจ้าบริสุทธิ์... และข้า... สงสารความเดียวดายของเจ้า" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวน "ข้าจะยอมรับพันธะนี้... แต่เจ้าต้องจำไว้... เจ้าจะได้รับความสุขที่ไม่มีวันสิ้นสุด... ตราบใดที่เจ้ายังคงปรารถนาข้าเท่านั้น"

ก่อนที่นนท์จะได้ตอบอะไรอีก ซัคคิวบัสลึกลับก็โน้มตัวลงมาทาบทับร่างของเขาอย่างสมบูรณ์ ความมืดมิดและกลิ่นหอมต้องห้ามเข้าปกคลุมทุกประสาทสัมผัสของนนท์ พิธีสมบูรณ์แล้ว

ทันทีที่เงาร่างของซัคคิวบัสทาบทับลงบนร่าง นนท์รู้สึกว่าความมืดในห้องไม่ได้แค่ปกคลุม แต่มันกลืนกินแสงทั้งหมดจนมิดชิด เสียงกระซิบของเธอไม่ใช่แค่รินรด แต่เป็นคลื่นกระแสไฟฟ้าแรงสูงที่พุ่งเข้าใส่โสตประสาท ผสานกับกลิ่นหอมต้องห้ามที่เข้มข้นจนทะลวงผ่านสมอง ทำให้จิตสำนึกของนนท์แตกสลายและพร่าเลือนจนเกือบดับสนิท

ร่างกายของเขาถูกโอบล้อมด้วยความอบอุ่นที่เผาผลาญอย่างประหลาด แต่ผิวสัมผัสของเธอกลับเย็นยะเยือกราวกับวิญญาณ ทุกการเสียดสีไม่ใช่แค่สร้างกระแสไฟ แต่มันคือการสกัดเอาพลังงานชีวิตไปจากร่าง เขามองไม่เห็นใบหน้า แต่สัมผัสจากปลายผมยาวสลวยที่ปัดไล้ซ้ำ ๆ บนผิว ก็กระตุ้นความกระหายในจินตนาการให้บ้าคลั่งจนน่ากลัว

"จงยอมจำนนต่อความสุขอันมืดมิดที่เจ้าปรารถนา... ชายหนุ่ม..." เสียงของเธอแหบพร่าและนุ่มลึกอย่างเชื้อเชิญ "ปล่อยกายเจ้า... ปล่อยใจเจ้า... ให้ถูกผูกพันกับข้า... ให้เป็นทาสของข้าแต่เพียงผู้เดียว..."

นนท์ครางออกมาจากส่วนลึกในลำคออย่างหมดสิ้นการควบคุม แรงกดดันทางเพศที่โหดร้ายถาโถมเข้าใส่จนหน้ามืด ร่างกายของเขาถูกตรึงไว้ด้วยพันธนาการที่มองไม่เห็น เสียงกรีดร้องของสัญชาตญาณที่บอกให้ต่อต้านถูกดูดกลืนไปอย่างรวดเร็ว ภายใต้คลื่นความสุขที่กำลังแผ่ขยายดุจไฟป่า

เขาหลับตารับรู้ถึงเรือนผมที่ปัดผ่านบริเวณหว่างขา ก่อนที่ความเย็นเฉียบจะถูกแทนที่ด้วยความอบอุ่นชื้นที่อันตราย และสัมผัสที่อ่อนนุ่ม... ซัคคิวบัสตนนั้นกำลังปรนเปรอเขาด้วยปากของเธออย่างถึงแก่น

ริมฝีปากที่ร้อนระอุและเปียกชุ่มโอบรัดท่อนเอ็นของเขาอย่างเป็นนายเหนือ ลิ้นที่อ่อนนุ่มแต่เปี่ยมด้วยพลังอำนาจแห่งปีศาจดูดดึงและเลียไล้ สร้างความเสียวซ่านที่รุนแรงจนเส้นประสาททุกเส้นถูกฉีกขาด การควบคุมของเธอไม่ใช่แค่ชำนาญ แต่มันคือการบงการจากห้วงลึกที่สุดของนรก

ลมหายใจของนนท์ขาดห้วงและสะท้อนอยู่ในความมืด มือของเขากำผ้าคลุมสีดำใต้ร่างแน่นจนเลือดแทบซึม ความสุขที่ซาบซ่านมันไหลหลั่งเข้าสู่จิตวิญญาณ ราวกับว่าปีศาจตนนี้กำลังถ่ายโอนความใคร่บริสุทธิ์ของตนเองเพื่อยึดครอง

ในที่สุด ร่างกายของนนท์ก็ถึงจุดที่ต้องระเบิดออก เขาปลดปล่อยทุกสิ่งที่เหลืออยู่ออกมาด้วยเสียงครางที่ดังก้องและเต็มไปด้วยความปวดร้าวแห่งสุขในความมืดมิด

ซัคคิวบัสไม่เคยหยุด เธอยังคงรั้งเขาไว้อย่างแน่นหนา และดูดกลืนการปลดปล่อยของนนท์อย่างตะกละตะกลามที่สุดจนเต็มปากของเธอ เธอดื่มกลืนน้ำกามนั้นทั้งหมดอย่างเชื่องช้า ราวกับกำลังดื่มด่ำกับน้ำทิพย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งพันธะสัญญาที่ถูกประทับตราขึ้นใหม่

ความรู้สึกของนนท์เต็มไปด้วยความตกตะลึงที่สยดสยองและความอิ่มเอมที่ไม่มีจุดสิ้นสุด เมื่อทุกหยาดหยดถูกดูดซับไปจนสิ้นซาก เธอก็เงยหน้าขึ้นอย่างช้า ๆ ริมฝีปากที่เปียกชื้นและมันวาวด้วยสิ่งที่เธอเพิ่งดื่มด่ำ ทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นเหยื่อที่ถูกเสพสมอย่างสมบูรณ์

ฟุ่บ!

เธอหายไปจากสายตาของนนท์ในพริบตา ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่าที่ถูกเติมเต็มด้วยพันธสัญญาแห่งปีศาจ และร่างกายที่อ่อนปวกเปียกจนแทบไม่มีวิญญาณเหลืออยู่

(จบ บทที่ 6)