Duyduklarım neyin nesiydi? Benim işittiklerim doğru muydu? Ben hangi kabusun içindeydim. Usulca kolumu çimdikledim. Uyan İnci uyan. Tüm bunlar gerçek olamaz uyan. Böyle bir şey senin başına gelmiyor uyan. Senin abin yok kendine gel. Bu adam yalan söylüyor. Sakın inanma. Seni sınıyor.
Konuşmaya devam etti. Sus, konuşma devam etme daha fazla dayanamıyorum. Ölmem içinse eğer bunlar yeterdi. Fazla uzatmaya gerek yok sık kafama bitsin.
“Doğru duydun kuzucuk. Senin bir abin var. Üstelik onunla tanıştın.”
“Yalan söylüyorsun.”
Massimo güldü. Gülüşünden iğrendim. Korktum. Delirdim. Aklımı kaçırıyordum sandım.
“Neden sana yalan söyleyeyim ki? Zaten elimde tutsaksın. İstersem sikerim istersem kafana sıkar cesedini parçalar vahşi hayvanlara yem ederim. Sence bunları yapabilecekken sana
