Zaten ömrü yeterince korku ile geçiyordu. Şimdi onunla olmak belki de bu korkulardan bir kaçış ya da onlardan kurtulma gibi olacaktı. En büyük korkularından biri de ona iyi davranan bu adamın çocuk yüzünden başka bir kadına dokunma isteğiydi. Yüzü gülerken bu düşünce ile buruşsa da umursamadı. İç çekip elbiseyi aldı ve giyindi.
Cevahir ise o giyinirken uyanır gibi olmuşsa da uyumaya devam etmişti. Robot değildi sonuçta ve zihni yoruluyordu. Zemine düşen bir cam şişe sesiyle gözlerini açtığında kaşları da çatılmıştı.
“O da neydi?”
İnci yere eğilmiş düşürdüğü parfüm şişesine lanet ederken “Uyandırdım özür dilerim. Elimden kaydı” diyerek kendini açıklamaya çalıştı. Şişeyi aldığı gibi doğrulduğunda ise Cevahir çoktan oturur pozisyona geçmişti. Yatağın ayak ucunda şifonyerin önünde dik
