และเมื่อปานกลับมา
“คุณหลวงว่าไง” ปานส่ายหน้าแล้วตอบว่าก็ไม่เห็นคุณท่านจะว่ายังไง ยังรับสารไปอ่านนิ่งๆ ไม่แสดงท่าทีอะไรเหมือนทุกครั้ง
“ถ้างั้นต้องใช้ยาแรง !”
“วันนี้คุณพระวิชิตก็มาขอรับ เอาดอกบัวสีชมพูสวยมาฝากคุณสร้อยหลายกำเลยครับ”
หลวงอัฐ : ไอ้คุณพระห่านั่นเห็นเมียเขาเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วหรือยังไงวะ
“วันนี้คุณพระอยู่ยันดึกดื่นเลยขอรับ อยู่ตอนสำรับเย็น กับข้าวฝีมือคุณสร้อยทั้งนั้นเลย อ้างว่าจะอยู่เล่นหมากรุกกับคุณสีหราช แต่ให้คุณสร้อยนั่งปอกผลไม่ให้กินยันกลับเลยขอครับ”
หลวงอัฐ : เจ้าสีหราช ไอ้พี่เมียจอมทรยศ อยู่ใต้บังคับบัญชาเพื่อนสนิทเขานี่ เดี๋ยวพ่อจะยุให้เพื่อนส่งสีหราชไปต่างเมืองสักครึ่งปี
“วันนี้ไอ้คุณพระวิชิตมันค้างเลยคุณหลวง !”
ใบลานหลายต่อหลายใบ ถูกส่งไป ปานยังคงเฝ้าดูท่าทีของเจ้านายตามคำบอกของมิ่ง
“ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยเหรอวะ” ปานส่ายหน้าเหมือนอย่างเคย ก่อนจะรับถ้วยบั
