04
1112 Words
ถึงแม้เขาจะแข็งขึง คึกคักจนปวดตึงที่กลางตัว ตั้งแต่ได้ก้าวเข้ามาในห้องนอนเมีย ได้ดอมดมกลิ่นหอมคุ้นเคย บรรยากาศเดิมๆ ก็พานให้นึกถึงคืนวันเร่าร้อน ภาพการร่วมรักแบบถึงพริกถึงขิงของเขากับสร้อยสุดา แม้เขาจะไม่กล้าเล่นแพลงๆ หรือแสดงออกอย่างที่ใจอยากทำกับเรือนร่างเมียคนนี้ทั้งหมดก็ตาม
แต่เชื่อหรือไม่ แค่การตอบรับเล็กน้อย ติดจะเอียงอายอ้อยส้อย สนองตอบด้วยท่วงท่าเงอะงะอ่อนเดียงสา แทบจะไม่แสดงออกให้เขารู้ด้วยซ้ำว่าเธอเองก็พึงใจในบทสวาทที่เขามอบให้ ยังทำเขาขึ้นสวรรค์แล้วขึ้นสวรรค์อีก
“คุณพี่จะไปไหนคะ ?”
เพราะคิดว่าขั้นตอนต่อจากนั้น คือการปลดเปลื้องอาภรณ์ทุกชิ้นบนร่าง ต่อด้วยการลูบไล้เนื้อสาว บีบเคล้นทรวงสล้าง บี้บีบขยี้ยอดอกจนแข็งเป็นไต ชโลมเลียด้วยน้ำลาย ดูดกลืนด้วยปาก และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมายที่คุณพี่จะทำกับฉัน จนฉันดิ้นพล่านร้องระงม ฉันจึงหลับตาลง รอรับสัมผัสที่ว่ามาทั้งหมดนั้น
แต่กลับไม่เป็นดั่งหวัง !
เมื่อคุณพี่ทำเพียงดึงเลื่อนผ้าแพรที่พับอยู่ปลายเตียง เอามาคลุมห่มถึงอกฉัน พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นคุณพี่ตระเตรียมจะเดินออกจากห้องของฉันไป... ดีที่ฉันยังคว้ามือผัวไว้ได้ทัน
“น้องนอนพักผ่อนสักงีบเถอะ ตื่นมาจะได้กระปรี้กระเปร่า เดี๋ยวพี่สั่งแช่มให้เตรียมกับข้าวกับปลากับผลไม้ที่น้องชอบไว้ให้”
“แต่คุณพี่...”
“พี่แค่เย้าน้องเล่นน่ะ”
ฉันเผลอส่งค้อนวงเล็กๆ ไปให้พ่อคนขี้เล่นประจำเรือน เมื่อรู้ว่าถูกหลอกเข้าให้
แต่สร้อยสุดาหารู้ไม่ว่า ท่าทางแสนงอนแต่พองามที่แสดงออกมานั้น ทำให้อัฐไม่อยากก้าวออกจากห้องไปเลย และหากแม่สร้อยของเขาจะไม่ได้ป่วยไข้อยู่ ก็คงดีไม่น้อย
“ไม่ไปได้หรือไม่เจ้าคะ”
ฉันตัดสินใจทำในสิ่งที่แทบไม่เคยทำ นั่นคือร้องขอให้คุณพี่อยู่ ด้วยความที่ฉันเป็นคนจัดการทุกอย่างในเรือน การจัดเวรให้เมียคนอื่นๆ ได้รับใช้ปรนนิบัติคุณพี่ ก็เป็นหน้าที่หลักของฉันอีกอย่าง
ฉันรู้ดีว่าวันนี้คุณพี่ต้องไปพำนักเรือนไหน เจอกับเมียคนใด อุปนิสัยยังไง คาดเดาได้ทุกอย่างว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นต่อจากนั้น เช่น คนไหนจะปรนนิบัติคุณพี่ได้ถูกใจมากที่สุด คุณพี่ออกจากห้องเมียคนไหนจะทำหน้ายังไง หรือแม้แต่เมียคนไหนที่เล่นจริต ออดอ้อน จนแม้แต่คนฉลาดอย่างคุณพี่ก็ต้านทานมารยาหญิงมิได้ อาจจะอยู่ต่อจนถึงเช้า หากงานในราชการวันรุ่งขึ้นไม่ได้สำคัญนัก ก็เคยมีตอนที่คุณพี่ขลุกอยู่กับพวกหล่อนทั้งคืน กับอีกทั้งวัน
และฉันนี่แหละคือคนที่จัดหาข้าวปลา น้ำสมุนไพรบำรุงกำลังหลายขนาน จัดหาคนที่รู้งานเอาไปให้ แบบที่จะไม่รบกวนคุณพี่และสิ่งที่กำลังเคี่ยวกรำทำอยู่ หรือแม้แต่เวลาหลับนอนพักผ่อนเพราะความเหนื่อยเหน็ด หากคุณพี่ถูกใจ อยากสานต่อ หรือยังไม่อิ่มเอมพอ ฉันก็ต้องเป็นคนสลับตารางเวรรับใช้ด้วยเช่นกัน
รวมถึงต้องเป็นคนสื่อสารกับเมียคนที่โดนเลื่อนวันออกไป บางคนก็ถึงขั้นกับโดนตัดวันออก กับคนที่อยู่กันมาหลายปีก็คุยกันเข้าใจง่ายหน่อย แต่กับคนที่คุณพี่เพิ่งรับเข้ามาใหม่ หรือบ่าวสาวบางคนที่หวังจะได้รับใช้คุณพี่ในคราวต่อๆ ไป แต่ก็ชวด หรือมีเหตุให้คลาดไป คุณพี่ลืมเลือนรสสวาทจนไม่เรียกขึ้นมารับใช้อีก ก็มีให้เห็นอยู่เนืองๆ
ดังนั้นฉันจึงไม่ชอบทำตัวให้มีปัญหา ไม่ออดอ้อนให้คุณพี่ต้องหนักใจ และไม่อยากถูกครหาเป็นขี้ปากของหญิงคนอื่น ว่าทั้งที่มีตำแหน่งเมียเอกอยู่แล้ว แต่กลับทำตัวไม่เหมาะสม หึงหวงคุณพี่ ใช้อำนาจเพื่อตัวเอง และสุดท้ายเพื่อตัดปัญหาที่จะทำให้คุณพี่อัฐขุ่นเคือง ปวดหัว การตัดชื่อตัวเองออกจึงเป็นสิ่งที่ฉันทำประจำจนคุ้นชิน
... ภายนอกคนอาจคิดว่าฉันได้ใกล้ชิดคุณพี่ที่สุด เป็นคู่คิด คู่ชีวิตหวานชื่น แต่แท้ที่จริงแล้ว ฉันกับคุณพี่ยิ่งห่างเหินกันออกไปเรื่อยๆ นับวันจะยิ่งเหมือนคนแปลกหน้าต่อกันเข้าไปทุกที
“น้องว่าอันใดนะ”
“น้องอยากให้คุณพี่อยู่เป็นเพื่อนจนกว่าน้องจะหลับได้หรือไม่เจ้าคะ”
อัฐยิ้มอย่างเอ็นดู มากกว่าจะเบื่อหน่าย
“อะไรกัน น้องสร้อยเมียพี่ไม่สบายคราวนี้กลับงอแงเหมือนเจ้าดำเจ้าแดงไปแล้ว”
เจ้าดำ เจ้าแดง คือลูกบ่าวในเรือนที่ชอบมาวิ่งเล่น และได้กินขนมที่คุณพี่แบ่งให้ด้วยความเมตตาเป็นประจำ อาจเพราะคุณพี่อยากมีลูกเป็นของตนเองสักที ถึงได้เอ็นดูเด็กผู้ชายในเรือนเป็นพิเศษ
แต่แม้จะเอ่ยออกไปเช่นนั้น หลวงอัฐก็ตามใจเมียด้วยการหย่อนสะโพกลงบนฟูกอีกครั้ง ส่วนสร้อยสุดาก็เขยิบตัวเข้าด้านในให้ผัวยกขาขึ้นมาเหยียด กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง จะได้ลดอาการเมื่อยขบ
“นอนซะ เมียพี่” อัฐต้องประหลาดใจ เมื่อเมียสาวพลิกตัวนอนตะแคง เอาศีรษะมาเกยบนตักเขา
ท่าทางออดอ้อนอย่างที่สร้อยสุดาแทบไม่เคยแสดงออก ถ้ามิใช่เวลาพลั้งเผลอ ทำเอาชายฉกรรจ์อกสามศอกที่ผ่านทั้งสนามรบ และสนามรักมาอย่างโชกโชน ใจสั่นไปเหมือนกัน
ฉันหลับตาพริ้ม ซึมซับความสุขในช่วงเวลาอันสั้นนี้ไว้ อยากหยุดทุกอย่าง อยากให้มีเพียงฉันและคุณพี่ที่ครองรักกันจนแก่เฒ่า
“นะ น้องพี่ น้องกำลังทำสิ่งใดรึ”
“อุ๊ย !”
เพราะไม่ได้รู้สึกง่วงแต่แรก บวกกับคิดอะไรเพลินๆ วาดฝันวิมานที่สุดท้ายคงเป็นแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ เลยเผลอเอามือไม้ไปวางไม่เป็นที่เป็นทาง อย่างการเอาไปลูบวนที่ขาของคุณพี่
และก็ไม่รู้ว่าเพราะลูบเพลินไปหน่อยจนแอบขยุ้มขนหน้าแข้งคุณพี่เข้าหรือเปล่า เสียงของคุณพี่ถึงได้กระตุกสั่นเช่นนั้น
- Writer
