คุณหลวงอัฐ ตอนเมียเอก

05

“น้องขอโทษค่ะ ทำคุณพี่เจ็บหรือเจ้าคะ” ฉันได้รับคำตอบเป็นเสียงซู้ดซ้าด เหมือนกับว่าน้ำพริกบนสำรับวันนี้เผ็ดเกินไป กับท่าทางขยับตัวยุกยิกราวกับว่าไม่สบายตัวนักของคุณหลวง

“เจ็บน่ะไม่เจ็บหรอก” ว่าแล้วอัฐก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่

นี่ยังหัววันอยู่แท้ๆ แต่อารมณ์เขากลับเครียดขึง ตึงเขม็งจนกลางตัวปวดตุบๆ ทรมานชะมัด เกือบ ๓ วันที่กลับมาถึงเรือนก็เล่นรักชนิดที่ดุ้นชายไม่ได้พัก เสร็จกิจใหม่ๆ เลยปวดแสบปวดร้อน ต้องแอบให้ไอ้มิ่งไปหาสมุนไพรฤทธิ์เย็นมาให้เขาพอกประคบ

“ถ้าอย่างนั้นหรือว่าสร้อยจะทำให้เหน็บกินคุณพี่เจ้าคะ” ฉันรีบขยับตัวออกจากการนอนหนุนตักคุณพี่

แต่จังหวะนั้นเองก็ได้สัมผัสถึงบางอย่างที่ดูเหมือนอยากจะออกมาขยับขยายตัวด้วยเช่นกัน บางอย่างที่แข็งขึง ขึ้นรูปเป็นแท่งนูนเด่น ดันผ้านุ่งบุรุษเป็นลำ

“พี่ทำเรื่องขายหน้าเสียแล้ว” มันก็ออกจะขัดๆ เขินๆ อยู่บ้างที่มาตื่นตัวเอาตอนนี้ ตอนที่เมียนอนซมเพราะป่วยไข้อยู่

“คุณพี่... อยากหรือคะ”

เขาต้องหน้ามืดตามัวขนาดหนักไปแล้วเป็นแน่ ที่ได้ยินเสียงที่เมียเอ่ยถามเย้ายวน เชิญชวนเสียขนาดนั้น ยิ่งในมุมนี้ที่เขากึ่งนั่งกึ่งนอน ใช้แผ่นหลังพิงหัวเตียง กับสร้อยสุดาที่นอนราบอยู่ เสื้อที่เขาลงมือปลดกระดุมและแหวกด้วยตัวเอง ในตอนนั้นหวังเพียงเพื่อให้เจ้าหล่อนได้นอนหลับสบาย ไม่มีเนื้อผ้าแลกระดุมมารัดเต้าอวบให้อึดอัด

... บัดนี้มันช่างทำร้ายลูกกะตาของเขาเสียนี่กระไร

“ไม่เป็นไร น้องป่วยแบบนี้ พี่จะหักหาญเอาแต่ใจได้อย่างไร”

เขาตั้งใจว่าจะเลี่ยงออกจากห้องไป เพื่อจะได้ไม่ต้องทนเห็นความเย้ายวนตาของสร้อยสุดา แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น... !

“สะ... สร้อย อื้มมมม น้องสร้อย”

อัฐทั้งคราง ทั้งเปล่งเสียงที่สั่นกระเส่า ทันทีที่มือไม้อ่อนนุ่มของหญิงสาวกำลูบแท่งเนื้อผ่านเนื้อผ้าไหมชั้นดีของเขา

“ให้สร้อยช่วยนะคะ”

ชายผ้านุ่งถูกแหวกออก ทั้งที่ปมตรงสะเอวยังผูกดี ชั่วพริบตามือน้อยๆ ก็แตะต้องถูกเนื้อแท้ของเขาแล้ว อัฐสัมผัสได้เลยว่าความใหญ่โตของตัวเองมันเกินขนาดที่มือของเมียจะกำได้รอบ

“แข็งมากเลยค่ะ” ฉันออกจะตกใจนิดหน่อยที่ของของคุณพี่แข็งแกร่ง บึกบึนราวท่อนไม้ในเวลาเพียงไม่นาน

ใช่ว่าอยู่กินกันมาหลายปีจะไม่เคยพานพบ แต่ก็น้อยครั้งนักที่คุณพี่จะคึกคักได้เร็วจนน่าตระหนก เพราะส่วนมากคุณพี่จะลูบโลม หยอกล้อ และ ‘เล่น’ สนุกจนเพลิดเพลินกับเนื้อตัวของฉันเสียก่อน ซึ่งก็ใช้เวลาอยู่นานโขทีเดียว

คุณหลวงหนุ่มไม่ตอบสิ่งใด ได้แต่ขยับกายให้สบายขึ้น มองเมียสาวรูดกำ ลูบแท่งมหัศจรรย์ของเขาขึ้นลง จากบางเบา อ่อนโยน ก็เริ่มหนักมือขึ้นเรื่อยๆ

“อู้ววววว”

แต่สุดท้ายก็ทนกักเก็บซึ่งความกระสันไว้ไม่ไหว เมื่อส่วนที่หน้าตาเหมือนหัวเห็ดถูกสะกิดเกาถี่ๆ

“สงสัยในห้องสร้อยจะร้อนนะคะ คุณพี่ถึงได้หน้าแดงคล้ำ เหงื่อแตกพลั่กๆ ปากสั่นจนต้องเม้มไว้แน่นเชียว คิกๆ” ก็รู้หรอกว่าผัวกำลังเสียวได้ที่ แต่ฉันก็อดที่จะล้อเลียนไม่ได้ ทีอยู่ต่อหน้าคนอื่นละทำเป็นเข้ม พออยู่ในเรือนนอนกลับเป็นอีกแบบ

หลวงอัฐส่งสายตาคาดโทษแม่สาวซุกซน รอก่อนเถอะ ถึงทีเขาเมื่อใด จะทำให้แม่สร้อยเมียรักครางหงิงๆ ดิ้นพล่าน ร้องขอชีวิตกับเขาเลยเทียว

“เอ... หรือคุณพี่จะติดไข้น้องเข้าให้แล้วคะ ขนาดเนื้อตัวยังสั่นเทาเลย”

ปากเมียเขาหัวเราะคิกคัก ส่วนมือก็สะกิดเกาหัวเขื่องเขาไม่หยุด ยิ่งพอได้น้ำชายที่ไหลซึมออกมาจากส่วนหัวนั้นชโลมลูบคลึง เจ้าหล่อนยิ่งเพลินมือ ส่วนเขาเสียวจนใจแทบขาด

“วันนี้ อึก ! วันนี้น้องสร้อยของพี่เป็นอะไรไป ทำไม...”

“ทำไมถึงกล้าเริ่มก่อนน่ะเหรอคะ อาจเพราะสร้อยยังมึนงงกับพิษไข้อยู่กระมัง” ไม่ใช่หรอก แต่แรกเริ่มฉันก็ไม่ได้ป่วยอะไร แค่เสียใจ น้อยอกน้อยใจตามประสาแม่หญิง ที่ผัวมีเมียมาก เลยละเลยฉันไปบ้างก็เท่านั้น

“ซู้ดดดด... ถ้าพี่บอกว่าอยากให้เมียเป็นไข้ตลอดทั้งปีนี่ พี่จะดูเป็นผัวชั่วเกินไปหรือเปล่า”

เขาหลับตาพริ้มอีกครั้งซึมซับกับความหฤหรรษ์ที่เกิดขึ้นจนดวงตาพร่าเลือน ในหัวแทบคิดอะไรไม่ออก หากบอกว่าในบรรดาเมียๆ สร้อยสุดารู้ใจเขาที่สุดก็คงไม่ผิดนัก

ทั้งที่เจ้าหล่อนตบแต่งเข้ามาตอนอายุยังน้อยมาก แต่กลับต้องรับหน้าที่เป็นแม่เรือน ดูแลเขาที่มีสารพัดเรื่อง ดูแลเจ้าคุณพ่อกับเจ้าคุณแม่เขา ปกครองบ่าวไพร่ในเรือน ความสดใส อ่อนเดียงสาของสร้อยสุดาก็เริ่มหายไป จนในที่สุดเหลือเพียงแม่นายสร้อยสุดาผู้เคร่งขรึม เจ้าระเบียบและเข้มงวด

“น้องเองก็อยากเป็นไข้แบบนี้ไปตลอดเหมือนกันค่ะ”... จะได้รับใช้คุณพี่ให้ถูกใจและได้อยู่กับคุณพี่มากกว่าที่ผ่านมา

ฉันอุบอิบเหมือนพูดกับตัวเองซะมากกว่าที่จะตอบโต้ผู้เป็นผัว และเพื่อเลี่ยงการแสดงความอ่อนแอ งอแงไม่สมกับเป็นเมียเอกคุณหลวง เลยทำในสิ่งที่ชายโปรดปรานเป็นที่สุด เมื่อทำแล้วเขาจะเลิกสนในทุกสิ่ง เมียคนอื่นๆ ก็ปรนเปรอคุณพี่ด้วยวิธีนี้เช่นกัน หลายต่อหลายค่ำคืนที่ฉันบังเอิญผ่านไปได้ยินเสียงร้องโหยหวนเหมือนเสือที่บาดเจ็บของคุณพี่ ก็เดาได้ไม่ยากหรอก ว่าข้างในกำลังเกิดสิ่งใดขึ้น

“น้องสร้อย นะ... น้อง สร้อย โอ้วววววว”

เขาครางแทบไม่เป็นภาษาคน เมื่อปากอ่อนนุ่มครอบลงบนองคชาตแห่งความเป็นชาย สร้อยสุดาช่างรู้จังหวะจะโคน รูดปากลงไป กดเม้มตอนดึงออก ไม่ช้าหรือว่าเร็วจนเกินไป... นี่เมียเขาเก่งกาจขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน

“อึก... อ๊อกๆๆ”

เสียงปฏิบัติการสวาทกับเสียงครางเข้ม สอดประสานกันดั่งดนตรีชั้นเลิศ

“เอาอีก น้องสร้อย เอาอีก ลึกอีก”

หัวบานใหญ่ที่ชุ่มโชกไปด้วยน้ำลายสาว หยดย้อยไหลซึมออกมาจนเลอะไปทั้งสองมุมปาก เกิดเสียงดังคล้ายคนอยากอาเจียนเต็มทน ด้วยความยาวขององคชาตบวกกับความใหญ่โตคับปาก ยังถูกมือใหญ่ทั้งสองกดศีรษะนั้นโยกเข้าหากึ่งกลางลำตัวชายอีก

“พี่ขอโทษ”

หลวงอัฐรู้ตัวเมื่อถูกกระชับมือที่กดอยู่ตรงหัวเมีย แล้วจับโยกไม่หยุด พอเริ่มควบคุมความเสียวซ่านได้ ถึงเห็นว่าหน้าแม่สร้อยแดงก่ำอย่างคนที่ทรมาน เหมือนจะหายใจไม่ออก น้ำหูน้ำตา กับน้ำลายรวมกับน้ำสวาทชาย เลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปทั่ว ใบหน้าสวยสาวจึงแทบดูไม่จืด

นี่แน่ะ...