“มืดขนาดนี้แล้ว ทำไมสร้อยถึงยังไม่กลับ”
บอกไม่ได้ว่าอัฐถามใคร ท่าทางกระวนกระวายตลอดทั้งเย็น ใครก็ยากจะเข้าหน้าของคุณหลวงหนุ่มติด ทำให้ไม่มีเมียคนไหนกล้าเอ่ยเรื่องที่รู้ว่าจะทำให้ผัวโกรธาขึ้นมา
“น้องขอประทานโทษค่ะคุณพี่อัฐ มัวแต่วุ่นเรื่องในเรือน ไม่รู้พี่สร้อยจัดการคนเดียวยังไงไหว คนเหนือคนจริงๆ เลยลืมเรียนคุณพี่เรื่องสำคัญเลย” วิมาลาวิ่งวุ่นจนหอบจากการจัดการเรื่องโน้น เรื่องนี้ จนมือเป็นระวิง ไหนจะใกล้เวลาสำรับเย็นอีก
“น้องลืมอะไร”
“เรื่องพี่สร้อยน่ะค่ะ คือน้องลืมบอกว่าวันนี้คุณพี่สร้อยจะไม่กลับเรือนนะคะ มีคนจากบ้านเก่ามาแจ้งว่าคุณหญิงแม่ของพี่สร้อยป่วย คุณพี่สร้อยเลยกลับไปดูแล”
เมื่อสืบสาวไล่เรียงความจนกระจ่าง อัฐก็รู้ว่าสร้อยสุดาจงใจไม่บอกกับเขาเอง เมื่อคืนจนถึงเช้า มีเวลาตั้งมากมาย ถ้าหากเธอมีแก่ใจนึกถึงเขาสักหน่อย คงไม่แอบไปแบบนี้ ท่าทางเขาจะใจดีเกินไป
“เอายังไงดีขอรับคุณหลวง”
