คุณหลวงอัฐ ตอนเมียเอก

08

สีหน้าหลวงอัฐเปลี่ยนไปชั่วพริบตา แต่ไม่นานก็ปรับกลับมาให้เป็นดังเดิม เพิ่มเติมคือรอยยิ้มบางเบาที่มุมปาก เขาก็เหมือนดั่งชายฉกรรจ์ทั่วไป ชอบความท้าทาย อะไรที่ทำให้ประหลาดใจ อยู่กินกันมาหลายปี เขายังมองแม่สร้อยสุดามิออกทั้งหมด บางทีเจ้าหล่อนก็ไม่ต่างจากเด็กสาวทั่วไป ซุกซน ขี้เล่น สดใสดั่งดอกไม้แรกแย้ม แต่หลายๆ คราแม่สร้อยก็เหมือนบุตรสาวผู้ดี มีตระกูลทั่วไป เรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ จะคิดจะทำสิ่งใดก็รอบคอบ ไปเสียจนน่าอึดอัด

ใช่ว่าจะไม่ดี แต่เขากลับอยากให้เจ้าหล่อนเป็นตัวของตัวเอง แสดงอารมณ์ออกมาแบบไม่ต้องเกรงกลัวสิ่งใด รวมถึงที่กลัวว่าเขาจะไม่พึงใจด้วย แบบนั้นย่อมมีเสน่ห์กว่ากันมาก...

“คุณพี่...”

ฉันไม่เข้าใจว่าทำสิ่งใดผิด ผัวถึงได้หยุดกิจกรรมสวาทลง แต่ฉันคงคิดมากไป เพราะเพียงไม่นาน ชายกลางของผ้านุ่งชายที่คุณพี่พันอยู่ก็ถูกแหวก ฉันเบือนหน้าหนีเล็กน้อย เมื่อแท่งเนื้อสีดำมะเมื่อมเปิดเผยต่อสายตา

“น้องจะยินยอมหรือไม่”

“เหตุใดต้องถาม”

ฉันย้อนตอบอยู่เพียงในใจ สภาพเนื้อตัวสาวเปล่าเปลือย นอนแบอ้าซ่า อล่างฉ่างอยู่บนเตียงที่เปียกชุ่ม เฉอะแฉะไปด้วยน้ำคาวสาวกับน้ำลายชาย เสียขนาดนี้ ฉันจะยังมีหน้ามาเล่นตัวอีกหรือไร

“อู้ว... อึก !”

ฉันผวาเพราะความเสียว เมื่อคุณพี่อัฐใช้เจ้าหัวบาน แข็งปั๋ง อุ่นจัด แถมยังเปียกชื้นยืดเยิ้ม ทิ่มลงมาที่นวลนางแสนบอบช้ำ

“อ๊ะๆๆๆๆ”

ฉันไม่รู้จะทำสิ่งใดได้ดีไปกว่าการสานสบตาผัวรัก ที่ทั้งหน้าตอนนี้แดงก่ำ ดูทรมานและต้องการอย่างที่สุด ใบหน้าหล่อเหลาที่ชนะใจฉันตั้งแต่แรกพบ กำลังเข้มขมึง เส้นเลือดข้างขมับนูนชัด เต้นตุบๆ

“ซู้ดดดดด คุณพี่ขา น้องจะขาดใจตายเสียตอนนี้”

ฉันมิได้กล่าวเกินจริงเลยสักนิด เนื้อตัวที่ควบคุมไม่ได้กำลังบิดส่ายด้วยความทรมานอย่างแสนสาหัส ยิ่งมาถูกคร่อมทับ กักกดให้ขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้จากร่างแกร่ง ยิ่งสร้างความกระสันสุดแรงต้าน

“พี่ก็อยากเย่อให้น้องขาดใจตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอดเช่นกัน”

ไม่รู้ว่าเขาไปขุ่นเคือง คั่งแค้น หรือน้อยอกน้อยใจอะไรสร้อยสุดานัก จึงได้เปรยแบบนั้นออกไป ในขณะที่ทิ่มตำแท่งสวาทถูขึ้น ไถลงบนกลีบช่อสาวแบบแรงๆ หาได้มีความปรานีสักนิด ยิ่งเห็นเมียดิ้นเร่า ทุรนทุราย มือเกร็งจิกจนผ้าปูฟูกแทบขาดกระจุย เขายิ่งลงมือ (แท่งเนื้อนั่นแหละ) หนักขึ้น

“อ๊ะๆๆๆ อ๊า อื้อ เจ็บ... แสบ เจ็บ แสบประร้อนเจ้าค่ะ”

เมียเขาร้องอุทธรณ์ด้วยใบหน้าเหยเก ทรมาน หยดน้ำใสๆ หลั่งรินหางตา แต่เขาก็ยังมิหยุดจับเจ้าโลกฟาดเพียะๆ ลงไปบนเครื่องเพศของเจ้าหล่อน

ที่บอกว่าทั้งแสบ ทั้งร้อนนั้น เขาเชื่อว่าสร้อยสุดาไม่ได้กล่าวเกินจริง เมื่อเกิดการเสียดสีรุนแรง ความร้อนย่อมปะทุเป็นธรรมดา นี่หากเกิดประกายไฟได้ มีหวังเรือนเขาคงมอดไหม้จากเพลิงพิศวาสเป็นแน่

มือน้อยๆ ยกขึ้นมาปิดปากกันเสียงสะอื้น และเสียงครางไว้

“ฮื่อ...”

ฉันจะทำสิ่งใดได้เมื่อคุณพี่ดูดุดันจนน่าตกใจ แม้จะเสียดเสียว ซาบซ่านไปพร้อมๆ กับความเจ็บแสบ แต่ก็เกรงว่าน้องสาวจะบอบช้ำจนใช้งานต่อมิไหว จะร้องระบายความสุขสมสะท้าน ก็กลัวคนภายนอกจะได้ยินและเอาไปพูดต่ออีก

“โอ๊ะ !!”

ระหว่างที่กำลังขบคิดอย่างหนัก ว่าควรดีดดิ้นให้สมกับความเสียวที่ได้รับ หรือจะนอนกระมิดกระเมี้ยนอย่างที่เคย สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

ซูดดดดด...

เสียงราวซดน้ำแกงครั้งแล้วครั้งเล่า ดังจนฉันอดคิดไม่ได้ ว่าน้ำแกงหม้อนี้คงรสชาติดี ถูกปากคุณพี่อย่างที่สุด เชิงกรานของฉันบิดเกร็ง เพราะต้องพยุงตัวกลัวจะตก ทั้งที่ไม่จำเป็นเลย เมื่อคุณพี่ยกช้อนบั้นท้ายของฉันขึ้นสูง แล้วประกบรับด้วยปาก ดูดซดหม้อแกงของฉันอย่างตะกละตะกลาม เหมือนต้องการปลอบประโลมที่ก่อนหน้า ทำรุนแรงกับหม้อสาวเกินไปหน่อย

“ทำไมถึงได้หวานนัก”

อัฐพึมพำกับตัวเองอย่างแสนจะขัดใจอยู่หน่อยๆ เขาเป็นใคร ? ชายที่เจ้าเสน่ห์สุดแห่งพระนครเชียว ขึ้นชื่อเรื่องความเก่งกาจเหนือชายใด มีเมียมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่กลับต้องพ่ายแพ้ต่อเมียเอกคนนี้ คนที่ทำท่าเหมือนรักใคร่สนใจเขาน้อยที่สุด ในบรรดาเมีย

“คุณพี่ ยะ... อย่ามองเยี่ยงนั้นสิเจ้าคะ น้องอาบน้ำตั้งแต่ยังไม่รุ่งสาง เวลานี้กลัวว่าจะมีกลิ่น” แน่นอนว่าสิ่งที่คุณพี่จับจ้องด้วยสายตาหยาดเยิ้ม กระดกลูกกระเดือกขึ้นลงหลายต่อหลายครั้งติดกัน ย่อมไม่ใช่หน้าของฉัน

“พี่ต้องการน้อง”

เมื่อความปวดหนึบตรงใจกลางร่างเขาร้องประท้วง สุดท้ายอัฐก็ยอมศิโรราบต่อความต้องการ สร้อยสุดาสะสวยไปทั้งเนื้อทั้งตัวเยี่ยงนี้ ยิ่งเครื่องเพศที่แม้จะผ่านการใช้งานจากเขามาหลายปี ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะทำอะไรเจ้าหล่อนได้

“นะ น้อง... น้องก็ต้องการคุณพี่เช่นกันเจ้าค่ะ”

นี่อาจมิใช่ครั้งแรกที่ฉันยอมเปิดเปลือยความต้องการออกไป แต่ฉันเองก็จำไม่ได้แล้ว ว่าเคยเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงเย้ายวนที่ใช้จริตปรุงแต่งขึ้นมา พร้อมกับส่งสายตาเชิญชวนดั่งหญิงร่านไปให้ผัว แบบที่เพิ่งทำไปหรือไม่

“อย่างนั้นพี่จะเอาน้องให้หมดแรง ให้ขาถ่าง ให้เดินหนีบดั่งแม่หญิงคนอื่นมิได้ ให้ปวดแสบปวดร้อนชนิดที่เข้าส้วมไม่ไหว”

“คุณพี่ได้โปรดปรานีน้อง” แน่นอนว่าการร้องขอความเห็นใจครั้งนี้ เต็มไปด้วยความเสน่หา ยั่วยวนและเชื้อเชิญให้อีกคนกระหน่ำรักเข้ามาได้อย่างเต็มที่

ช่วงล่างสาวถูกหย่อนวางลงบนฟูกอีกครา ต่อมาเป็นแท่งหฤหรรษ์ขนาดเกือบเท่าแขนเด็ก ที่ไม่ว่าจะได้ร่วมเสพกามากับหญิงคนไหน ก็ทำเอาพวกหล่อนฉีกขาดในครั้งแรกๆ เสมอ กำลังจดจ่ออยู่ปากทางนั้น

“อ๊าาาาาาาา”

แค่จินตนาการว่าเขาได้กระแทก กระทุ้ง และกระทั้นเข้าไปในช่องทางคับแคบ ครั้งแล้วครั้งเล่า เห็นภาพเมียหัวสั่นหัวคลอนรองรับความรุนแรง หนักแน่นของเขา เส้นขนทุกเส้นบนตัวก็พากันลุกพึ่บพั่บเพราะความกระสันแล้ว

“อึก...”

ฉันเกร็งบั้นท้ายและกระถดตัวหนีเล็กน้อย เมื่อรับรู้ถึงหัวบานเขื่องที่แหย่ชำแรกอยู่ตรงรูสวาท เป็นแบบนี้เสมอมา ไม่ว่าจะผ่านสมรภูมิรักกับผัวมากี่ครั้ง ก็หนีไม่พ้นความรู้สึกตึงปริ ราวกับร่างกายจะฉีกออกเป็นสองส่วนเสมอ ในการเปิดทางเพื่อหลอมรวมรัก

ในขณะที่อีกคนนอนแบรอรับการชำแรก และอีกคนกำลังเตรียมเดินหน้ากำศึกสวาท สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...