“ไง... เจ้าชานม ไม่ได้มาหาซะนาน อ้วนขึ้นเยอะเลยนี่” ฉันย่อตัวนั่งลงภายในซอกตึกหลังคณะ ลูกแมวตัวเล็กถูกอุ้มขึ้นวางบนตัก เสียงฟ้าคำรามเบา ๆ บ่งบอกว่าฝนกำลังตั้งเค้า ฉันเงยหน้ามองท้องฟ้าครึ้มเป็นจังหวะที่มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาด้านหลัง
“เธอสินะ ดาวคณะวิศวะที่กำลังเป็นข่าว”
ฉันถอนหายใจแล้ววางเจ้าชานมในบ้านหลังเล็กของมันก่อนลุกขึ้นยืน ฉันมองกลุ่มผู้หญิงสามคนที่ไม่คุ้นหน้าและไม่เคยรู้จัก พวกนี้คงจะเป็นหนึ่งในบรรดาแฟนคลับของโลกิ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันโดนถามแบบนี้
“เดี๋ยวสิยะ รุ่นพี่พูดด้วยไม่ได้ยินเหรอ? มันจะอวดดีเกินไปแล้วมั้ง?” ผู้หญิงผมสั้นยืนหน้าสุดคว้าแขนฉันที่กำลังเดินผ่านหน้าพวกเธอ แรงบีบที่แขนไม่ได้มากแต่ปลายเล็บที่จงใจจิกผิวเนื้อฉันนี่มันออกจะเกินไปหน่อยนะ
“มีอะไรกับฉันคะ?”
“อ้อ มีสิ ฉันจะมาเตือนเธอ เลิกยุ่งกับโลกิซะ” ผู้หญิงผมสั้นคนนั้นบอกเสียงต่ำ เธอปล่อยมือฉันแล้วถอยหลังเพ
