EP 22.2
หนี
..................................
ก๊อก ๆ
"อรุณสวัสดิ์เจ้ามนุษย์" เสียงน่ารำคาญที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นที่นอกหน้าต่าง ซึ่งพะพายไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าคนนั้นเป็นใคร เขาก็คือเจ้าปีศาจจอมวุ่นวายที่มักจะมาก่อกวนเธออยู่เสมอ ซึ่งพะพายไม่เคยดีใจที่ได้เห็นเขาขนาดนี้มาก่อนเลยตั้งแต่ได้รู้จักกันมา
"สวัสดี" เป็นครั้งแรกที่พะพายกล่าวทักทายปีศาจกลับ ซึ่งมันทำให้เขาแปลกใจเล็กน้อย
"มนุษย์ผู้แสนต่ำต้อยในที่สุดก็รู้จักนอบน้อมเสียทีสินะ" เอลฮาคินเอ่ยอย่างหยอกเย้า ก่อนจะปีนขึ้นมานั่งบนขอบหน้าต่างห้องด้วยท่าทางสบาย ๆ แต่ทว่าเมื่อเห็นร่างเล็กเต็ม ๆ ตา เขาก็ชะงักไปเล็กน้อย
'ไม่ยอมประทับตรา แต่เลือกที่จะตีตรวนแทนสินะ'
'ไม่ยอมประทับตรา เพราะกลัวจะเสียนางไป แต่เลือกที่จะตีตรวนกักขังนางไว้ให้อยู่ข้าง ๆ กายแทน'
"สงสัยหรอ?"
"นี่คือพันธนาการแห่งรักไงล่ะ" พะพายเอ่ยเสียงเศร้า ก่อนจะคลี่ริ้มยิ้มบาง ๆ ออ
