THE LOST HEIRS

The Lost Heirs: 19

Christina's pov ( Scarlet dianna's Mother )

Bakit ba napunta pa sa gantong sitwasyon?! Oo! Aaminin ko ako ang may kasalanan kung bakit nawala ang anak ko samin. Bakit diko na hinayaan na humantong sa ganito!! Naiiyak na lang ako. Nag sisisi sa pag taboy sa anak ko!! What have i done.

What have i done!!

This is all my fault. Kung nakinig lang siguro ako sakanya. Hindi kame hahantong sa ganito. Hindi!

Napa upo na lang ako sa sofa at sapo sapo ang mukha. Nag sisisi ako sa mga nagawa ko. Sa nagawa kong pagtaboy sa anak ko. Sa pag kakamali na nag nakaw sya. Nakinig dapat talaga ako sa kanya. Hindi ko naman din alam na, intensyon nya kameng sirain!!

Hinding hindi ko sya mapapatawad dahil sa nagawa ko sa anak ko.

" Hon, stop crying! kukunin natin sya ah, kukunin natin sya! "

" How should i stop?! Ako ang may kasalanan. Ako!! "

" Don't blame your self hon. Stop crying now! " saad nito at dinaluyan ako. He hug me pero tuloy pa rin ako sa pag iyak. I hate it! I hate myself!!

Hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Oras na may nangyari sa anak ko.

" Ma? " saad ng pangatlo kong anak. Nakita ko ito nakatayo sa hagdan. " What happen Dad? Bakit umiiyak si Mom? "

" Alam mo naman ang nangyare anak diba? Pabayaan nyo muna kame dito. " saad ng asawa ko. Tahimik lang ako at patuloy na umiiyak. " Go back to your room! "

Alam kong wala na ang anak ko. Dahio niyapos na lang ako ng asawa ko. Ramdam ko din ang mga labi nya sa akin. Mas lalo akong naiyak!!

' Sorry prinsess hindi ka dapat pinalayas ni Mommy. Kaya't kung nasan ka man, please come back! Iniintay ka na ni Mommy at Daddy '

" don't worry hon, ipapa investigate ko anak natin. Para makita na agad natin sya. " napa tingin ako dito at niyapos ito. Diko talaga alam ang gagawin ko pag nawala ang asawa ko.

" I love you! "

" I love you too!! " pag sagot nya sakin. Naramdaman ko na lang ang labi nya sa labi ko. At medjo nag tagal kame sa pag halik. " Hahanapin ko ang anak natin. "

" Ibabalik ko sya dito!! " saad nya at hinalikan nya ako sa noo.

~~~~~~~

Someone'e pov

" Ma'am here is the files that you need. " my secretary said. " Okay thank you! " pag tugon ko naman dito. Nilagay ko lang ang papeles sa table. At nag isip isip. Natatawa na lang ako!!

Ano kaya ang reaction at mararanasan nila. Oras na hindi sila nakilala ng anak nila? Tsk!! Mga ka awa awa na Walcker!!

Tumayo ako at pumunta sa anak ko.

Hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin sya!! Napaka ganda talaga ng anak ko. Hinaplusan ko ang buhok nito at hinalikan sa noo.

" Helena!! How are you. " saad ng kaibigan ko. " Well, im always fine! " saad ko at ngumiti dito. Nakipag kwentuhan lang ito.

" Mukhang blooming ka naman ata? " saad nitonsa akin ng maka upo kame. " Siguradong naka hanap ka na ng makakapang asawa mo? " ngisi naman na saad nito. Aba nga naman talaga!!

" Ikaw talaga hindi ano!! Mag aasawa lang ako kung si Ricky lang naman. "

" Hanggang ngayon sya pa rin? "

" Why not! Kung nahanap kona ang anak naming dalawa? " saad ko at natawa ng slight. Ricky should be my husband. Kung hindi lang umepal ang Christina na yun!!

" Anak? grabe naman balita yan. Nakaka shock! Ang alam ko kase nakita at nahanap na nila ang anak nila. Remember yung naitapon mong bata? Tapos may anak din pala sya sayo? oh. my. gosh!! "

pagpapaliwanag nito sakin.

~~~~~~~~

Princess Nicole's pov

Nagising ako sa kwarto ko. No! Kaninong kwarto ito? This is not mine?! Wag mong sabihin na nasa kanila ako?! No way!! Bumangon ako at tinignan ang paligid. It's nice. Pasok naman sa standard ko ito?

At paniguradong wala ako sa kanila.

Teka nga nasan ba talaga ako? I should know kung nasan ako. Napa hawak ako sa ulo ko. Bakit diko ma alala kung sino ako?!

" Oh, my princess. Your already awake! "

" P- princess? W- who are y- you? "

" Oh my, Princess im your Mom!! Don't you remember me? Kagagaling mo lang london ganyan kana? " tampo na saad nito sakin. London? Galing ba talaga akong london?

di bale.

" I remember now, sorry Mom! Jetlag eh. " matamlay kong saad. Actually! Diko sya kakilala. Even my name diko ma alala diko maintindihan. Tsk!

Nakita ko naman itong pumunta sakin at dinaluyan ako. " tampo na si Mommy nyan sige ka. "

" Mommy naman eh!! Pagod lang po ako, kayo napo nag sabi galing po akong london. " saad ko at niyakap ko ito.

Diko alam ito, pero may kamukha sya pero diko kakilala kung sino.

" Come, we will eat! Alam ko gutom kana. " saad nito sakin kaya napa ngiti ako.