เลิกงานแล้ววรดาไม่รอให้ชลิตเอ่ยปากเรื่องลาออกแก่เธอ แต่หญิงสาวชิงเป็นฝ่ายยื่นใบลาออกเอง เพราะไม่อยากสร้างความลำบากใจให้เจ้านายหนุ่ม เธอรู้แล้วว่า ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นเมื่อวานเป็นฝีมือของชรัน พอรู้แบบนี้เธอก็ยิ่งรู้สึกผิดต่อชลิต
ชลิตรับซองสีขาวจากเธอ สีหน้าฉายชัดความรู้สึกผิด ทำเอาวรดายิ่งไม่สบายใจ จึงบอกเหตุผลแก่เขาด้วยรอยยิ้ม
“ดิฉันมีเหตุบางอย่างที่ต้องลาออกค่ะ หวังว่าท่านรองคงเข้าใจนะคะ”
“ผมขอโทษนะครับที่…” ชลิตหยุดประโยคไว้ด้วยความรู้สึกผิด แต่ในคราวเดียวกันก็รู้สึกใจหาย ยอมรับว่าช่วงเวลาที่วรดามาทำงานที่นี่เขามีความสุขมาก เขาอยากมาทำงานแต่เช้า เพื่อจะได้มาเห็นใบหน้าหวานๆ ของเธอ รู้ว่าการแอบรักเมียคนอื่นเป็นสิ่งที่ไม่สมควร แต่บางครั้ง ความรักมักเล่นตลกกับคนอย่างเขา นึกเสียดายที่เจอเธอช้าไป ทั้งที่พวกเขาก็อยู่ในวงสังคมเดียวกัน ทำไมเขาถึงไม่มีโอกาสได้รู้จักเธอกันนะ สวรรค์ช่างแกล้งก
