KABANATA 133

1156 Words

Kabanata 133             Helen’s POV             Magsasalita pa sana ako nang biglang magbukas ang pinto ng salas, nakaramdama ako ng labis na pagkakaba nang iluwa ng pinto si Bernardo.             “Dad,” naramdaman siguro ni Harvey na nawala ako saglit sa aking sarili at namayani ang kaba sa akin, kaya siya na mismo ang bumati sa ama niya. Sumunod naman si Lee na lumapit sa ama niya saka nagmano.             Akala kong ligtas na ako kay Bernardo, pero hindi pa pala.             “Mukhang may pinag-uusapan kayong sobrang seryoso,” bungad niya na sa akin lang ang mata niya nakatingin. Kinalma ko ang aking sarili at palihim na huminga ng malalim saka kaagad na nag-angat ng ulo at sa kanya na ako nakatingin.             “Kinakamusta ko lang ang mga anak natin sa kanilang pag-aaral, Swe

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD