In A Heartbeat

Chapter 07

Vixen

“It turns out that your Christmas evening one night stand became your Miss Everyday. Seryosohan na ba 'to, Vixen? Si Ida na ba yung magdadala sa realization na matanda ka na at kailangan mo na magpakasal saka bumuo ng sariling pamilya?”

Umiling ako bilang sagot kay Jam. We're in gym right now doing our work out session to burn all of those holiday fats we ate. Kailangan ko pa din maging fit para naman hindi mabawasan ang taglay kong kagwapuhan. Para hindi mawala sa market kahit na malaki naman na ang aking ipon. Mabuti at naaya ko si Jam na ayaw nalalayo sa asawa niya. Maselan na naman kasi ang pagbubuntis ni Coffee kaya alalang-alala itong kaibigan ko. I stopped from running then took a rest for awhile. Dinampot ko yung water flask ko at uminom mula doon bago nagsalita.

“We're friends, and neighbors.” I said to him which he didn't take it. “Friends with benefits lang mayroon sa 'min. Hindi kami katulad ng iba na lumalabas para makipag-date sa isa't-isa. No attachements. It's just a plain sex.”

“If Coffee is here, and heard you saying that, man, she'll probably strangle you to death.” Huminto din si Jam sa pagtakbo sa thread mill. I stretched out my leg and massage it gently. Lately, palagi ng nasakit iyon ulit at hindi ko alam kung dahil ba sa dating aksidente na ako din naman ang may gawa. That was eight years ago. Sinabihan ako ng doctor ko noon na hindi naman na sasakit pa iyon once na ma-operahan. “What's the matter?”

“It's aching but the pain is tolerable. Don't worry about this. Baka na-sobrahan lang ako sa pagtakbo,”

“At sex.” Dagdag ni Jam na dahilan para batuhin ko siya ng tuwalya. “Ida is fine and I never saw you this happy before.”

“Korny mo!” Singhal ko sa kanya. I'm happy at hindi si Ida ang dahilan noon. Siguradong sigurado ako sa bagay na iyon.

“Those sparkling eyes of yours can tell that I'm not lying. Kahit sino mapapansin iyan, bro.” Binato ko siya ng tuwalya ulit dahil talagang hindi niya ako titigilan sa mga espekulasyon na 'di naman totoo. Simula ng magka-girlfriend, ma-engaged, ikasal at mag-anak itong best friend ko sobra-sobra na ang pagiging romantiko. What exactly Coffee did to my best friend? “Don't let this slip away again. Do everything to make things works out for the two of you and please visit a doctor as soon as possible. Your knees needs to be checked.”

I opened up my water flask and drink from it again. Nabaling ang atensyon ko sa cellphone ko na kanina tunog ng tunog. Ida's name keep on flashing in the screen. What does she need? We agreed not see each other for a while. Palagi na lang daw kasi kaming nauuwi sa pakikipag-s*x sa isa't isa. Para hindi daw siya manawa, iyon ang naisip na paraan niya. Hindi pa 'man kami nakaka-isang linggo na 'di nagkikita, eto na siya at natawag.

“Hey, what's up?” sabi ko sa kabilang linya.

“Nasa ospital ako. Pwede mo ba akong puntahan?” Nangunot ang noo ko saka inalis sa tainga iyong cellphone. Si Ida ba talaga itong kausap ko? Why would she call and ask me to visit her in the hospital? “Saint Vixen Tolentino, I badly need you here!”

“Okay. Where is that?” Nung sinabi niya kung saan, agad ko nilipon ang mga gamit ko saka nagpaalam kay Jam. Ida didn't elaborate what happened to her why she ended up in the hospital. Buong biyahe tuloy papunta doon ay nag-iisip ako. When I parked my car, I immediately run towards the emergency room. Doon yung sinabi ni Ida na location niya kanina nung magkausap kami sa cellphone. Ang hindi maipintang mukha niya ang nabungaran ko ng pumasok ako doon.

“You're her husband? Great, nagpunta kasi siya dito ng walang kasama at hangga't wala pa siya sa normal room hindi siya pwedeng mag-isa. I want you to fill this up. Babalik ako para dalhin siya sa xray room.” Tuloy-tuloy na sabi nung nurse na kasama ni Ida saka mabilis kaming iniwan pagkabigay sa akin ng form.

“What the hell is this, Ida?” tanong ko sa kanya.

“We're literally in hell here, buddy. Ayaw kasi nila ako asikasuhin ng walang kasama. May shift si Joy at ikaw lang ang kilala ko na maari akong puntahan dito.”

“Husband? Really?” I saw her rolled eyes. “What shall I put here?”

“Akin na 'yan. Ako na mag-fill up dahil kaya ko naman.”

“Ano ba nangyari sa 'yo?”

“Nadulas ako kanina sa banyo. Inaantok pa kasi ako at iihi lang dapat kanina.” Kwento niya sa nangyari kanina. Maaga akong umalis kanina at sinundo pa si Jam sa bahay nito. “Mabuti na lang pumasok yung batang tsismoso na kapitbahay ko. She called 911.” Gusto kong matawa pero mukhang masama ang pagkakadulas niya. She can't hardly move in that bed. Kamay lang talaga niya ang gumagalaw. “Pwede kang tumawa dahil sa katangahan ko,”

“Bakit mo sinabing asawa mo ako sa nurse na 'yon?”

“I have no choice. Family members lang allowed na lumapit sa akin at wala akong pamilya dito sa Manila.”

“Great. Now, we're husband and wife.”

“Just for this f**k**g document here.” Hindi na ako nagsalita pa. “As if naman na gusto kitang maging asawa. Hello, we're just f**k buddies! Unless type mo yung nurse kaya ka ganyan,”

“May tinurok na ba silang gamot sa 'yo? You're hallucinating there, buddy. Ano bang klaseng ospital ito at hindi ka 'man lang maasikaso?” I'm kinda pissed off now because she's been here since this morning yet no one is assisting her. “I'll continue filling up that.” Sabi ko saka kinuha sa kanya ang form. I did some research about Ida so I know details such as birthday, parents name and address. Even the company where she works, I know that too.

“Ang hot mo pala mapikon,”

“You're really hallucinating,” wika ko saka inayos na ang lahat para sa admission niya. This crappy hospital made do a lot of work before I could get a private room for Ida. This is getting insane, Vixen. First, you bought her a bed. Second, treat her always and now this. Gawain na talaga ito ng boyfriend hindi ng f**k buddy lang. Titigilan ko na ba ito? Ugh, ang hirap mag-decide!

~•~•~

Ida kept on saying that she's fine there alone but I can't just leave her there. Especially now that she dislocated her left foot and got bruises at the lower back. Paano siya kikilos na mag-isa? Bakit kasi tumatayo sa kama na hindi pa gaanong gising? At yung sabon, what the hell is doing that on her bathroom floor? Siya lang ang babaeng kilala ko na sobrang OC sa mga gamit kaya ayokong maniwala na nakaligtaan niyang imisin ang mga gamit panligo.

“I called my mom to watch you here.” sabi ko habang inaayos yung humidifier sa kwarto niya.

“What? Bakit mo ginawa iyon?” Hindi niya makapaniwalang sambit.

“I can't leave you alone here. You needed a help when going to the comfort room.”

“Hindi naman ako baldado saka Mama mo 'yon. Baka mamaya awayin na naman ako ng kapatid mo dahil dito. Hindi ko pa din nalilimutan yung ginawa niya sa 'kin noon,”

“It's my mom not Leandra. She's nicer than my sister. May recording ako tomorrow outside Metro Manila. Two days akong mawawala kaya walang kang immediate family dito. You want me to take you back in Quezon Province.”

“No, dito lang ako I mean sa bahay na lang at tatanggapin ko na kahit kasama ang Mama mo,”

“That's my girl.”

“As if I have other choices,”

“You don't have. I'll ask Jam to let my Mom borrow Avery para may kausap ka pang iba. For sure naman na hindi ka papansinin ni Leandra. It's a world war when two bitches collide.” Binato niya ako ng unan dahil sa inis. Nag-usap lang kaming dalawa ni Ida habang hinihintay kong dumating si Mama. Hindi naman kasi gaanong kalayo yung ospital sa family house namin at wala din masyadong ginagawa si Mama sa bahay aside from taking care her plants. “Here she is,” I said when my Mom entered Ida's private room.

“Okay lang ba siya?” Iyon agad ang tanong sa akin ni Mama.

“She fine just got a dislocated left foot and bruises at her lower back.” sagot ko saka tumingin kay Ida. Lumapit agad ito kay Ida saka hinaplos ang buhok sunod ang pisngi. “I'll leave her to you for a while. I hope that's okay to you.”

“There's no problem with that. Isang araw lang naman siya dito, right?” Tumango ako bilang sagot sa tanong uli ni Mama. “Sa bahay na lang siya magpagaling kasama ko. I got a call from Jam that he'll let Avery stay there also.”

“Great at least I'm relieved now.”

Hinayaan ko lang na mag-usap si Ida at ang Mama habang inaayos ko ang schedule ko. It wouldn't be a complict if the shooting is not out of the town. Kaya ko sana batayan si Ida kahit nasa flat niya lang siya naka-stay. This independent girl I got won't bother asking a help from her family. Ayaw nga nitong napapag-usapan ang mga ito. Basta ang huli niya lang na-kwento, hindi pabor ang mga magulang niya sa mga desisyong ginagawa sa buhay.

“Kailan mo siya susuotan ng singsing?” Maang akong napatingin kay Mama. Naupo siya sa bakanteng couch katapat ng kinauupuan ko. Is she thinking that we're really dating? Imposible naman iyon. Hindi lang naman si Ida ang babaeng nakatagal sa akin at sa set up na mayroon kami. “She's the only girl that made your eyes sparkle like that.”

“What? Ano bang sinasabi mo, 'Ma?” Iyon din ang sinasabi sa akin ni Jam kanina. Honestly, I don't know what they're saying right now. Sparkle? My eyes? God Jesus, what does it means? “Listen, 'Ma, we're just seeing each other for three months.”

“So? Kami nga ng Daddy mo nagpakasal agad kahit dalawang linggo palang magkakilala. Matanda ka na, Vixen. Kailan mo ba ako bibigyan ng apo? Baka mamaya maunahan ka pa ni Leandra.”

“Wala namang boyfriend si Leandra,”

“Who says? Pinakilala na nga niya sa akin kahapon,”

Napatayo ako, “what? Pinakilala sa 'yo tapos sa 'kin hindi?” Patuloy pa din kasi ang cold treatment ni Leandra sa akin. Iisa lang naman ang dahilan noon at si Ida pa din ang issue nito. She basically doesn't like Ida. Wala naman siyang nagustuhang babae na na-involve sa akin after Liv and Kryz.

“Maupo ka nga at kumalma. Baka magising mo si Ida niyan.” Pakiusap sa akin ni Mama. “Rafael is a nice man. College professor siya ni Leandra at hinintay na maka-graduate ang kapatid mo bago niya ligawan. Mabait din ang mga magulang.”

“Isn't he too old for Leandra?” A college professor so I bet he is older than my sister.

“Love isn't about age, Vixen. It's about the connection that the two people have. Kapag naramdamam mo na yung sinasabi ko na koneksyon, malalaman mo na lang na nasa tamang tao ka na.” Romantic, that's my mom. Kaya nga sila magkasundo ni Ida. They're both suckers of happily ever after. “I'm sure you and Ida have the connection. Hindi mo palang makita sa ngayon. Sooner or later you'll see. I know you when you're inlove.”

Connection, red string of faith, destiny, I'm tired of those. Kaya nga nagsettle na lang ako sa set up namin ni Ida sa ngayon. I'm free to do what I want in my life. Besides, may mga travel list pa akong hindi natatapos. Plano ko iyong bunuin kapag nakahinga na ulit ako sa mga schedules ko. Bigla kasi akong tinawagan ng management at sinabing mag-record ng kanta para sa isang teleserye. They wanted my voice to give the song a remarkable melody. Kaibigan ko pa sa showbiz ang bida kaya tinanggap ko na din.

“Vixen...” tawag na pumukaw sa aking pagsusulat. Hindi pa ako makatulog at kakauwi-uwi lang din naman ni Mama kanina. “Can you help me? I need to pee,” Agad kong nilapag ang notebook ko at nilapitan siya para tulungan. “I thought you already left. Buti na lang hindi pa kasi 'di ko alam paano 'to gagawin ng mag-isa.”

“I knew you would admit that. Ang tagal din bago mo inamin,”

“Tse!” Singhal niya saka tumalikod ako sandali para maka-ihi siya. When she's done, I help her wash then guided back to the back. Inayos ko pagkakahiga niya maging ang kumot pagkatapos. “What are you doing there?”

“Writing songs.” Kinuha ko yung notebook ko saka tinabihan ko siya sa kama. “Para ito sa teleserye na sikat ngayon.”

“OMG, ikaw ang nagsulat 'non?”

Nalimutan kong mahilig din pala siya sa teledrama. “Yes. Iyon ang i-re-record namin bukas.”

“You're really good at this.”

“Yeah, since I was a kid I love creating melodies, writing songs and playing instruments.” Naging supportive ang Mama sa hilig kaya eto ako, kahit minsan napapagod, masaya naman ako sa ginagawa ko. “How about you? What do you like? A hobby you've been doing since you were a kid.”

“Hobby? Aside from s*x?” Hinilamos ko sa mukha niya ang kamay ko. “Kidding aside but I don't have any hobbies aside from working 24/7. Maybe I haven't discover it yet. Hindi ko nga alam gusto ko nung maka-graduate ako ng high school. I enter college of fine arts, nursing, engeneering but none of those became my profession. Here I am a mere BPO company employee.”

I was like her before. I don't know what I wanted to do in my life until someone believe in my talent. Talking to Ida about our personal lives is kinda a habit that I didn't want to stop sooner or later. Is this the connection that mom kept on saying?